Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Hans Habe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hans Habe, właśc.Janos Békessy (ur.12 lutego1911 wBudapeszcie, zm.29 września1977 wLocarno) – austriacki, amerykański i niemiecki pisarz i dziennikarz. Używał pseudonimów literackich:Hans Habe,Antonio Corte,Frank Richard,Frederick Gert,John Richler,Hans Wolfgang iRobert Pilchowski.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Rodzina i młodość

[edytuj |edytuj kod]

Urodził się w Budapeszcie, w ówczesnym Królestwie Węgier wchodzącym w składAustro-Węgier, w rodzinie Żydów węgierskich. Jego rodzice Imre Békessy i Bianca Marton byli pochodzenia żydowskiego, lecz przeszli na chrześcijaństwo. Po I wojnie światowej rodzina przeniosła się do Wiednia, gdzie jego ojciec pisał w latach 1923–1926 wtabloidzieDie Stunde (Godzina). W latach 1921–1929 Janos Békessy uczył się w gimnazjum Franciszka Józefa. Następnie studiował prawo i literaturę niemiecką wHeidelbergu, powrócił jednak wkrótce do Wiednia z powodu narastającegoantysemityzmu w Niemczech.

Dziennikarstwo przed wojną

[edytuj |edytuj kod]

W 1930 Janos Békessy rozpoczął pracę jako reporter w gazecieWiener Sonn- und Montagspost, a w 1931 został redaktorem gazetyÖsterreichische Abendzeitung (Austriackie Popołudniowa Gazeta), będąc w wieku 20 lat jednym z najmłodszych redaktorów prasy. W tym okresie ożenił się z Margit Bloch. Na początku 1934 przeniósł się do gazetyWiener Morgen (Wiedeński Poranek).

W latach 1935–1939 był korespondentem zagranicznym gazetyPrager Tagblatt (Dziennik Praski), przebywając głównie w Genewie, gdzie zajmował się kwestiami związanymi zLigą Narodów. Uczestniczył m.in. w konferencji wÉvian w lipcu 1938, zajmującej się problemem żydowskich uchodźców z hitlerowskich Niemiec, którą konferencję opisał w powieściMisja (1965). W tym czasie ożenił się drugi raz z Eriką Levy, dziedziczką koncernuTungsram.

II wojna światowa

[edytuj |edytuj kod]

Po przyłączeniu Austrii przez Niemcy (Anschluss), Bekessy został pozbawiony obywatelstwa, a jego książki zakazane przez hitlerowskie władze. Wyemigrował wówczas do Francji, gdzie wstąpił doLegii Cudzoziemskiej. W 1940 trafił do niewoli, lecz następnie uciekł z obozu wDrancy i z pomocą francuskich przyjaciół zdołał przedostać się doUSA, gdzie następnie uzyskał obywatelstwo amerykańskie. Ożenił się tam po raz trzeci z Eleanor Post Hutton, w 1942, z którą miał syna Anthony’ego Niklasa Habe. W 1942 został powołany do armii amerykańskiej. Szkolił się w zakresiewalki psychologicznej w Military Intelligence Training Center w Camp Ritchie w stanieMaryland, po czym wyruszył w marcu 1943 na front do Afryki Północnej w składzie 1 Kompanii Ruchomej Propagandy Radiowej (1st Mobile Radio Broadcasting Company). Brał udział w desancie we Włoszech we wrześniu 1943 (operacjaAvalanche). W 1944 został instruktorem walki psychologicznej w Camp Sharpe kołoGettysburga w USA. Jesienią 1944 wybrał grupę niemieckich pisarzy i dziennikarzy w celu przygotowania do publikowania w nowych gazetach w powojennych Niemczech.

Dziennikarstwo w powojennych Niemczech

[edytuj |edytuj kod]

W 1945 Habe przeniósł się do Niemiec wraz z amerykańską armią okupacyjną. Do listopada 1945 utworzył 18 tytułów prasowych w amerykańskiej strefie okupacyjnej, po czym został redaktoremNeue Zeitung (Nowa Gazeta) w Monachium. W tym czasie po raz kolejny ożenił się, z aktorką Ali Ghito, a w 1948 po raz piąty, z aktorką Eloise Hardt, z którą miał córkę Marinę Elizabeth (ur. 1951, zm. 1968). W 1949 przeniósł się do gazetyMünchner Illustrierte (Monachijska Ilustrowana), a w 1951 doEcho der Woche (Echo Tygodnia). W latach 1952–1953 redagował kolumnęOutside America (Poza Ameryką) w amerykańskiejLos Angeles Daily News. Po zakończeniu ukazywania sięEcho der Woche w 1953 osiedlił się wAscona w Szwajcarii i zajął się głównie powieściopisarstwem. W 1954 ożenił się po raz szósty, z węgierską aktorką Licci Balla.

Twórczość

[edytuj |edytuj kod]
  • Drei über die Grenze (1936)
  • Eine Welt bricht zusammen (1937)
  • Tödlicher Friede (1939)
  • Zu spät? (1939)
  • Kathrin oder der verlorene Frühling (1943)
  • Wohin wir gehören (1946)
  • Ob Tausend fallen (1947) (pol. wydaniePadło więcej niż tysiąc, 1963[1]) – wojenne doświadczenia z Legii Cudzoziemskiej
  • The Black Earth (1952) (Czarna Ziemia)
  • Ich stelle mich (1954) – powieść autobiograficzna
  • Off limits (1955) (pol. wydanieOff limits, 1960[1]) – krytyka stosunków społeczno-politycznych w powojennej RFN
  • Im Namen des Teufels (1956)
  • Die Rote Sichel (1959)
  • Ilona (1960)
  • Die Tarnowska (1962,Countess Tarnovska)
  • Tod in Texas (1964)
  • Die Mission (1965) (Misja)
  • Christoph und sein Vater (1966)
  • Im Jahre Null (1966)
  • Das Netz (1969)
  • Wien, so wie es war (1969)
  • Erfahrungen (1973)
  • Palazzo (1975)
  • Leben für den Journalismus (1976)
  • Weg ins Dunkel (1977)
  • Ungarischer Tanz
  • Wie einst David

Nagrody i odznaczenia

[edytuj |edytuj kod]
  • 1942Medal Jerozolimski
  • 1945 Croix de guerre de Luxembourg (Krzyż Wojenny Luksemburga)
  • 1972 nagroda Theodora Herzla (Theodor-Herzl-Preis)
  • 1976 Großes Bundesverdienstkreuz der Bundesrepublik Deutschland (Wielki KrzyżOrderu Zasługi RFN)
  • 1977 nagroda Konrada Adenauera (Konrad-Adenauer-Preis)

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abHabe Hans – WIEM

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans_Habe&oldid=72897219
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp