Halluszu-Inszuszinak – królElamu w latach 699–693 p.n.e., bratSzutruk-Nahhunte II, którego odsunął od władzy w krwawym przewrocie pałacowym.

Znana jest tylko jedna elamicka inskrypcja Halluszu-Inszuszinaka, w której nazywa on siebie „tym, który poszerza granice królestwa”. Wydarzenia ostatniego roku jego panowania są lepiej znane, jako że wciągnięty on został w konflikt pomiędzy królem asyryjskimSennacherybem a królem babilońskimMarduk-apla-iddiną II. Gdy Sennacheryb zaatakował Babilonię, Marduk-apla-iddina II zmuszony został do wycofania się na bagnaZatoki Perskiej, by następnie znaleźć schronienie w Elamie. W odwecie za pomoc udzieloną Marduk-apla-iddinie II Asyryjczycy zaatakowali Elam od strony morza zdobywając i niszcząc szereg nadbrzeżnych miast. Gdy wojska asyryjskie zaangażowane były w rejonie Zatoki Perskiej, Halluszu-Inszuszinak ze swą armią wkroczył do północnej Babilonii, zdobył miastoSippar i pojmałAszur-nadin-szumiego, asyryjskiego następcę tronu, którego Sennacheryb uczynił królem Babilonii. Na jego miejsce osadził na tronie babilońskimNergal-uszeziba. We wrześniu 693 roku p.n.e. Sennacherybowi udało się pokonać połączone siły babilońsko-elamickie w bitwie podNippur. Halluszu-Inszuszinak powrócił doSuzy, ale – jak podajeKronika babilońska – zaraz po przybyciu został zamordowany przez swych własnych ludzi. Na tronie elamickim zastąpił go jego synKudur-Nahhunte.

• hasłoHallushu-Inshushinak, [w:] Gwendolyn Leick,Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 64–65.

• Władcy Elamu

• Brak właściwości P569 wpisanej lokalnie
• Brak właściwości P119 w Wikidanych