Gwiazda Dawida (מָגֵן דָּוִדmagen Dawid), zwana teżtarczą Dawida[1][2] – sześciopromiennagwiazda (heksagram) złożona z dwóch zachodzących na siebieTrójkątów równoramiennych (najczęściej równobocznych) obróconych względem siebie. Wierzchołki gwiazdy Dawida w przypadku trójkątów równobocznych leżą na okręgu w punktach odpowiadających parzystym godzinom na tarczy zegara. PrzezŻydów zwana tarczą Dawida, w gnozie i innych systemachwiedzy ezoterycznej znana jest jako pieczęć Salomona.
Najstarszym zabytkiem gdzie występuje ten symbol jest relief zVII w. p.n.e. autorstwa prawdopodobnie Jehoszui ben Asjahu (wykopaliska w Sydonie – na pieczęci).
Od 1897 godłosyjonizmu. Choć gwiazda Dawida jest jednym z symbolireligii żydowskiej[3][a], to obecnie ma wymiar przede wszystkim narodowościowy. Od 1948 roku występuje jako element centralnyflagi Izraela. Jest ona również oficjalnym symbolem państwaIzrael i umieszczana jest na oficjalnych dokumentach.
Niektórzy przypuszczają, iż znak ten nie ma nic wspólnego z biblijnym królem Dawidem, lecz jest znacznie starszy. Część badaczy uważa, że chodzi tu o gwiazdę Kijuna (Księga Amosa 5:26), zwaną także gwiazdą Remfana (Dzieje Apostolskie 7:43). Obie nazwy są starożytnymi określeniami planetySaturn, której symbolem mogła być sześciopromienna gwiazda. Werset z księgi Amosa sugeruje, iż Izraelici przejęli jej kult od Kananejczyków wraz z kultemMolocha. Dzisiejsza nazwa gwiazdy może wynikać z faktu, iż syn i następca króla Dawida,Salomon, pod koniec życia zwrócił się kupoliteizmowi (1 Królewska 11:4-8) i być może wówczas kult gwiazdy Kijuna nabrał szczególnego znaczenia wstarożytnym Izraelu.
W żydowskich naukach ezoterycznych heksagram znany jest pod tradycyjną nazwąpieczęciSalomona. Symbol ten sięga korzeniami aż po Daleki Wschód, gdzie znany był jakoWielka Yantra wtantryzmiehinduistycznym. Trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu symbolizowałpradawną samicę, istniejącą przed początkiem świata. Wytworzyła ona w sobie nasienie, które wyrosło w ujawnioną męskość, reprezentowaną przez trójkąt skierowany wierzchołkiem ku górze. Heksagram symbolizuje połączenie tych dwóch pierwotnych sił. Żydowskakabała przejęła ten symbol z pełną świadomością jego charakteru płciowego, heksagram kabalistyczny pokazywałzłączenie męskiego bóstwa z jego żeńską esencją, interpretowaną jakoSzechiną. Tym samym stosunek płciowy mężczyzny i kobiety stał się uświęconym wydarzeniem. Na poziomie duchowym heksagram jest najwyższym symbolem zrównoważonej boskości.
Heksagram pojawia się także w przedstawieniach hinduskiejmandali, jako wyobrażenie medytacji, oraz kamiennych rzeźbach zAmeryki Środkowej, niosąc za sobą tajemnicze przesłania. Walchemii heksagram symbolizuje męską/żeńską dwoistość ognia i wody, a także cztery żywioły. W magii łączony był zegzorcyzmami.
Gwiazdę Dawida można skonstruować poprzez przedłużenie bokówsześciokąta foremnego aż do przecięcia się boków. Można też to zrobić w następujący sposób:
