60°03′N 007°25′E/60,050000 7,416667 Widok na płaskowyż (2001) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Powierzchnia | 8000 km² | ||
| Wysokość | 1100–1400 m n.p.m. | ||
Położenie na mapie Norwegii  | |||
| 60°03′N 007°25′E/60,050000 7,416667 | |||
| |||
Hardangervidda[1] –płaskowyż w południowo-zachodniejNorwegii, największapeneplena wEuropie.
Płaskowyż rozciąga się w południowo-zachodniejNorwegii[2]. Administracyjnie leży na terenieokręgówVestland,Viken iVestfold og Telemark[3].
Jest to największapeneplena wEuropie[2] –Store norske leksikon podaje, że jej powierzchnia obejmuje 8000 km², a średnia wysokość waha się od 1100 do 1400 m n.p.m.[3][a].
Płaskowyż zbudowany jest z przekształconych skał z okresukambru isyluru[3]. Najwyższe partie tworząskały krystaliczne[3]. Najwyższym szczytem jestSandfloegga (1721 m n.p.m.), a jednym z najbardziej charakterystycznychHårteigen (1690 m n.p.m.) w zachodniej części[3]. Charakterystycznym elementem krajobrazu sąozy[4].
Hardangervidda przecina wiele rzek, spływających w kierunku zachodnim[2]. Biorą tu początek m.in.Hallingdalselve,Numedalslågen iSkiensvassdraget[3]. Występują tu liczne jeziora (m.in.Bjornesfjorden,Langesjøen,Nordmannslågen iTinnhølen[4]) i wodospady[2]. Na wielu rzekach funkcjonują elektrownie wodne[3].
Płaskowyż zamieszkuje największe stado dzikichreniferów w Europie[5]. Jeszcze na początku lat 80. XX w. wielkość stada szacowana była na ponad 25 tys. osobników, pod koniec pierwszej dekady XXI w. na 8 tys.[4]
Występuje tu równieżlis polarny[3]. W wodach żyjąpstrągi,golce isieje[3]. Można spotkać tubiałozory,drzemliki imyszołowy włochate[6].
W 1981 roku na obszarze 3430 km² wyznaczonopark narodowy –Park Narodowy Hardangervidda[3], który zajmuje obecnie 3445 km² (stan na 2021 rok) i jest największym parkiem narodowym Norwegii[6]. Na terenie parku rozwinęła się turystyka piesza i rowerowa[3].
