| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność:fizjologia imikroskopia | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status | członek rzeczywisty |
| Dziekan | |
| Uczelnia | |
| Rektor UJ | |
Gustaw Piotrowski (ur.1 marca1833 wTarnowie, zm.31 grudnia1884 wKrakowie) – polski fizjolog. Czynny członekAkademii Umiejętności wKrakowie, profesorfizjologii imikroskopii naUniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1873–1874 rektorUniwersytetu Jagiellońskiego wKrakowie, poseł -wirylista naIII kadencji Sejmu Krajowego Galicji[1].
Syn Stanisława, adwokata w Tarnowie i właściciela majątkuChojnik i Alojzyi Cerasamow. Uczył się w gimnazjach w Wiedniu, maturę zdał w 1851 w gimnazjum w Tarnowie. W latach 1851–1856 studiował na Wydziale Lekarskim w Wiedniu. Po zdaniu pierwszego egzaminu lekarskiego zostaje asystentem profesora fizjologii Czermaka na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1857 roku otrzymuje dyplom doktora medycyny. Studia uzupełniające w latach 1858-1859 odbył w Heidelbergu. W 1859 roku mianowany zastępcą profesora fizjologii i mikroskopii na UJ, a w 1860 profesorem zwyczajnym. W latach 1864–1866, 1868-1869, 1870-1871, 1876-1878, 1880-1881 oraz 1883-1884 ośmiokrotnie był wybierany dziekanem Wydziału Lekarskiego UJ. W latach 1870–1873 był posłem doRady Państwa w Wiedniu oraz członkiem Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie oraz prezesem krajowej komisji egzaminacyjnej lekarskiej.[2]
W 1865 opracował pierwszy pełny polski podręcznik czynności trawiennych i substancji odżywczych organizmu w warunkach prawidłowych –Fizjologia ludzka w zarysie. W roku 1857 opublikował opisreakcji biuretowej[3], która od jego nazwiska nazywana bywa „reakcją Piotrowskiego” lub „odczynem Piotrowskiego”[4][5].
Był ojcem czterech synów: Stanisława, Karola - adwokata i lekarzyGustawa i Edwarda. Zmarł po długich i ciężkich cierpieniach[6] Pochowany został nacmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie 2[1].
