 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 7 września 1836 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 kwietnia 1908 | ||
| Premier Wielkiej Brytanii | |||
| Okres | od 5 grudnia 1905 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
 | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| |||
Henry Campbell-Bannerman (ur.7 września1836 wGlasgow, zm.22 kwietnia1908 wLondynie) – brytyjski polityk, premierWielkiej Brytanii w latach 1905–1908, a wcześniej dwukrotnieminister wojny. Po zdecydowanym zwycięstwie wyborczym w 1905 r. liberalny rząd Campbella-Bannermana wprowadził reformy ruchu związkowego i opieki społecznej, tworząc pierwszą ustawę emerytalną. Za jego rządów odnowiono też sojusz wojskowy zRosją.
Przyszyły premier urodził się w Kelvinside House wGlasgow jakoHenry Campbell. Drugi człon nazwiska, Bannerman, przyjął w 1871 r. na żądanie swojego wuja. Był to warunek, aby Henry mógł odziedziczyć posiadłość wuja, Hunton Court w hrabstwieKent. Henry był drugim synem i najmłodszym z sześciorga dzieci sir Jamesa Campbella i Janet Bannerman. Wykształcenie odebrał w High School of Glasgow (1851) oraz wTrinity College naUniwersytecie Cambridge (1854-1858). Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w rodzinnej firmie J.& W. Campbell & Co.
W 1868 r. został wybrany doIzby Gmin jako reprezentant okręguStirling Burghs. Okręg ten reprezentował do końca swojej politycznej kariery. W listopadzie 1871 r. został finansowym sekretarzem w Ministerstwie Wojny. Pozostał na tym stanowisku do upadku liberalnego rząduGladstone’a w 1874 r. Ponownie stanowisko to sprawował w latach 1880–1882 r. Następnie został parlamentarnym i finansowym sekretarzem przy Admiralicji. W latach 1884–1885 byłGłównym Sekretarzem Irlandii.
W trzecim rządzie Gladstone (1886), czwartym rządzie Gladstone’a (1892-1894) i rządzieRosebery’ego (1894-1895), Campbell-Bannerman sprawował stanowisko ministra wojny. W 1895 r. został kawalerem Krzyża WielkiegoOrderu Łaźni. W 1898 r. stanął na czele Partii Liberalnej. Po upadkukonserwatywnego rząduBalfoura w 1905 r. Campbell-Bannerman stanął na czele nowego liberalnego gabinetu. Poprowadził również Partię Liberalną do zwycięstwa w wyborach parlamentarnych 1906 r.
Okres kiedy Campbell-Bannerman stał na czele rządu zaznaczył się wieloma reformami społecznymi. Wprowadzeno m.in. ustawę o emeryturach dla starców oraz o ubezpieczeniu dla robotników na wypadek choroby i bezrobocia. Zacieśniono również sojusz zRosją (1907). W tym samym roku Campbell-Bannerman został Ojcem Izby, najdłużej zasiadającym w niej deputowanym. Wkrótce jednak stan zdrowia premiera pogorszył się i Campbell-Bannerman zrezygnował 3 kwietnia 1908 r. Pozostał jednak w rezydencji premiera przy10 Downing Street i tam zmarł (jako jedyny premier w historii Wielkiej Brytanii) 22 kwietnia 1908 r.
Campbell-Bannerman został pochowany w Meigle Parish Church wPethshire.
13 września 1860 r. w kościele Wszystkich Świętych w Londynie poślubiłSarah Charlotte Bruce (1836 – 30 sierpnia 1906), córkęgenerała-majora sir Charlesa Bruce’a i Charlotte Forbes, córki Jamesa Forbesa. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.
Osobny artykuł:Rząd Henry’ego Campbella-Bannermana.
_(St_Edwards_Crown).svg)
| W Izbie Lordów | |
|---|---|
| W Izbie Gmin |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
