 Henri Herz, mal.Achille Devéria (1832) | |||
| Imię i nazwisko | Heinrich Herz | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Pochodzenie | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Instrumenty | |||
| Gatunki | |||
| Zawód | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Henri Herz, właśc. Heinrich Herz[1] (ur.6 stycznia1803 wWiedniu, zm.5 stycznia1888 wParyżu[1][2][3]) –niemiecki pianista i kompozytor działający weFrancji.
Początkowo uczył się gry na fortepianie u swojego ojca oraz wKoblencji uDaniela Hüntena(inne języki)[1]. Studiował wKonserwatorium Paryskim uLouisa-Barthélémy Pradhera(inne języki) (fortepian),Victora Dourlena(inne języki) (teoria) iAntona Reichy (kompozycja)[1][2]. Studia ukończył w 1818 roku z pierwszą nagrodą z fortepianu[3]. Wpływ na jego grę wywarłIgnaz Moscheles[1][3]. Cieszył się sławą jednego z największych XIX-wiecznych wirtuozów fortepianu[1][2][3]. Dał liczne koncerty w Europie, w latach 1845–1851 koncertował na kontynencie amerykańskim[3]. Od 1842 do 1874 roku prowadził klasę fortepianu w Konserwatorium Paryskim[1][3]. W 1851 roku założył w Paryżu własną wytwórnię fortepianów[2]. Jego instrumenty otrzymały I nagrodę na paryskiej wystawie światowej w 1855 roku[1][2]. Odznaczony zostałLegią Honorową[2].
Skomponował 8 koncertów fortepianowych oraz ponad 200 utworów na fortepian solo o charakterze salonowym[3]. Jego utwory reprezentująstyl brillant[2]. Wynalazł przyrząd do prowadzenia rąk w czasie gry, tzw. dactylion[2]. Styl gry Herza opierał się na technice palcowej[2]. Uważał fortepian za instrument mogący z powodzeniem zastąpić orkiestrę i środki wyrazu dzieła dramatycznego[2].
