Należał do rzymskiego rodu szlacheckiego, z którego pochodzili również papieżeSergiusz II iStefan IV[3]. Późniejsza tradycja identyfikowała go jako przedstawiciela roduColonna[2], ale podanie to należy odrzucić, gdyż ród Colonna dopiero na przełomie XI i XII wieku wyodrębnił się z latyńskiego roduhrabiów Tuskulum, który przed X stuleciem nie należał do grona rzymskiej arystokracji miejskiej[4][5].Mianowany został przez papieżaGrzegorza IVkardynałem prezbiterem kościoła św. Marka. Dwukrotnie (w roku 855 i 858) nie przyjmował oferowanej mu godności papieskiej[2]. Przed swym pontyfikatem Hadrian II był żonaty[1]. Jego żona i córka żyły jeszcze, gdy został papieżem. Obie zostały zamordowane przez Eleuteriusza – brata byłegoantypapieżaAnastazego Bibliotekarza[1]. To wydarzenie zmusiło Hadriana doekskomunikowania Anastazego 12 października 868, lecz po około roku przywrócił go na stanowisko archiwisty[1].
W 869 zwołał w Rzymiesynod, który potępił patriarchę KonstantynopolaFocjusza po tym, jak Focjusz obłożyłanatemą poprzednika Hadriana, Mikołaja I. Decyzję synodu podtrzymał i potwierdziłczwarty sobór w Konstantynopolu (869–870)[1]. Reprezentujący na tym soborze papieża Hadriana legaci nie potrafili jednak zgodnie wystąpić w sprawie jurysdykcji biskupa Rzymu. Nie zdołali doprowadzić do porozumienia z następcą Focjusza, Ignacym, wskutek czego Rzym utracił zwierzchnictwo nad kościołem bułgarskim[1].
Wsparł misjęCyryla i Metodego w krajach słowiańskich – zezwolił im na używanie języka słowiańskiego wliturgii[2]. Misjonarze nie mogli uzyskać dla swych uczniów święceń kapłańskich, w końcu byli przez niechętny im kler oskarżani przed papieżemMikołajem I. Udali się wówczas do Rzymu – nim jednak przybyli papież Mikołaj zmarł, a jego następcą został Hadrian. Ten przyjął braci serdecznie i polecił wyświęcić ich uczniów oraz uroczyście złożyć na ołtarzu kościoła NMP (obecnie Bazylika Matki Boskiej Większej,Santa Maria Maggiore) pisane przez nich słowiańskie księgi liturgiczne. Gdy dwa lata później Cyryl zmarł w Rzymie, Hadrian wyprawił mu uroczysty pogrzeb, a potem konsekrował Metodego na biskupaMoraw iPanonii i dał mu też wszelkie uprawnienia misyjne[1].
