| Data i miejsce urodzenia | 21 października 1971 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 178 cm | |||||||||
| Styl walki | praworęczny | |||||||||
| Kategoria wagowa | lekkośrednia,średnia | |||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||
| Liczba walk | 27 | |||||||||
| Zwycięstwa | 27 | |||||||||
| Przez nokauty | 20 | |||||||||
| Porażki | 0 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Harry Simon (ur.21 października1971 wWalvis Bay) –namibijskibokser, były mistrz świataWBO w wadze lekkośredniej i średniej.
W 1991 roku zdobył złoty medal podczas igrzysk afrykańskich w wadze półśredniej. Rok później reprezentował Namibię na igrzyskach olimpijskich wBarcelonie. Odpadł w pierwszej walce, przegrywając z Portorykańczykiem Aníbalem Santiago, który zdobył brązowy medal.
Jako zawodowiec zadebiutował 26 stycznia 1994 roku. Pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Leona Rensburga. Do końca 1997 roku stoczył kolejnych 15. wygranych walk ze słabszymi rywalami.
22 sierpnia 1998 roku zmierzył się zWinkym Wrightem o pasWBO w wadze lekkośredniej. Po bardzo wyrównanym pojedynku zwyciężył Simon, zdobywając mistrzostwo. Jednak na początku został ogłoszony remis, ale potem wynik został zmieniony na wygraną Namibijczyka[1].
1 maja 1999 roku stanął do pierwszej obrony pasa. Jego rywalem był Kevin Lueshing. Simon zwyciężył przez techniczny nokaut w trzecim starciu[2]. Do drugiej obrony stanął 19 lutego 2000 roku. Simon pokonał przez techniczny nokaut w 10 rundzie, Argentyńczyka Enrique Areco[3]. Pas obronił jeszcze dwukrotnie, pokonującRodneya Jonesa oraz Wayne’a Alexandra. Po ostatniej obronie zwakował tytuł i przeniósł się do kategorii średniej.
21 lipca 2001 roku stoczył swoją pierwszą walkę w wadze średniej. Jego rywalem był, były mistrz świataWBC, FrancuzHacine Cherifi. Simon zwyciężył jednogłośnie na punkty zostając tymczasowym mistrzem świata WBO[4].
6 kwietnia 2002 roku zmierzył się z pełnoprawnym mistrzem WBO, SzwedemArmandem Krajncem. Simon zwyciężył jednogłośnie na punkty (116-112, 116-112, 116-113) zostając mistrzem w drugiej kategorii wagowej[5].
5 sierpnia 2005 roku został skazany na dwa lata więzienia za spowodowanie wypadku samochodowego, w którym odniósł poważne obrażena, a trzy osoby zginęły.
|
|
