Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Gubernia podolska

Na mapach:48°40′N 26°35′E/48,666667 26,583333
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gubernia podolska
Подольская губе́рния
gubernia
1793–1923
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Kamieniec Podolski

Powierzchnia

42 000 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


3 018 299

• gęstość

71,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni podolskiej
Liczbaujezdów

12

Multimedia w Wikimedia Commons
Mapa guberni podolskiej 1820
Mapaetnograficzna guberni podolskiej według spisu 1897

Gubernia podolska (ros. Подольская губерния) –guberniaImperium Rosyjskiego w latach 1793–1917 i jednostka terytorialnaUkraińskiej Republiki Ludowej 1918–1920 iUSRR 1920–1923. Przed 1793 rokiem ziemie te należały doRzeczypospolitej Obojga Narodów jako województwa:podolskie ibracławskie.

Położona na południowo-zachodnim krańcu imperium, graniczącym zGalicją iBukowiną i miała obszar ok. 42 000 km². Centrum administracyjnym byłKamieniec Podolski, w USRR w latach 1921–1923 –Winnica. W latach 1819–1830 gubernia podolska pozostawała pod naczelnym zarządem administracyjnym wielkiego księciaKonstantego[1]. Od 1832 weszła w składKraju Południowo-Zachodniego (generał-gubernatorstwo kijowskie).

Nadużycia ziemiaństwa w sprawieserwitutów spowodowały, że podolscychłopi odpowiedzieli masowym niszczeniem łąk i zasiewów oraz podpaleniami wmajątkach będących własnością tegożziemiaństwa. Aby zakończyć chłopski proceder władze państwowe 10 maja 1896 wprowadziłystan wyjątkowy w guberni podolskiej. Sytuacja nie została jednak opanowana, albowiem w latach 1900-1904 doszło do ponad 1000 buntów chłopskich przeciw nadużyciom jakich dopuszczało się ziemiaństwo w oparciu o wspomnianeserwituty[2].

W latach 1918–1920 jednostka administracyjnaUkraińskiej Republiki Ludowej (przejściowo podZarządem Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego), w latach 1921–1923USRR. W 1923 z guberni podolskiej utworzono 6 okręgów USRR:hajsyński,kamieniecki,mohylowski,płoskirowski,tulczyński iwinnicki.

Podział administracyjny

[edytuj |edytuj kod]

W roku 1882 dzieliła się na następującepowiaty:

Demografia

[edytuj |edytuj kod]

Według pierwszego spisu ludności Imperium Rosyjskiego z 1897 roku gubernię zamieszkiwało 3 018 299 osób.Respondenci zadeklarowali jakojęzyk ojczysty[3]:

Według tegoż samego spisu podział wyznaniowy przedstawiał się następująco[5]:

  • prawosławni – 2 358 497 (78,14%)
  • żydzi (wyznawcy judaizmu) – 370 612 (12,28%)
  • katolicy – 262 738 (8,7%)[6]
  • starowiercy – 18 849 (0,62%)
  • protestanci – 3 876 (0,13%)
  • muzułmanie – 3 460 (0,11%)
  • inni – 2 283 (0,02%)

Ludność w powiatach według deklarowanego języka ojczystego 1897[3]

[edytuj |edytuj kod]
PowiatUkraińcyŻydziRosjaniePolacyMołdawianie
iRumuni
Gubernia ogółem80,9%12,2%3,3%2,3%0,9%
Bałcki76,9%13,6%3,9%0,9%4,5%
Bracławski82,6%11,6%3,3%2,0%0,1%
Winnicki74,4%12,4%7,1%5,1%
Hajsyński86,3%10,4%1,9%1,2%
Kamieniecki78,9%13,9%4,1%2,7%
Latyczowski80,8%13,2%3,7%1,7%
Lityński83,1%11,4%3,0%2,1%0,1%
Mohylowski80,5%14,5%2,8%1,9%
Olhopolski81,6%11,5%2,2%1,5%2,9%
Płoskirowski78,1%12,1%2,9%6,4%
Uszycki84,6%11,4%2,3%1,2%
Jampolski85,7%10,4%1,9%1,8%

Miasta

[edytuj |edytuj kod]
Kamieniec Podolski, ok. 1906

Największe miasta guberni w 1897 roku na podstawie danych z carskiego spisu powszechnego oraz porównanie przynależności administracyjnej przedrozbiorami Polski oraz przynależności państwowej wmiędzywojniu i współcześnie:

miastopopulacjawojewództwo
(1771)
19302016
1.Kamieniec Podolski35 934podolskieZSRRUkraina
2.Winnica30 563bracławskieZSRRUkraina
3.Bałta23 363 bracławskieZSRRUkraina
4.Płoskirów22 855 podolskieZSRRUkraina
5.Mohylów Podolski22 315 podolskieZSRRUkraina
6.Chmielnik11 657 podolskieZSRRUkraina
7.Bar9 982 podolskieZSRRUkraina
8.Lityn9 420 bracławskieZSRRUkraina
9.Hajsyn9 374 bracławskieZSRRUkraina
10.Olhopol8 134 bracławskieZSRRUkraina

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Wacław Tokarz,Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831, Warszawa 1993, s. 55–56.
  2. Hud 2024 ↓, s. 146,147.
  3. abDemoscope Weekly – Annex. Statistical indicators reference Pierwszy spis powszechny Imperium Rosyjskiego 1897 – gubernia podolska- ludność według deklarowanego języka ojczystego.
  4. Spis z roku 1897język ukraiński wraz z białoruskim i rosyjskim traktował jako jeden język rosyjski z podziałem nadialekty.
  5. Демоскоп Weekly – Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-23] .
  6. Kwestią dyskusyjną pozostaje jakie narodowości w guberni podolskiej podczas spisu 1897, oprócz Polaków były wyznania katolickiego. Można przypuszczać, że prawdziwy obraz narodowościowy tejże guberni należy odtwarzać nie na podstawie deklarowanego języka tylko wyznania. Podstawową masą wyznawców Kościoła katolickiego w guberni podolskiej byli Polacy, stąd można wnioskować, że spis zaniżył liczbę Polaków o ok. 200 tys. ludzi.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Ziemie I Rzeczypospolitej pod zaborami 1772–1807
Ziemie I Rzeczypospolitej pod zaborami 1815–1918
Rosja
(Zabór rosyjski)
Królestwo Polskie/
Kraj Nadwiślański
Kraj zachodni/
Ziemie zabrane
Kraj Północno-Zachodni
Kraj Południowo-
Zachodni
Okupacjaniemiecka
iaustro-węgierska
(1915–1918)
Prusy
(Zabór pruski)
Austria
(Zabór austriacki)
Okupacja rosyjska
(1914–1917)
Protektorat
Austrii, Prus i Rosji
(1815–1846)

Ziemie I Rzeczypospolitej w 1815

Podział administracyjny Imperium Rosyjskiego w 1914 roku
Generał-
-gubernatorstwa
Fińskie
Irkuckie
Kijowskie
Moskiewskie
Nadamurskie
Stepowe
Turkiestańskie
Warszawskie
Namiestnictwo
Kaukaskie
Samodzielne
gubernie
Samodzielne
obwody

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gubernia_podolska&oldid=77930921
Kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp