Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Gunn Margit Andreassen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gunn Margit Andreassen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1973
Kristiansand

Klub

Birkenes IL

Wzrost

177 cm

Debiut w PŚ

17.12.1992,Pokljuka
(26. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

4.03.1993,Lillehammer (21. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

11.12.1993,Bad Gastein
(3. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebroSalt Lake City 2002sztafeta
brązNagano 1998sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoAnterselva 1995b.drużynowy
złotoOsrblie 1997b.drużynowy
złotoOberhof 2004sztafeta
srebroOsrblie 1997sztafeta
brązAnterselva 1995sztafeta
brązChanty-Mansyjsk 2003b.indywidualny
Mistrzostwa świata juniorów
złotoCanmore 1992sztafeta
złotoRuhpolding 1993sztafeta

Gunn Margit Aas Andreassen (ur.23 czerwca1973 wKristiansand) –norweskabiathlonistka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1992 roku, startując namistrzostwach świata juniorów w Canmore. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam złoty medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok późniejmistrzostw świata juniorów w Ruhpolding Norweżki z Andreassen w składzie powtórzyły ten wynik.

WPucharze Świata zadebiutowała 17 grudnia 1992 roku wPokljuce, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 4 marca 1993 roku wLillehammer, kiedy zajęła 21. miejsce w tej samej konkurencji. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 11 grudnia 1993 roku wBad Gastein, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją tylkoWłoszkaNathalie Santer i inna Norweżka -Hildegunn Mikkelsplass. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, nie odnosząc jednak zwycięstwa: 7 grudnia 1994 roku wÖstersund była trzecia sprincie, 23 stycznia 2001 roku wAnterselvie była druga w biegu indywidualnym, cztery dni później w tej samej miejscowości była druga w biegu pościgowym, a 18 marca 2003 roku wChanty-Mansyjsku zajęła trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach1996/1997 i2001/2002, kiedy zajmowała dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Podczasmistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku razem zElin Kristiansen,Annette Sikveland iAnn-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później Norweżki zdobyły też brązowy medal w sztafecie. Kolejne dwa medale zdobyła na rozgrywanych dwa lata późniejmistrzostwach świata w Osrblie. W biegu drużynowym razem zLiv Grete Skjelbreid, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid ponownie zwyciężyła, a w sztafecie Norweżki w tym samym składzie były drugie.

Swój jedyny medal indywidualny zdobyła namistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku, gdzie była trzecia w biegu indywidualnym. Uplasowała się tam zaCzeszkąKateřiną Holubcovą i reprezentującąBiałoruśOłeną Zubryłową. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła namistrzostwach świata w Oberhofie rok później, wspólnie zLindą Tjørhom,Gro Marit Istad-Kristiansen i Liv Grete Poirée zwyciężając w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Norwegii w tej konkurencji.

W 1994 roku wystartowała naigrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując 43. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata późniejigrzyskach w Nagano wywalczyła brązowy medal w sztafecie (skład: Ann Elen Skjelbreid, Annette Sikveland, Gunn Margit Andreassen i Liv Grete Skjelbreid). W konkurencjach indywidualnych plasowała się poza czołową trzydziestką. Podczasigrzysk olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie razem z Liv Grete Poirée, Ann-Elen Skjelbreid i Lindą Tjørhom zajęła drugie miejsce w sztafecie. Była też między innymi szesnasta w sprincie i biegu pościgowym. Brała również udział wigrzyskach w Turynie w 2006 roku, zajmując 60. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. W ostatnim strzelaniu biegu indywidualnego trafiła wszystkie pięć strzałów, jednak żadnego z nich nie zaliczono, bowiem Norweżka strzelała do nie swojej tarczy[1]. W efekcie spadła pod koniec klasyfikacji.

Po tym jak nie znalazła się w kadrze Norwegii na sezon 2008/2009 zakończyła karierę[2].

Pozostaje w nieformalnym związku z biathlonistąFrode Andresenem; z którym doczekała się trzech synów: Davida (ur. 2004), Nicolaia (ur. 2008) i Eliasa (ur. 2010). W styczniu 2018 roku najstarszy syn zmarł w wyniku ataku padaczki[3][4].

Osiągnięcia

[edytuj |edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1994Lillehammer43.nd.nd.nd.
1998Nagano40.56.nd.nd.3.nd.
2002Salt Lake City30.16.16.nd.2.nd.
2006Turyn60.5.nd.

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1995Anterselva15.nd.nd.3.nd.
1996Ruhpoldingnd.nd.nd.
1997Osrblie18.5.7.nd.2.nd.
1998Pokljuka/Hochfilzennd.nd.24.nd.nd.nd.
1999Kontiolahti/Oslo47.26.36.4.nd.
2000Oslo/Lahti43.44.14.5.nd.
2001Pokljuka49.24.14.6.4.nd.
2002Oslond.nd.nd.22.nd.nd.
2003Chanty-Mansyjsk3.19.11.15.8.nd.
2004Oberhof12.11.11.17.1.nd.
2007Anterselva56.42.

Puchar Świata

[edytuj |edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj |edytuj kod]
SezonMiejsce
1992/199370.
1993/199444.
1994/199542.
1995/199663.
1996/199710.
1997/199832.
1998/199925.
1999/200016.
2000/200123.
2001/200210.
2002/200314.
2003/200413.
2005/200649.
2006/200750.
2007/200855.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj |edytuj kod]
Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.11 grudnia1993AustriaBad GasteinSprint na 7,5 km3.1+032:00,6+48,4Nathalie Santer
2.7 grudnia1994SzwecjaÖstersundSprint na 7,5 km3.0+023:13,3+47,1Olga Mielnik
3.23 stycznia2001WłochyAnterselvaBieg indywidualny na 15 km2.1+0+0+048:23,5+1:04,9Liv Grete Poirée
4.27 stycznia2001WłochyAnterselvaBieg pościgowy na 10 km2.1+2+0+235:08,7+1:57,3Liv Grete Poirée
5.18 marca2003RosjaChanty-MansyjskBieg indywidualny na 15 km3.0+0+0+048:28,4+37,5Kateřina Holubcová

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Du er ikke alene, Weng: Her er idrettstabbene vi fortsatt ler av(norw.)
  2. Sørlendinger vrakes(norw.)
  3. Idrottsparets kritik efter sonens död(norw.)
  4. Frode Andresen og Gunn Margit Andreassen: - David var ikke bare sønnen min - han var min bestevenn(norw.)

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Mistrzynie świata w biathlonie (sztafeta)
Mistrzynie świata w biathlonie (drużynowo)
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gunn_Margit_Andreassen&oldid=72844457
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp