Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Helga Niessen Masthoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helga Niessen Masthoff
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1941
Essen

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

50

Najwyżej w rankingu

6(1970)

Australian Open

QF (1976)

Roland Garros

F (1970)

Wimbledon

QF (1970, 1974)

US Open

SF (1973)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

33

Australian Open

2R (1976)

Roland Garros

F (1976)

Wimbledon

QF (1968, 1971)

Multimedia w Wikimedia Commons

Helga Niessen Masthoff (ur.11 listopada1941 wEssen) –niemieckatenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowegoFrench Open 1970 w grze pojedynczej i1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].

Kariera tenisowa

[edytuj |edytuj kod]

Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później wPalermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortachWimbledonu. W pierwszej rundzie pokonałaCarol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostałaLornie Cawthorn 2:6, 5:7.

W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – wKatanii pokonała w finaleMadonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. WBrunszwiku indywidualnie pokonałaHeide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u bokuAlmut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze zGiselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze zLotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).

Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczasLetnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonałaJulie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszymPeaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie zEddą Buding i w meczu o złoto pokonałyRosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze zJürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.

Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzyOlgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograłaGail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nadJulie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale zKerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczasVirginię Wade 6:0, 6:2, a rundę późniejFrançoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonałaJudy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turniejuBillie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczasFrench Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szansKaren Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe),Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcomSrebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczasWimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.

Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe:French Open 1972 i1974 orazUS Open 1973, a także finałparyskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonuLinky Boshoff iIlanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.

Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turniejuGerman Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonałaMartinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.

Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym wParyżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecimReginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u bokuGail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj |edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

TurniejAustralian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń igrudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     PoczątekEry Open

Występy w grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej1961196219631964196519661967196819691970197119721973197419751976197719781979Tytuły (wEO)Z–P (w EO)
Australian OpenAAAA1RAAAAAAAAAAQFAAAA0 / 2 (0 / 1)2 – 2 (2 – 1)
French OpenAAA2R1R2RAAAF1RSFQFSF2RQF3RQFA0 / 12 (0 / 9)25 – 10 (24 – 8)
WimbledonAA2R3R2R1RA2RAQF3R2RAQFAA2RAA0 / 10 (0 / 6)11 – 10 (9 – 6)
US OpenAA2RAAAAAAAAASFAAAAAA0 / 2 (0 / 1)4 – 2 (4 – 1)
Ranking na koniec roku[b]4168263494213162419682010185824[c][c][c]0 / 26 (0 / 17)42 – 24 (39 – 16)

Występy w grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej1961196219631964196519661967196819691970197119721973197419751976197719781979Tytuły (wEO)Z–P (w EO)
Australian OpenAAAA1RAAAAAAAAAA2RAAAA0 / 2 (0 / 1)0 – 2 (0 – 1)
French OpenAAA2R2RAAAAQFAQFQFQFAF2R1RA0 / 9 (0 / 7)12 – 8 (11 – 7)
WimbledonAA3R3RA1RAQFA2RQFAAAAAAAA0 / 6 (0 / 3)8 – 6 (5 – 3)
US OpenAAAAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
Ranking na koniec rokuRanking nie był publikowany0 / 17 (0 / 11)20 – 16 (16 – 11)

Występy w grze mieszanej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej1961196219631964196519661967196819691970197119721973197419751976197719781979Tytuły (wEO)Z–P (w EO)
Australian OpenAAAA2RAAAAturnieju nie rozgrywano0 / 10 – 1
French OpenAAA1RAAAAAAAAAAAAAAA0 / 10 – 0
WimbledonAAAAA2RAAAAAAAAAAAAA0 / 10 – 1
US OpenAAAAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
0 / 30 – 2

Finały turniejów WTA[d]

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 81 (50–31)

[edytuj |edytuj kod]

Przed Erą Open 28 (17–11)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.18 marca 1962CannesCeglanaRFNAlmut Sturm5:7, 1:6[4]
Finalistka2.14 maja 1963EssenCeglanaAustraliaJill Blackman5:7, 1:6
Zwyciężczyni1.6 października 1963PalermoCeglanaWłochyMaria Teresa Riedl7:5, 6:2[4]
Finalistka3.26 stycznia 1964KopenhagaTwarda (hala)Wielka BrytaniaChristine Truman4:6, 4:6
Finalistka4.26 lipca 1964BrunszwikCeglanaRFNHelga Schultze6:3, 6:8, 2:6
Finalistka5.30 sierpnia 1964Pörtschach am Wörther SeeCeglanaWielka BrytaniaElizabeth Starkie6:8, 4:6
Zwyciężczyni2.18 kwietnia 1965KataniaCeglanaAustraliaMadonna Schacht6:1, 7:5
Zwyciężczyni3.19 września 1965BrunszwikCeglanaRFNHeide Schildknecht6:4, 5:7, 6:0
Zwyciężczyni4.13 lutego 1966OsloTwarda (hala)FinlandiaBirgitta Lindström6:4, 6:1
Finalistka6.20 lutego 1966BremaTwarda (hala)Wielka BrytaniaAnn Haydon-Jones9:7, 5:7, 3:6
Zwyciężczyni5.1 marca 1966MonachiumTwarda (hala)AustriaSonja Pachta6:1, 7:5
Zwyciężczyni6.13 marca 1966KairCeglanaStany ZjednoczoneCarole Prosen6:2, 6:1
Zwyciężczyni7.11 kwietnia 1966Monte CarloCeglanaWłochyLea Pericoli6:2, 6:2
Zwyciężczyni8.18 kwietnia 1966KataniaCeglanaSzwecjaUlla Sandulf6:1, 6:1
Zwyciężczyni9.24 kwietnia 1966NeapolCeglanaFrancjaChristiane Spinoza6:2, 6:3
Finalistka7.2 maja 1966KalabriaCeglanaStany ZjednoczoneJulie Heldman4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni10.6 czerwca 1966BielefeldCeglanaRFNHeide Schildknecht Orth6:1, 6:4
Zwyciężczyni11.4 lipca 1966TravemündeCeglanaAustriaSonja Pachta8:6, 6:0
Zwyciężczyni12.24 lipca 1966BrunszwikCeglanaRFNEdda Buding6:3, 4:6, 8:6
Finalistka8.1 sierpnia 1966Baden-BadenCeglanaRFNHelga Schultze3:6, 6:3, 5:7
Zwyciężczyni13.15 sierpnia 1966MonachiumCeglanaRFNHelga Schultzebrak danych
Zwyciężczyni14.15 maja 1967LeverkusenCeglanaAustraliaFaye Toyne7:5, 6:3
Zwyciężczyni15.23 maja 1967EssenCeglanaPołudniowa AfrykaEsmé Emmanuel6:3, 6:0
Finalistka9.12 lipca 1967TravemündeCeglanaRFNHelga Schultze6:4, 5:7, 3:6
Finalistka10.28 sierpnia 1967Pörtschach am Wörther SeeCeglanaRFNHelga Schultze4:6, 2:6
Finalistka11.1 lutego 1968BremaTwarda (hala)Wielka BrytaniaJoyce Barclay-Williams2:6, 1:6
Zwyciężczyni16.14 kwietnia 1968TampaCeglanaAustraliaJudy Tegart2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni17.21 kwietnia 1968MadrytCeglanaWielka BrytaniaFrances MacLennan6:1, 6:3

W Erze Open 53 (33–20)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.14 lipca 1968DüsseldorfCeglanaAustraliaGail Sherriff4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni1.20 lipca 1968IngolstadtCeglanaRFNHelga Schultze-Hösl6:1, 13:15, 6:3
Finalistka2.5 sierpnia 1968MonachiumCeglanaStany ZjednoczoneJulie Heldman6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni2.1 września 1968BrunszwikCeglanaRFNKatja Ebbinghaus6:2, 6:1
Zwyciężczyni3.20 października 1968GuadalajaraCeglana (hala)Stany ZjednoczonePeaches Bartkowicz6:4, 6:3
Finalistka3.4 maja 1969StuttgartCeglanaStany ZjednoczonePeaches Bartkowicz4:6, 3:6
Zwyciężczyni4.19 maja 1969LeverkusenCeglanaCzechosłowacjaAlena Palmeová6:2, 7:5
Finalistka4.1 czerwca 1969BremaCeglanaRFNHeide Orth6:0, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni5.8 czerwca 1969BielefeldCeglanaPołudniowa AfrykaLaura Rossouw6:3, 6:0
Zwyciężczyni6.6 lipca 1969TravemündeCeglanaRFNKora Schediwy7:5, 6:2
Zwyciężczyni7.13 lipca 1969DüsseldorfCeglanaRFNEdda Buding6:1, 8:6
Finalistka5.4 sierpnia 1969Bad Neuenahr-AhrweilerCeglanaRFNHelga Schultze-Hösl7:5, 5:7, 4:6
Finalistka6.10 sierpnia 1969HamburgCeglanaAustraliaJudy Tegart3:6, 4:6
Zwyciężczyni8.25 sierpnia 1969StuttgartCeglanaRFNAlmut Sturm6:2, 6:2
Zwyciężczyni9.31 sierpnia 1969Pörtschach am Wörther SeeCeglanaAustraliaHelen Gourlay6:4, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni10.16 listopada 1969Buenos AiresCeglanaStany ZjednoczoneRosie Casals3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni11.24 listopada 1969SantiagoCeglanaChileCarmen Ibarra6:3, 6:3
Zwyciężczyni12.7 grudnia 1969São PauloCeglanaRFNKora Schediwy6:4, 8:6
Zwyciężczyni13.22 lutego 1970MoskwaDywanowa (hala)ZSRROlga Morozowa7:5, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni14.30 marca 1970Monte CarloCeglanaFrancjaGail Sherriff Chanfreau9:7, 6:3
Zwyciężczyni15.12 kwietnia 1970NiceaCeglanaStany ZjednoczoneJulie Heldman6:2, 8:6
Zwyciężczyni16.19 kwietnia 1970Monte CarloCeglanaAustraliaKerry Melville6:4, 6:1
Finalistka7.18 maja 1970BerlinCeglanaWielka BrytaniaVirginia Wade8:10, 1:6
Finalistka8.7 czerwca 1970French OpenCeglanaAustraliaMargaret Smith Court2:6, 4:6
Finalistka9.5 lipca 1970FuldaCeglanaRFNAmeli Ring0:6, 2:6
Finalistka10.12 lipca 1970DüsseldorfCeglanaRFNHelga Schultze-Hösl1:6, 3:6
Finalistka11.16 sierpnia 1970HamburgCeglanaRFNHelga Schultze-Hösl3:6, 3:6
Zwyciężczyni17.24 sierpnia 1970KitzbühelCeglanaAustraliaEvonne Goolagong7:5, 6:3
Finalistka12.30 sierpnia 1970BrunszwikCeglanaRFNHelga Schultze-Hösl3:6, 6:2, 2:6
Finalistka13.10 maja 1971RzymCeglanaWielka BrytaniaVirginia Wade4:6, 4:6
Finalistka14.23 maja 1971HamburgCeglanaStany ZjednoczoneBillie Jean King3:6, 4:6
Zwyciężczyni18.11 lipca 1971BåstadCeglanaSzwecjaIngrid Löfdahl4:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni19.2 sierpnia 1971WenecjaCeglanaStany ZjednoczoneRosie Casals3:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni20.8 sierpnia 1971DüsseldorfCeglanaHolandiaBetty Stöve4:6, 6:3, 6:3
Finalistka15.14 maja 1972BournemouthCeglanaAustraliaEvonne Goolagong0:6, 4:6
Zwyciężczyni21.11 czerwca 1972HamburgCeglanaStany ZjednoczoneLinda Tuero6:3, 3:6, 8:6
Zwyciężczyni22.17 czerwca 1973HamburgCeglanaPołudniowa AfrykaPat Walkden-Pretorius6:4, 6:1
Zwyciężczyni23.15 lipca 1973DüsseldorfCeglanaAustraliaEvonne Goolagong6:4, 6:4
Finalistka16.22 lipca 1973HilversumCeglanaHolandiaBetty Stöve5:7, 2:6
Finalistka17.26 sierpnia 1973TorontoCeglanaAustraliaEvonne Goolagong6:7(2), 4:6
Finalistka18.17 października 1973TokioDywanowa (hala)AustraliaEvonne Goolagong3:6, 4:6
Zwyciężczyni24.26 maja 1974HamburgCeglanaCzechosłowacjaMartina Navrátilová6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni25.13 października 1974MadrytCeglanaHolandiaTine Zwaan6:2, 6:4
Finalistka19.13 lipca 1975BåstadCeglanaWielka BrytaniaSue Barker4:6, 0:6
Finalistka20.7 grudnia 1975AdelaideTrawiastaWielka BrytaniaSue Barker2:6, 1:6
Zwyciężczyni26.14 grudnia 1975PerthTrawiastaAustraliaLesley Turner Bowrey6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni27.16 maja 1976BournemouthCeglanaWielka BrytaniaSue Barker5:7, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni28.9 stycznia 1977BremaDywanowa (hala)RFNSylvia Hanika6:2, 6:4
Zwyciężczyni29.18 kwietnia 1977Monte CarloCeglanaUrugwajFiorella Bonicelli6:3, 7:5
Zwyciężczyni30.14 sierpnia 1977StuttgartCeglanaRFNAmeli Ring6:2, 7:6
Zwyciężczyni31.8 kwietnia 1979NiceaCeglanaFrancjaFrédérique Thibault6:1, 6:1
Zwyciężczyni32.15 kwietnia 1979Monte CarloCeglanaWłochySabina Simmonds6:3, 6:1
Zwyciężczyni33.9 lipca 1979ErlangenCeglanaSzwecja Nina Bohmbrak danych

Gra podwójna 63 (33–30)

[edytuj |edytuj kod]

Przed Erą Open 19 (7–12)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.11 maja 1962BeaulieuCeglanaRFNHeide SchildknechtWłochyLucia Bassi
WłochyRoberta Beltrame
2:6, 8:6, 2:6
Finalistka2.18 maja 1962CannesCeglanaRFNHeide SchildknechtWielka BrytaniaRita Bentley
Wielka BrytaniaDeidre Catt
1:6, 3:6[d]
Finalistka3.14 maja 1963EssenCeglanaRFNHeide SchildknechtWielka BrytaniaRita Bentley
AustraliaJill Blackman
2:6, 7:9[d]
Finalistka4.26 stycznia 1964KopenhagaTwarda (hala)RFNHeide SchildknechtWielka BrytaniaCarol Rosser
Wielka BrytaniaChristine Truman
6:3, 4:6, 7:5[d]
Finalistka5.26 lipca 1964BrunszwikCeglanaRFNRenate OstermannRFNHelga Schultze
RFNHeide Schildknecht
1:6, 6:1, 2:6
Finalistka6.7 czerwca 1965BerlinCeglanaRFNAlmut SturmWłochyFrancesca Gordigiani
WłochyMaria Teresa Riedl
1:6, 6:2, 0:6
Zwyciężczyni1.27 czerwca 1965BremaCeglanaRFNAlmut SturmRFNRenate Stollberg
RFNFreya Weiland
6:4, 7:5
Zwyciężczyni2.19 września 1965BrunszwikCeglanaRFNAlmut SturmRFNHeide Schildknecht
RFNGisela Helmes
6:2, 6:3
Finalistka7.13 lutego 1966OsloTwarda (hala)NorwegiaKirsten RobsahmWielka BrytaniaElizabeth Starkie
Wielka BrytaniaWinnie Shaw
3:6, 7:9
Finalistka8.20 lutego 1966BremaTwarda (hala)RFNHeide Schildknecht OrthWielka BrytaniaAnn Haydon-Jones
Wielka BrytaniaElizabeth Starkie
0:6, 6:8
Zwyciężczyni3.6 czerwca 1966BielefeldCeglanaRFNKristen SeelbachFinlandiaLeena Ahonen
RFNAlmut Sturm
3:6, 6:3, 6:3
Finalistka9.10 lipca 1966DüsseldorfCeglanaRFNHeide Schildknecht OrthPołudniowa AfrykaGlenda Swan
RodezjaPat Walkden
4:6, 3:6
Finalistka10.24 lipca 1966BrunszwikCeglanaRFNHeide Schildknecht OrthRFNEdda Buding
RFNHelga Schultze
0:6, 0:6
Finalistka11.15 sierpnia 1966MonachiumCeglanaRFNHeide Schildknecht OrthBrazyliaMaria Bueno
AustraliaMargaret Smith Court
6:4, 6:3
Zwyciężczyni4.18 lipca 1967DüsseldorfCeglanaRFNHeide OrthRFNEdda Buding
RFNHelga Schultze
8:6, 6:3
Zwyciężczyni5.1 lutego 1968BremaTwarda (hala)RFNHeide OrthWielka BrytaniaJoyce Barclay-Williams
Wielka BrytaniaFrances MacLennen
1:6, 6:3, 8:6
Finalistka12.22 marca 1968CuraçaoCeglanaKanadaFaye UrbanStany ZjednoczoneNancy Richey
Stany ZjednoczoneValerie Ziegenfuss
2:6, 9:7, 3:6
Zwyciężczyni6.14 kwietnia 1968TampaCeglanaKanadaFaye UrbanAustraliaJudy Tegart
Stany ZjednoczoneValerie Ziegenfuss
6:2, 6:2
Zwyciężczyni7.21 kwietnia 1968MadrytCeglanaRFNEdda BudingHiszpaniaAna-Maria Estalella-Manso
HiszpaniaCarmen Mandarino
6:3, 3:6, 6:3

W Erze Open 44 (26–18)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.3 czerwca 1968BerlinCeglanaRFNHelga SchultzeAustraliaMargaret Smith Court
Wielka BrytaniaVirginia Wade
4:6, 3:6
Finalistka2.16 czerwca 1968LuganoCeglanaRFNEdda BudingPołudniowa AfrykaAnnette Du Plooy
AustraliaLesley Turner Bowrey
4:6, 3:6
Finalistka3.14 lipca 1968DüsseldorfCeglanaRFNHeide OrthFrancjaRosie Darmon
FrancjaEvelyne Terras
5:7, 4:6
Nierozstrzygnięte4.20 lipca 1968IngolstadtCeglanaRFNAlmut SturmRFNEdda Buding
RFNHelga Schultze-Hösl
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Zwyciężczyni1.1 września 1968BrunszwikCeglanaRFNHeide OrthRFNKatja Ebbinghaus
RFNEdith Winkens
6:3, 6:3
Zwyciężczyni2.20 października 1968GuadalajaraCeglana (hala)RFNEdda BudingFrancjaRosie Darmon
Stany ZjednoczoneJulie Heldman
6:3, 6:4
Zwyciężczyni3.26 stycznia 1969KoloniaTwarda (hala)RFNHeide OrthWielka BrytaniaJoyce Barclay-Williams
Wielka BrytaniaChristine Truman-Janes
6:4, 6:4
Zwyciężczyni4.4 maja 1969StuttgartCeglanaRFNHeide OrthStany ZjednoczoneMarilyn Aschner
Stany ZjednoczonePeaches Bartkowicz
6:2, 6:2
Zwyciężczyni5.1 czerwca 1969BremaCeglanaRFNHeide Orthbrak flagiJean Evans
RFNEdith Winkens
7:5, 6:4
Zwyciężczyni6.8 czerwca 1969BielefeldCeglanaRFNHeide OrthAustraliaHelen Amos
Południowa AfrykaLaura Rossouw
7:5, 6:2
Zwyciężczyni7.6 lipca 1969TravemündeCeglanaRFNAlmut SturmRFNKatja Ebbinghaus
RFNEdith Winkens
6:4, 9:7
Zwyciężczyni8.20 lipca 1969NorymbergaCeglanaRFNInge PohmannRFNEdda Buding
RFN Kube
7:5, 6:2
Finalistka5.27 lipca 1969MonachiumCeglanaRFNAlmut SturmAustraliaKaren Krantzcke
AustraliaKerry Melville
4:6, 1:6
Zwyciężczyni9.10 sierpnia 1969HamburgCeglanaAustraliaJudy TegartRFNEdda Buding
RFNHelga Schultze-Hösl
6:1, 6:4
Finalistka6.16 listopada 1969Buenos AiresCeglanaRFNKora SchediwyStany ZjednoczoneRosie Casals
Stany ZjednoczoneBillie Jean King
1:6, 5:7
Zwyciężczyni10.24 listopada 1969SantiagoCeglanaRFNKora SchediwyArgentynaAna María Arias
EkwadorMaría Guzmán
6:3, 9:7
Zwyciężczyni11.7 grudnia 1969São PauloCeglanaRFNKora SchediwyArgentynaAna María Arias
BrazyliaSuzana Petersen
6:1, 0:6, 6:4
Finalistka7.26 stycznia 1970MonachiumCeglanaRFNKora SchediwySzwecjaIngrid Bentzer
SzwecjaEva Lundqvist
4:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni12.12 kwietnia 1970NiceaCeglanaFrancjaGail Sherriff ChanfreauStany ZjednoczoneMarilyn Aschner
Stany ZjednoczoneJulie Heldman
6:3, 6:3
Zwyciężczyni13.12 lipca 1970DüsseldorfCeglanaRFNHeide OrthRFNHelga Schultze-Hösl
HolandiaBetty Stöve
6:4, 4:6, 16:14
Finalistka8.19 lipca 1970GstaadCeglanaHolandiaBetty StöveStany ZjednoczoneRosie Casals
FrancjaFrançoise Durr
2:6, 2:6
Finalistka9.2 sierpnia 1970HilversumCeglanaAustraliaMargaret Smith CourtAustraliaKaren Krantzcke
AustraliaKerry Melville
6:3, 7:9, 5:7
Finalistka10.24 sierpnia 1970KitzbühelCeglanaWielka BrytaniaWinnie ShawPołudniowa AfrykaAnnette Du Plooy
Południowa AfrykaBrenda Kirk
4:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni14.30 sierpnia 1970BrunszwikCeglanaRFNHeide OrthRFNKatja Ebbinghaus
RFNHelga Schultze-Hösl
6:2, 6:2
Zwyciężczyni15.10 maja 1971RzymCeglanaWielka BrytaniaVirginia WadeAustraliaHelen Gourlay
AustraliaLesley Turner Bowrey
5:7, 6:2, 6:2
Finalistka11.23 maja 1971HamburgCeglanaRFNHeide OrthStany ZjednoczoneRosie Casals
Stany ZjednoczoneBillie Jean King
2:6, 1:6
Zwyciężczyni16.11 lipca 1971BåstadCeglanaRFNHeide SchildknechtChileAna María Arias
Stany ZjednoczoneLinda Tuero
6:2, 6:1
Finalistka12.25 lipca 1971KitzbühelCeglanaRFNHeide OrthStany ZjednoczoneRosie Casals
Stany ZjednoczoneBillie Jean King
2:6, 4:6
Zwyciężczyni17.8 sierpnia 1971DüsseldorfCeglanaRFNHeide OrthRFNHelga Schultze-Hösl
HolandiaBetty Stöve
6:2, 6:4
Zwyciężczyni18.11 czerwca 1972HamburgCeglanaRFNHeide SchildknechtStany ZjednoczoneWendy Overton
Stany ZjednoczoneValerie Ziegenfuss
6:3, 2:6, 6:0
Zwyciężczyni19.1 grudnia 1972Buenos AiresCeglanaStany ZjednoczonePam TeeguardenChileAna María Arias
Wielka BrytaniaVirginia Wade
7:5, 6:2
Zwyciężczyni20.17 czerwca 1973HamburgCeglanaRFNHeide OrthStany ZjednoczoneKristien Kemmer
Południowa AfrykaLaura Rossouw
6:1, 6:2
Zwyciężczyni21.15 lipca 1973DüsseldorfCeglanaRFNHeide OrthAustraliaEvonne Goolagong
AustraliaJanet Young
tytuł wspólny, mecz
nie odbył się
Zwyciężczyni22.22 lipca 1973HilversumCeglanaHolandiaBetty StövePołudniowa AfrykaBrigitte Cuypers
HolandiaTrudy Waldhof
6:2, 7:6
Finalistka13.26 sierpnia 1973TorontoCeglanaCzechosłowacjaMartina NavrátilováAustraliaEvonne Goolagong
Stany ZjednoczonePeggy Michel
3:6, 2:6
Finalistka14.2 czerwca 1974RzymCeglanaRFNHeide OrthStany ZjednoczoneChris Evert
ZSRROlga Morozowa
walkower
Finalistka15.13 października 1974MadrytCeglanaRFNKora SchediwyWielka BrytaniaLesley Charles
Wielka BrytaniaSue Mappin
2:6, krecz
Zwyciężczyni23.24 listopada 1974Buenos AiresCeglanaRFNKatja EbbinghausArgentynaBeatriz Araujo
ArgentynaRaquel Giscafré
6:0, 6:1
Finalistka16.21 grudnia 1975SydneyTrawiastaRFNHeidi EisterlehnerAustraliaEvonne Goolagong Cawley
AustraliaHelen Gourlay Cawley
3:6, 6:4, 3:6
Finalistka17.14 czerwca 1976French OpenCeglanaStany ZjednoczoneKathleen HarterUrugwajFiorella Bonicelli
FrancjaGail Chanfreau Lovera
4:6, 6:1, 3:6
Zwyciężczyni24.18 kwietnia 1977Monte CarloCeglanaRFNKatja EbbinghausFrancjaGail Chanfreau Lovera
FrancjaRosie Darmon
6:3, 7:5
Finalistka18.21 maja 1978HamburgCeglanaRFNKatja EbbinghausJugosławiaMima Jaušovec
RumuniaVirginia Ruzici
4:6, 7:5, 0:6
Zwyciężczyni25.12 sierpnia 1979NorymbergaCeglanaRFNKatja EbbinghausRFNHeidi Eisterlehner
RFNIris Riedel
7:5, 7:6
Zwyciężczyni26.30 marca 1980NiceaCeglanaFrancjaGail LoveraSzwajcariaPetra Delhees
SzwajcariaChristiane Jolissaint
6:4, 6:4

Gra mieszana 10 (6–4)

[edytuj |edytuj kod]

Przed Erą Open 7 (4–3)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.26 lipca 1964BrunszwikCeglanaRFNGunther SandersRFNRenate Ostermann
RFNPeter Scholl
1:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni2.18 kwietnia 1965KataniaCeglanaWłochyGiordano MaioliBrazyliaCarmen Coronado
BrazyliaJosé Edison Mandarino
8:6, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni3.25 kwietnia 1965NeapolCeglanaWłochyGiordano MaioliAustraliaMadonna Schacht
RumuniaIon Țiriac
4:6, 6:4, 12:10
Finalistka1.19 września 1965BrunszwikCeglanaRFNLothar PawlikRFNHeide Schildknecht
RFNDieter Ecklebe
4:6, 4:6
Finalistka2.13 marca 1966KairCeglanaRumuniaIon ȚiriacStany ZjednoczoneCarole Caldwell Graebner
Stany ZjednoczoneClark Graebner
7:9, 6:4, 5:7
Finalistka3.18 kwietnia 1966KataniaCeglanaRumuniaIon ȚiriacAustraliaHelen Gourlay
Stany ZjednoczoneMarty Riessen
3:6, 4:6
Zwyciężczyni4.2 maja 1966KalabriaCeglanaRumuniaIon ȚiriacAustraliaKaren Krantzcke
AustraliaOwen Davidson
7:5, 6:4

W Erze Open 3 (2–1)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalistka1.20 października 1968GuadalajaraCeglana (hala)RFNJürgen FassbenderStany ZjednoczoneJulie Heldman
Stany ZjednoczoneHerb Fitzgibbon
1:6, 3:6
Zwyciężczyni1.19 maja 1969LeverkusenCeglanaRFNHans-Jürgen PohmannKanadaFaye Urban
AustraliaRay Keldie
6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni2.30 sierpnia 1970BrunszwikCeglanaRFNHans-Jürgen PohmannRFNHeide Orth
RFNDieter Ecklebe
6:1, 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj |edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj |edytuj kod]
RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN [2]
I rundawolny los
Ćwierćfinał Meksyk:Cecilia Rosado6:1, 6:1
Półfinał Stany Zjednoczone:Julie Heldman6:3, 1:6, 6:3
O złoty medal Stany Zjednoczone:Peaches Bartkowicz [1]6:4, 6:3
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN [2]
I rundawolny los
Ćwierćfinał Ekwador:María Eugenia Guzmánwalkower

Gra podwójna

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN
I rundaRFNEdda Buding [2]wolny los
Półfinał Meksyk:Lourdes Gongora /Patricia Montano6:4, 6:1
O złoty medal Francja:Rosie Darmon / Stany Zjednoczone:Julie Heldman6:3, 6:4

Gra mieszana

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerPrzeciwnicyWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN
I rundaRFNJürgen Fassbender Meksyk:Susana Zenes / Szwecja:Hans Nerell
Ćwierćfinał Stany Zjednoczone:Valerie Ziegenfuss /Jim McManus [1]3:6, 6:1, 7:5
Półfinał FrancjaRosie Darmon /Pierre Darmon [4]3:6, 6:3, 6:4
O złoty medal Stany ZjednoczoneJulie Heldman /Herb Fitzgibbon1:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN
I rundaRFNJürgen Fassbender [2]wolny los
Ćwierćfinał Stany Zjednoczone:Peaches Bartkowicz / RFN:Ingo Budingwalkower

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
  2. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 orazDanych zawartych na tennisforum.com.
  3. abcWystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  4. abcdBrak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., leczpodsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
  4. abInformacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Helga_Niessen_Masthoff&oldid=73613861
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp