Nie miał dobrych warunków fizycznych do biegu na wysokich płotkach, bo mierzył tylko 180 cm, ale rekompensował to nienaganną techniką, szybkością i doskonałym startem.
Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 120jardów przez płotki w 1958, 1961 i 1963 oraz w biegu na 110 metrów przez płotki w 1960 i 1964[4], a także akademickim mistrzem USA (NCAA) w biegu na 120 jardów ppł i 220 jardów przez płotki w 1959[5].
Po zakończeniu kariery sportowej pracował m. in jako dyrektor ds. rekreacji Nowego Jorku, a następnie a jako dyrektor przedsiębiorstwa transportu publicznego w Detroit[1].
↑abcdefghijkOznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami doigrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
Biegi na 120 jadrów (109,728 metra) rozgrywano w latach – 1876–1927, 1929–1931, 1953–1955, 1957–1958, 1961–1963, 1965–1967, 1969–1971; Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż amerykańska
Dystansy zmieniały się z biegiem lat. W latach 1910–1932 i 1941/1942 biegano na dystansie: 70 jardów (64,008 m), 1933–1939 – 65 metrów, 1942–1986 – 60 jardów (54,864 m), 1987–1990 – 55 metrów, od 1991 – 60 metrów. Zawody miały charakter otwarty, co oznaczało, że mogli w nich występować zawodnicy z innych krajów.
