Gustaw Holoubek jakoGustaw w spektakluDziady z 1968 Andrzej Wajda ,Lech Kaczyński i Gustaw Holoubek (2006)Tablica pamiątkowa na fasadzie kamienicy przy ul.Narbutta 53, w której w latach 1981–2008 mieszkał Gustaw Holoubek Ławeczka-pomnik Gustawa Holoubka wMiędzyzdrojach Gwiazda włódzkiej Alei Gwiazd Nagrobek Gustawa Holoubka nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie Gustaw Teofil Holoubek (ur.21 kwietnia 1923 wKrakowie , zm.6 marca 2008 wWarszawie ) –polski aktor teatralny ifilmowy ,reżyser i dyrektor teatrów, pedagog, prezesStowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu , członekPolskiej Akademii Umiejętności , poseł naSejm PRL VII iVIII kadencji (1976–1982), senatorI kadencji (1989–1991). Określany mianem jednego z najwybitniejszych polskich aktorów oraz reżyserów teatralnych i filmowych w historii[ 1] [ 2] [ 3] [ 4]
Był jedynym dzieckiemCzecha Gustawa, który osiedlił się wPolsce poI wojnie światowej , żeniąc się z owdowiałą Eugenią Estreicher zKrakowa . Jego ojciec ukończyłTerezjańską Akademię Wojskową , w czasieI wojny światowej służył wII Brygadzie Legionów Polskich [ 5]
Gustaw Holoubek miał piątkę przyrodniego rodzeństwa[ 5] Cracovii . W 1935 podjął naukę w I Gimnazjum przy Placu na Groblach, a w 1939 zdał egzamin dojrzałości[ 5] II wojny światowej w 1939 na ochotnika zaciągnął się do wojska i uczestniczył wkampanii wrześniowej . Był żołnierzem20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej , z którym znalazł się weLwowie . Gdy oddział zaczął się wycofywać, znalazł się w grupie, która przekroczyła granicę stref okupacyjnych podPrzemyślem . Po ujęciu osadzono go w obozie jenieckim wMagdeburgu , następnie przeniesiono dofortu w Toruniu . Tam na przełomie lat 1939/1940 zachorował nagruźlicę , z którą zmagał się później przez długi czas. W kwietniu 1940 uzyskał zwolnienie po interwencji matki, która powołała się na zasługi ojca z czasów I wojny światowej. Do końca okupacji mieszkał w Krakowie[ 5]
Uczęszczał doI Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie [ 1] [ 5] krakowskim Państwowym Studiu Dramatycznym (przekształconym później wPaństwową Wyższą Szkołę Teatralną ).
W teatrze zadebiutował 1 marca 1947 rolą Charysa wOdysie u Feaków Stefana Flukowskiego wStarym Teatrze w Krakowie . 9 lipca 1947 zdał egzamin doZASP , w ramach zadania egzaminacyjnego przedstawił wraz zHaliną Gryglaszewską scenę z dramatuSędziowie Stanisława Wyspiańskiego , otrzymując ocenę celującą[ 5]
W latach 1949–1956 pracował jako kierownik artystyczny, reżyser i aktorTeatru Śląskiego w Katowicach [ 5] Dom lalki Henrika Ibsena [ 6] Fantazym Juliusza Słowackiego (1955). Następnie zagrał sędziego Custa wTrądzie w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego w reż.Marii Wiercińskiej (Scena KameralnaTeatru Polskiego w Warszawie , 1958), Goetza wDiable i Panu Bogu Jean-Paula Sartre’a w reż.Ludwika René (Teatr Dramatyczny w Warszawie , 1960), Skrzypka wRzeźni Sławomira Mrożka (1975), tytułową wKrólu Learze Williama Szekspira (1977, oba przedstawienia w reż.Jerzego Jarockiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie). W 1989 wystąpił w przedstawieniuMała apokalipsa Tadeusza Konwickiego , wyreżyserowanym przezKrzysztofa Zaleskiego (Teatr Ateneum w Warszawie ).
Był Gustawem-Konradem wDziadach Adama Mickiewicza , inscenizowanych w 1967 przezKazimierza Dejmka wTeatrze Narodowym . Zdjęcie tego przedstawienia z afisza przez władze przyczyniło się do wybuchu demonstracji studenckich i zapoczątkowało wwydarzenia marcowe w 1968 [ 5] Pieszo Sławomira Mrożka, w reżyserii Jerzego Jarockiego. Zaprotestowała wówczas m.in. grupa wojskowych, publikując list w„Żołnierzu Wolności” .
Był wykładowcąAkademii Teatralnej wWarszawie . Przez wiele lat pełnił funkcję dyrektoraTeatru Dramatycznego w Warszawie . Został odwołany w styczniu 1983 z powodu konfliktu z ówczesnymi władzami.
W filmie zadebiutował roląFeliksa Dzierżyńskiego w filmie biograficznymŻołnierz zwycięstwa Wandy Jakubowskiej . Pod koniec lat 50. stworzył głośne kreacje wPętli Pożegnaniach Wojciecha Hassa , surrealistycznymJak daleko stąd, jak blisko Lawie Prawo i pięść Jerzego Hoffmana . Do jego znaczących ról należały występy wRękopisie znalezionym w Saragossie Sanatorium pod Klepsydrą [ 5]
Był reżyserem noweli filmowejCzas przybliża, czas oddala , będącej pierwszą częścią cykluSpóźnieni przechodnie Mazepa
Zagrał w prawie stu przedstawieniachTeatru Telewizji , współpracując z wieloma polskimi reżyserami, m.in.Adamem Hanuszkiewiczem ,Zygmuntem Hübnerem ,Andrzejem Łapickim ,Olgą Lipińską ,Jerzym Gruzą ,Janem Englertem ,Andrzejem Wajdą iKrzysztofem Kieślowskim . Jako reżyser przeniósł na ekran Teatru Telewizji m.in.Fantazego (1971) iKordiana Hamleta Na dnie Maksima Gorkiego (1994),Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego (1999) iKróla Edypa Sofoklesa (2005).
Od 1971 był członkiem Obywatelskiego Komitetu OdbudowyZamku Królewskiego w Warszawie [ 7] 1976 i1980 uzyskiwał mandat posła naSejm PRL z ramieniaFrontu Jedności Narodu [ 8] [ 9] stanu wojennego , zrezygnował z zasiadania w parlamencie[ 5]
W latach 1989–1991 był senatorem I kadencji wybranym z ramieniaKomitetu Obywatelskiego [ 10] Unii Demokratycznej ). Od 1992 do 1993 zasiadał w radzie ds. kultury przy prezydencieLechu Wałęsie .
Od 1994 był członkiemPolskiej Akademii Umiejętności . Współpracował z miesięcznikiem psychologicznym „Charaktery ”.
Był autorem dwóch książek –Teatr jest światem (1986, wraz zAndrzejem Hausbrandtem ) orazWspomnienia z niepamięci (1999)[ 5]
Był mężem aktorek:Danuty Kwiatkowskiej , następnieMarii Wachowiak (którą poznał na planie filmuPożegnania , gdzie Maria Wachowiak wcieliła się w postać Lidki)[ 5] [ 11] Magdaleny Zawadzkiej . Miał troje dzieci: Ewę (aktorkę lalkarkę związaną zTeatrem Lalek Guliwer ) – z pierwszego małżeństwa, Magdalenę – z drugiego iJana (operatora filmowego) – z trzeciego.
Kibicował klubowi piłkarskiemuCracovia [ 12]
Gustaw Holoubek zmarł 6 marca 2008. Pośmiertnie prezydentLech Kaczyński ,w uznaniu znamienitych zasług dla kultury polskiej, za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i dydaktycznej , odznaczył goOrderem Orła Białego [ 13] [ 14] cmentarzu Powązkowskim wWarszawie (kwatera 14-1-1)[ 15]
1947:Odys u Feaków Stefana Flukowskiego – Charys (reż. Józef Karbowski,Stary Teatr w Krakowie działający w ramach Państwowych Teatrów Dramatycznych) 1947:Mąż i żona Aleksandra Fredry – Reżyser (reż. Władysław Krzemiński, Stary Teatr w Krakowie – PTD) 1947:Słomkowy kapelusz Eugène’a Labiche – Tardiveau (reż. Roman Zawistowski, Stary Teatr w Krakowie – PTD) 1948:Owcze źródło Lope de Vegi – Barrildo (reż.Bronisław Dąbrowski ,Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie działający w ramach Państwowych Teatrów Dramatycznych) 1948:Obrona Ksantypy Ludwika Hieronima Morstina – Epistates (reż.Karol Borowski , Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – PTD) 1948:Noe i jego menażeria Tadeusza Łomnickiego – Sem (reż. Roman Zawistowski, Stary Teatr w Krakowie – PTD) 1948:Amfitrion 38 Jeana Giraudoux – Trębacz (reż.Bohdan Korzeniewski , Stary Teatr w Krakowie – PTD) 1948:Romans z wodewilu Władysława Krzemińskiego – Franek (reż. Władysław Krzemiński, Stary Teatr w Krakowie – PTD) 1949:Mieszczanie Maksima Gorkiego – Pierczychin (reż. Edward Żytecki,Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach ) 1949:Wieczór Puszkinowski (reż. Artur Kwiatkowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1950:Balladyna Juliusza Słowackiego – Filon (reż.Władysław Woźnik , Teatr Śląski w Katowicach) 1951:Mizantrop Moliera – Oront (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1951:Odezwa na murze Anny Świrszczyńskiej – Adolf (reż. Ryszard Wasilewski, Teatr Śląski w Katowicach) 1951:Dożywocie 1951:Młodość ojców Borysa Gorbatowa – Oczkar (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1952:Trzydzieści srebrników Howarda Fasta – reżyseria, rola Fullera (Teatr Śląski w Katowicach) 1952:Wzgórze 35 Jerzego Lutowskiego – Generał de Marinis (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1952:Zagłada eskadry Aleksandra Korniejczuka – Admirał (reż. Roman Zawistowski i Edward Żytecki, Teatr Śląski w Katowicach) 1952:Starosta Jan Grudczyński Ludwika Adama Dmuszewskiego – Baron Lorenz de la Croix (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1953:Mazepa 1953:Bancroftowie Jerzego Broszkiewicza iGustawa Gottesmana – John Bancroft (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach) 1953:Jak hartowała się stal Nikołaja Ostrowskiego – reżyseria, wraz zBolesławem Smelą (Teatr Śląski w Katowicach) 1954:Droga do Czarnolasu Aleksandra Maliszewskiego – reżyseria (Teatr Śląski w Katowicach) 1954:Dom lalki Henrika Ibsena – reżyseria, rola Doktora Ranka (Teatr Śląski w Katowicach) 1955:Cienie i ludzie Andrzeja Wydrzyńskiego – reżyseria i inscenizacja, rola Oskara von Schwerina (Teatr Śląski w Katowicach) 1955:Fantazy 1956:Dramat księżycowy Romana Brandstaettera – reżyseria, rola Antonia (Teatr Śląski w Katowicach) 1956:Tragedia florencka Oscara Wilde’a – reżyseria, rola Szymona (Teatr Śląski w Katowicach) 1958:Trąd w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego – sędzia Cust (reż.Maria Wiercińska ,Teatr Polski w Warszawie ) 1960:Diabeł i Pan Bóg Jean-Paula Sartre’a – Goetz (reż.Ludwik René ,Teatr Dramatyczny w Warszawie )[ 16] 1961:Anioł zstąpił do Babilonu Friedricha Dürrenmatta – Uroczysty (reż.Konrad Swinarski , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1961:Król Edyp Sofoklesa – Edyp (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1962: Wieczór poezjiWładysława Broniewskiego (reż.Ryszarda Hanin ,Sala Kongresowa Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie ) 1962:Płatonow Antoniego Czechowa – Michał Płatonow (reż.Adam Hanuszkiewicz , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1962:Hamlet Williama Szekspira – reżyseria, rola Hamleta (Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1964:Król Ryszard Drugi Henryk Szletyński ,Teatr Narodowy w Warszawie ) 1964:Alleluja Dziordzie Lebovicia – Sipka (reż.Kazimierz Dejmek , Teatr Narodowy w Warszawie) 1964:Uciekła mi przepióreczka Stefana Żeromskiego – Przełęcki (reż.Jerzy Goliński , Teatr Narodowy w Warszawie) 1965:Kordian 1966:Namiestnik Rolfa Hochhutha – Ojciec Riccardo Fontana (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie) 1967:Mizantrop Moliera – Alcest (reż. Henryk Szletyński, Teatr Narodowy w Warszawie) 1967:Kordian Juliusza Słowackiego – Szatan (druga wersja przedstawienia z 1965, reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie) 1967:Dziady Adama Mickiewicza – Gustaw-Konrad (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie) 1968:Wujaszek Wania Teatr Ateneum w Warszawie ) 1968:Granica Zofii Nałkowskiej –Zenon Ziembiewicz (reż.Zbigniew Kopalko ,Teatr Polskiego Radia )[ 17] 1969:Życie jest snem Pedra Calderóna – Segismundo (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1969:Hadrian VII Petera Luke – Frederick William Rolfe (reż.Jan Bratkowski , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1970:Zemsta 1971:Juliusz Cezar 1972:Manon Lescaut Giacoma Pucciniego – reżyseria (Opera Śląska w Bytomiu ) 1972:Człowiek znikąd Ignatija Dworieckiego – rola Czeszkowa, opracowanie dramaturgiczne tekstu (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1973:Żeby wszystko było jak należy Luigiego Pirandello – Martino Lori (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1973:Nora Henrika Ibsena – reżyseria (realizacjawarszawskiej PWST w Teatrze Dramatycznym w Warszawie) 1973:Elektra Jeana Giraudoux – Żebrak (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1974:Sułkowski Stefana Żeromskiego – D'Antraigues (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1975:Rzeźnia Sławomira Mrożka – Skrzypek (reż.Jerzy Jarocki , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1975:Zemsta 1976:Człowiek znikąd Ignatija Dworieckiego – opracowanie tekstu (reż.Edward Lubaszenko ,Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie ) 1976:Karykatury Jana Augusta Kisielewskiego – reżyseria (Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1976:Przyjdzie na pewno Eugene’a O’Neilla – Teodor Hickman (reż. Jerzy Antczak, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1977:Król Lear 1977:Braterskie ręce , program złożony z różnych utworów (reż.Tadeusz Aleksandrowicz , Estrada Stołeczna w Warszawie) 1977:Wariacje Jerzego Grzegorzewskiego (reż. Jerzy Grzegorzewski, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1979:Ćwiczenia z Romantyzmu , program złożony z różnych utworów – wybór tekstów, reżyseria (Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1979:Hamlet 1980:Operetka Witolda Gombrowicza – Mistrz Fior (reż.Maciej Prus , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1980:Odrodzenie ,symfonia Mieczysława Karłowicza – recytacja (reż.Kazimierz Wrzosek ,Teatr Wielki w Łodzi ) 1981:Skiz Gabrieli Zapolskiej – Tolo (reż. Witold Zatorski, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1981:Pieszo Sławomira Mrożka – Superiusz (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1981:Biedaczek vel Tartufe Moliera – Biedaczek vel Maurice Tartufe, czyli Figura (reż.Marek Walczewski , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1982:Mord w katedrze Thomasa Stearnsa Eliota – Tomasz Becket (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1982:Dwie głowy ptaka Władysława Terleckiego – Pułkownik Griszyn (reż.Andrzej Łapicki , Teatr Dramatyczny w Warszawie) 1983:Zemsta Genewa ,Szwajcaria ) 1984:Ja, Michał z Montaigne Józefa Hena – Michał Montaigne (reż. Jan Bratkowski,Teatr Polski w Warszawie ) 1984:Wesele Stanisława Wyspiańskiego – Stańczyk (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Polski w Warszawie) 1985:Romulus Wielki Friedricha Dürrenmatta – Romulus Augustus (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Polski w Warszawie) 1986:Mąż i żona Scena na Piętrze w Poznaniu ) 1986:Staś Jerzego Jarockiego – reżyseria, rola Ojca (Teatr Polski w Warszawie) 1987:Wzorzec dowodów metafizycznych Tadeusza Bradeckiego – Gottfried Wilhelm Leibniz (Teatr Polski w Warszawie) 1989:Mała apokalipsa Tadeusza Konwickiego (reż.Krzysztof Zaleski ,Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie ) 1990:Zemsta 1991:Burza 1992:Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza (Teatr Ateneum w Warszawie) 1993:Tak jest, jak się państwu zdaje Waldemar Śmigasiewicz , Teatr Ateneum w Warszawie) 1993: Przedstawienie jubileuszowe z okazji 100-leciaTeatru im. Juliusza Słowackiego , program złożony z różnych utworów – reżyseria i role (Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie) 1994:J.B. Maksima Gorkiego – Jegor Bułyczow (reż. Tadeusz Konwicki, Teatr Ateneum w Warszawie) 1994:Fantazy Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola hrabiego Respekta (Teatr Ateneum w Warszawie) 1995:Za i przeciw Ronalda Harwooda –Wilhelm Furtwängler (reż.Janusz Warmiński , Teatr Ateneum w Warszawie) 1996:Kupiec wenecki Shylock (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Teatr Ateneum w Warszawie) 1996:Bal w Operze Juliana Tuwima – Głos proroka (reż.Jerzy Batycki ,Teatr Polski w Bielsku-Białej ) 1997:Zmierzch długiego dnia Eugene’a O’Neilla – James Tyrone (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Teatr Ateneum w Warszawie) 1997:Ofiara Abrahama Józefa Elsnera – Abraham (reż. Maciej Prus,Warszawska Opera Kameralna ) 1997:Garderobiany Ronalda Harwooda – sir (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie) 1998:Dom wariatów Marka Koterskiego – Ojciec (reż. Marek Koterski, Teatr Ateneum w Warszawie) 1998:Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha – Głos Spowiednika (reż.Agnieszka Glińska , Teatr Ateneum w Warszawie) 1998:Tak daleko, tak blisko Tadeusza Konwickiego – role (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie) 2001:Siedem bram Jerozolimy Krzysztofa Pendereckiego – narrator (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie ) 2003:Hermes przyszedł czyli… Macieja Wojtyszki – Głos Zeusa (reż. Bogdan Kokotek, Scena PolskaTeatru Cieszyńskiego w Czeskim Cieszynie ) 2004:Król Edyp 2006:Cyrulik sewilski Pierre’a Beaumarchais’go – reżyseria (Teatr Ateneum w Warszawie) 1958:Słowo Norwidowe na podstawie twórczościCypriana Kamila Norwida (reż. Adam Hanuszkiewicz) 1959:Jesienny wieczór Friedricha Dürrenmatta (reż. Ludwik René) 1959:Podróż Stanisława Dygata (reż.Stanisław Wohl ) 1960:Warszawa wyzwolona , widowisko poetyckie (reż.Olga Lipińska ) 1960:Zemsta Jerzy Kreczmar ) 1960:Mario i czarodziej Thomasa Manna (reż. Stanisław Wohl) 1960:Pola Elizejskie , na podstawie prozy Stanisława Dygata (reż.Andrzej Łapicki ) 1961:Niemcy 1961:Sonety krymskie 1961:Lata nauki Wilhelma Meistra Johanna Wolfganga Goethego (reż. Stanisław Wohl) 1961:Trio , wedługWygnańców Jamesa Joyce’a (reż.Jerzy Gruza ) 1962:Szkoła żon 1962:Sześć postaci w poszukiwaniu autora 1962:Idy marcowe Thorntona Wildera – Cezar (reż. Jerzy Gruza) 1962:Wywiad z Ballmeyerem , według opowiadaniaKazimierza Brandysa – Daves (reż.Andrzej Wajda ) 1962:Polały się łzy , spektakl na podstawie poezji Adama Mickiewicza (reż. Andrzej Łapicki) 1963:Tragedia florencka Oscara Wilde’a – reżyseria, rola 1963:Kubuś Fatalista i jego pan Denisa Diderota (reż. Jerzy Gruza) 1963:Lato w Nohant Jarosława Iwaszkiewicza (reż.Józef Słotwiński ) 1963:Prometeusz w okowach Ajschylosa (reż. Barbara Bormann) 1964:Tonio Kröger 1964:Czerwiec 1964 , program złożony z różnych utworów (reż. Adam Hanuszkiewicz) 1964:Don Juan, czyli Kamienny Gość Bohdan Korzeniewski ) 1965:Skąpiec 1965:Fantazy Juliusza Słowackiego (reż. Jerzy Antczak) 1966:Powrót do Lizbony Güntera Eicha – recytacja spoza kadru (reż. Bogdan Trukan) 1966:Jesienny wieczór Friedricha Dürrenmatta (reż. Ludwik René) 1966:Listy do Delfiny , spektakl na podstawie listówZygmunta Krasińskiego – Zygmunt Krasiński (reż. Adam Hanuszkiewicz) 1966:Antygona 1967:Krzyk w próżni świata Jerzego Zawieyskiego – major Hugo von Schwengruben (reż. Tadeusz Jaworski) 1967:Wdowa po pułkowniku Juhana Smuula (reż. Stanisław Wohl) 1967:Tajemnicze zniknięcie aktora Karela Čapka – Korbel (reż. Józef Słotwiński) 1967:Ostatnia stacja Ericha Marii Remarque’a – Ross (reż.Zygmunt Hübner ) 1967:Król Edyp 1968:Brat marnotrawny 1968:Asmodeusz François Mauriaca – Błażej Contuere (reż. Jan Bratkowski) 1969:O Wyspiańskim , spektakl na podstawie scenariusza Adama Hanuszkiewicza (reż. Adam Hanuszkiewicz) 1969:Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza 1969:Boy'a igraszki kabaretowe , na podstawie tekstówTadeusza Boya-Żeleńskiego (reż. Andrzej Łapicki) 1969:Niewidzialna kochanka Pedra Calderóna – reżyseria 1969:Konsul Bernick Henrika Ibsena – konsul Bernick (reż. Jan Bratkowski) 1969:Pan inspektor przyszedł Johna Boyntona Priestleya – Inspektor (reż.Andrzej Konic ) 1969:Niemcy Leona Kruczkowskiego – Joachim Peters (reż. Kazimierz Dejmek) 1969:Całe życie Sabiny Heleny Boguszewskiej – narrator (reż.Jerzy Antczak ) 1970:Trąd w pałacu sprawiedliwości 1971:Tristan 1946 , według powieściMarii Kuncewiczowej – Profesor Bradley (reż.Janusz Majewski ) 1971:Przyjdzie taki pod sam dom… Erskine’a Caldwella – reżyseria, postać Deya 1971:Fantazy Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Fantazego 1972:Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego – Dyrektor I i II (reż.Kazimierz Braun ) 1972:Cezar i Kleopatra George’a Bernarda Shawa – Cezar (reż. Jerzy Gruza) 1972:Wróg ludu Jan Świderski ) 1972:Poezja Antoniego Słonimskiego , widowisko na podstawie twórczościAntoniego Słonimskiego – reżyseria 1973:Beatrix Cenci 1974:Hamlet 1974:Niemcy Leona Kruczkowskiego – Profesor Sonnenbruch (reż. Jan Świderski) 1974:Młyn nad Lutynią Jarosława Iwaszkiewicza – narrator (reż.Andrzej Zakrzewski ) 1976:Żeby wszystko było jak należy Luigiego Pirandello – Martino Lori (reż. Ludwik René) 1976:Mieszczanie Maksima Gorkiego – reżyseria 1977:Wdowa po pułkowniku Juhana Smuula – Autor (reż. Stanisław Wohl) 1977:Powrót posła Juliana Ursyna Niemcewicza – Komentator (reż.Jerzy Rakowiecki ) 1978:Warszawianka Andrzej Łapicki ) 1979:Separacja Toma Stopparda – Brown (reż.Bogdan Augustyniak ) 1979:Tajemnicze zniknięcie aktora , na podstawie utworu Karela Čapka, scenariuszZdzisława Skowrońskiego – Korbel (reż.Józef Słotwiński ) 1979:Kartoteka Tadeusza Różewicza – Bohater (reż.Krzysztof Kieślowski ) 1980:Poezje Antoniego Słonimskiego – reżyseria, role 1980:Kordian Juliusza Słowackiego – opracowanie tekstu, reżyseria, rola Doktora 1981:Spotkanie wśród gwiazd Jana Parandowskiego – Cicero (reż.Stanisław Różewicz ) 1981:Wesele Stanisława Wyspiańskiego – Stańczyk (reż.Jan Kulczyński ) 1981:Zdążyć przed Panem Bogiem Hanny Krall – Dziennikarz (reż.Andrzej Brzozowski ) 1981:Burza Augusta Strindberga – Pan (reż. Andrzej Łapicki) 1981:Szalona Greta Stanisława Grochowiaka – Prokurator (reż.Ryszard Ber ) 1984:Otello Andrzej Chrzanowski ) 1987:Wieczór Schillerowski (reż. Kazimierz Dejmek) 1988:To, co najpiękniejsze Mariana Hemara – Jan (reż. Andrzej Łapicki) 1988:Teatr czasów Nerona i Seneki Edwarda Radzinskiego – Seneka (reż.Konstanty Ciciszwili ) 1990:Chłodna jesień Eustachego Rylskiego – Aleks (reż.Janusz Zaorski ) 1991:Pani King , na podstawie prozy Kazimierza Brandysa (reż.Jerzy Markuszewski ) 1992:Upadek Alberta Camusa – Jean-Baptist Clemence (reż. Jerzy Markuszewski) 1993:Staś Jerzego Jarockiego – reżyseria, rola Ojca 1993:Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza 1993: Przedstawienie jubileuszowe z okazji 100-leciaTeatru im. Juliusza Słowackiego , program złożony z różnych utworów – reżyseria i role 1993:Książę Homburg Heinricha von Kleista – Elektor (reż.Krzysztof Lang ) 1994:Ja, Michał z Montaigne Józefa Hena – Michał Montaigne (reż.Grzegorz Warchoł ) 1994:Siedem pięter Dina Buzzatiego – Lekarz (reż.Andrzej Barański ) 1994:Rosmersholm Henrika Ibsena – Ulrych Brendel (reż. Jan Maciejowski) 1994:Na dnie Maksima Gorkiego – reżyseria, rola Łuki 1994:Jesiennym wieczorem Gabrieli Zapolskiej – Nowowiejski (reż.Marcin Jarnuszkiewicz ) 1994:Kordian Juliusza Słowackiego – Grzegorz (reż.Jan Englert ) 1995:Trio o zmierzchu Noëla Cowarda – Hugo Latymer (reż. Janusz Majewski) 1995:Kompleks polski Tadeusza Konwickiego – K. (reż. Jerzy Markuszewski) 1995:Czwarty poziom Waldemara Łysiaka – Rubio (reż.Tadeusz Kijański ) 1995:Trucizna teatru Rodolfa Sirery – reżyseria 1996:Jaskinia filozofów Zbigniewa Herberta – Sokrates (reż. Stefan Chazbijewicz) 1996:Improwizacja paryska Jeana Giradoux – Jouvet (reż.Maciej Englert ) 1996:Czytadło 1997:Panna Maliczewska 1997:Ciotka Karola Brandona Thomasa – reżyseria, rola Brasseta 1997:Przybysz z Narbony , na podstawie powieściJuliana Stryjkowskiego – Inkwizytor (reż.Laco Adamik ) 1997:Odpowiem na wszystkie pytania , trzecia jednoaktówka z 3-częściowego spektakluTryptyk Kazimierza Orłosia – Ojciec (reż.Urszula Urbaniak ) 1997:Tajemnice przeszłości Jacka Butrymowicza – Bóg Łado (reż. Jacek Butrymowicz) 1997:Dziady 1998:Wilki w nocy Tadeusza Rittnera – reżyseria 1998:Cztery pory roku Israela Horovitza – Brackish (reż.Janusz Morgenstern ) 1998:Portret wenecki , według opowiadaniaGustawa Herlinga-Grudzińskiego – Gustaw stary (reż.Agnieszka Lipiec-Wróblewska ) 1999:Rozmowy przy wycinaniu lasu Stanisława Tyma – Ekspert (reż. Stanisław Tym) 1999:Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego – reżyseria, rola Dyrektora teatru 2000:Historie zakulisowe , na podstawie dziesięciu opowiadań Antoniego Czechowa – Tigrow (reż.Zbigniew Zapasiewicz ) 2000:Grzechy starości Macieja Wojtyszki – Gioacchino Rossini (reż. Maciej Wojtyszko) 2000:Podróż Geralda Auberta – Ojciec (reż.Piotr Mikucki ) 2001:Herbatka u Stalina 2001:Skiz Gabrieli Zapolskiej – reżyseria 2001:Trąd w pałacu sprawiedliwości 2002:Gra miłości i przypadku Pierre’a de Marivaux – reżyseria 2002:Dożywocie Wojciech Pszoniak ) 2002:Lord Jim Josepha Conrada – Stein (reż. Laco Adamik) 2003:Wesołych świąt Alana Ayckbourna – reżyseria 2003:Smutne miasteczko , na podstawie tekstówWojciecha Młynarskiego (reż.Andrzej Strzelecki ) 2004:Sala 108 Geralda Auberta – reżyseria, rola Rene Bertillona 2005:Król Edyp 2007:Wyzwolenie Dla towarzyszów drogi. Poezję Karola Wojtyły recytuje Gustaw Holoubek , BMG Poland, Warszawa 1998.1949: Nagroda na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich 1952: Nagroda Państwowa III stopnia za role: Łatki wDożywociu Aleksandra Fredry , Fullera wTrzydzieści srebrników Howarda Fasta i Generała de Marinisa weWzgórzu 35 Jerzego Lutowskiego wTeatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach [ 26] 1953: Nagroda Państwowa III stopnia za role: Króla Jana Kazimierza wMazepie Juliusza Słowackiego i Admirała wZagładzie eskadry Aleksandra Korniejczuka w Teatrze Śląskim w Katowicach 1961:Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 1962: Złota Maska – nagroda w plebiscycie„Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora roku 1963: Srebrna Maska w plebiscycie na najpopularniejszego aktora roku 1964: Srebrna Maska w plebiscycie na najpopularniejszego aktora telewizyjnego 1965: NagrodaPrzewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za role tytułowe wDon Juan, czyli Kamienny Gość Skąpcu Moliera ,Fantazym Portrecie Doriana Graya Oscara Wilde’a 1966: Srebrna Maska w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora w 1965 1966: Nagroda Państwowa I stopnia za wybitne osiągnięcia w teatrze, filmie i telewizji[ 27] 1967: Srebrna Maska w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora w 1966 1968: Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za kreację aktorską i reżyserię spektakluTeatru Telewizji Mazepa Juliusza Słowackiego 1970:Złoty Ekran za reżyserięMazepy Juliusza Słowackiego w Teatrze Telewizji 1973:Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia w dziedzinie teatru za osiągnięcia w twórczości aktorskiej i reżyserskiej 1975: Nagroda I stopnia XVI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Skrzypka wRzeźni Sławomira Mrożka wTeatrze Dramatycznym w Warszawie 1975:Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy 1978: Nagroda województwa katowickiego w dziedzinie kultury i sztuki za 1977 za wybitne zasługi artystyczne i społeczne 1978: Nagroda Państwowa I stopnia za wybitne kreacje aktorskie: Skrzypka wRzeźni Sławomira Mrożka oraz tytułową wKrólu Learze Williama Szekspira w Teatrze Dramatycznym w Warszawie 1979: Złoty Szczupak – nagroda Festiwalu Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie za role Chłopickiego wWarszawiance Stanisława Wyspiańskiego i Browna wSeparacji Toma Stopparda 1979: Dyplom Ministerstwa KulturyZwiązku Radzieckiego 1980: Nagroda I stopnia XXI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Mistrza Fiora wOperetce Witolda Gombrowicza w Teatrze Dramatycznym w Warszawie 1980: Nagroda przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia za wybitnie wartościową współpracę artystyczną z Polskim Radiem i Telewizją 1981: I nagroda w konkursie teatrów telewizji XXIKaliskich Spotkań Teatralnych za role Bohatera wKartotece Tadeusza Różewicza i Stańczyka wWeselu 1982: Nagroda VIII Opolskich Konfrontacji Teatralnych za rolę Tola wSkizie Gabrieli Zapolskiej 1988:Złoty Ekran , nagroda czasopisma„Ekran” za rolę Władysław Jagiełły w serialu telewizyjnymKrólewskie sny 1990: Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za kreację aktorską w filmieTadeusza Konwickiego Lawa 1991:Wielki Splendor przyznawany przez Zespół Artystyczny TeatruPolskiego Radia 1993: Nagroda XVIII Opolskich Konfrontacji Teatralnych za rolę Króla Jana Kazimierza wMazepa Juliusza Słowackiego wTeatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie 1994:Super Wiktor za całokształt twórczości 1994:Prix Italia dla najlepszego aktora za rolę wKsięciu Homburgu Heinricha von Kleista 1995:Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza , przyznawana przez redakcję miesięcznika„Teatr” z okazji jubileuszu 50-lecia czasopisma 1998: Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru 2001: Nagroda I Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji „Dwa Teatry” w Sopocie za najlepszą rolę męską w spektaklu Teatru TelewizjiPodróż Geralda Auberta (wspólnie zPiotrem Fronczewskim ) 2001:Mistrz Mowy Polskiej 2004: I miejsce w plebiscycie publiczności na najlepsze przedstawienie XLIII Rzeszowskich Spotkań Teatralnych –Król Edyp Sofoklesa wTeatrze Ateneum w Warszawie 2005: Wielka Nagroda Fundacji Kultury za 2004 2005:Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w dziedzinie teatru, przyznawana przez samorządwojewództwa mazowieckiego 2005:Złoty Hipolit , nagrodaTowarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, przyznawana ludziom kierującym się w życiu zasadamipracy organicznej 2005: Złota Żaba, nagroda specjalna XIIIFestiwalu Camerimage w Łodzi za szczególne osiągnięcia w karierze aktorskiej 2006: Wielka Nagroda VI Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji „Dwa Teatry” w Sopocie za wybitne kreacje aktorskie w Polskim Radiu i Telewizji Polskiej ↑a b Gustaw Holoubek Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .↑ Tomasz Mościcki. Holoubek – najwybitniejszy aktor naszych czasów brak numeru strony ↑ Marek Różycki: Gustaw Holoubek – mag, guru, autorytet – zapomniany 10 lat od śmierci . salon24.pl, 14 marca 2018. [dostęp 2019-05-01]. ↑ Gwiazda Gustawa Holoubka na Alei Sławy . onet.pl , 12 października 2001. [dostęp 2019-05-01].↑a b c d e f g h i j k l Anna Barańska: Gustaw Holoubek – ikona studenckiego buntu . oldcamera.pl, 28 czerwca 2017. [dostęp 2019-04-14]. ↑ Dom lalki (Nora) Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2019-04-14] .↑ „Biuletyn Zamek”. Nr 17a, s. 4, 19 czerwca 1971. ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 22 marca 1976 r. o wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 21 marca 1976 r. (M.P. z 1976 r. nr 11, poz. 52 ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 24 marca 1980 r. o wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 23 marca 1980 r. (M.P. z 1980 r. nr 9, poz. 37 ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150 ↑ Gustaw Holoubek . film.onet.pl. [dostęp 2012-12-03].↑ Na grandę czyli przez płot na stadion Cracovii . gazeta.pl , 20 czerwca 2007. [dostęp 2012-12-03].↑a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2008 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2008 r. nr 72, poz. 653 ↑a b Gustaw Holoubek odznaczony pośmiertnie Orderem Orła Białego . prezydent.pl, 12 marca 2008. [dostęp 2012-12-03].↑ Cmentarz Stare Powązki: Gustaw Holoubek [dostęp 2019-11-06] .↑ Elżbieta Wysińska: Gustaw Holoubek jako Goetz . teatralny.pl. [dostęp 2015-02-20]. ↑ Granica Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-04-08] .↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 lutego 2003 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 ↑ Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Teatru Ateneum . prezydent.pl, 31 marca 2003. [dostęp 2012-12-03].↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 maja 1998 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 307 ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 19 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1458 ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 18 lutego 1953 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1953 r. nr 30, poz. 376 ↑ Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej” (M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 ↑ Wręczono złote medale „Gloria Artis” . e-teatr.pl, 10 września 2005. [dostęp 2012-12-03].↑ Pro Masovia – 2007 r. . mazovia.pl. [dostęp 2017-08-17].↑ Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952 ↑ Nagrody Państwowe dla 209 twórców nauki, techniki i kultury Maria Czanerle : Gustaw Holoubek. Notatki o aktorze myślącym . Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972. Brak numerów stron w książce Gustaw Holoubek . Ewa Natorska (red.). Warszawa: Państwowy Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza, 1997.ISBN 83-908914-0-9 . Brak numerów stron w książce Gustaw Holoubek czyta „Doktora Faustusa” Tomasza Manna . Warszawa: Agora, Dom Wydawniczy Bellona, 2007, seria: Biblioteka „Gazety Wyborczej”: Mistrzowie słowa.ISBN 978-83-60225-77-6 . Brak numerów stron w książce Małgorzata Terlecka-Reksnis: Holoubek – rozmowy'' . Warszawa: Prószyński i S-ka, 2008.ISBN 978-83-7469-753-8 . Brak numerów stron w książce W latach 1950–1952 Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru i Filmu (SPATiF), w latach 1952–1981 SPATiF-ZASP.
1957–1959 1960–1969 1970–1979 1980–1989 1990–1999 2000–2009 2010–2019 2020–2029
Identyfikatory zewnętrzne:
.jpg)
