Guam jest terytorium zależnym odStanów Zjednoczonych. Zarządza nim amerykańskiDepartament Spraw Wewnętrznych. Na mocy ustawy z 1950 roku (Guam Organic Act of 1950) terytorium posiadaautonomię wewnętrzną. Władzę wykonawczą sprawuje gubernator wybierany w wyborach powszechnych co 4 lata. Władzę ustawodawczą sprawuje 15-osobowy parlament (Legislature of Guam), pochodzący z odbywających się co 2 lata wyborów powszechnych. Prawo głosu mają obywatele w wieku powyżej 18 lat.Guamczycy są obywatelami USA, jednak nie mogą głosować w wyborach prezydenckich.
Główne partie polityczne:
Partia Demokratyczna (DP),
Ludowy Sojusz Postępowy (PPA).
Święto narodowe: Dzień Odkrycia Guamu, pierwszy poniedziałek marca (1521).
Wyspa pochodzeniawulkanicznego, otoczonarafami koralowymi, położona na północnymPacyfiku, pomiędzyHawajami aFilipinami (13°28′N144°47′E/13,466667144,783333). Jest to największa (541,3 km²) i najdalej wysunięta na południe wyspa archipelaguMarianów. Najwyżej położonym miejscem jestMount Lamlam o wysokości 406 mn.p.m. Długość linii brzegowej wynosi 125,5 km. Średnie roczne opady wynoszą ok. 2000 mm, natomiast średnia dzienna temperatura jest zasadniczo na stałym poziomie przez cały rok i wynosi od +26,7 do +28,4 °C (lata 1991–2020)[2].
Wyspa została odkryta 6 marca 1521 roku przezFerdynanda Magellana i nazwana przez niego Wyspą Złodziejską, gdyż mieszkańcy archipelagu nie znali pojęcia własności i wykradli ze statku część sprzętu. Kolonizację europejską zapoczątkowali hiszpańscy misjonarze, którzy przybyli na wyspę w 1668 roku. W 1898 roku po przegranej wwojnie amerykańsko-hiszpańskiej,Hiszpania przekazała ją Stanom Zjednoczonym.
W czasieII wojny światowej została zdobyta 10 grudnia 1941 roku przezjapońskie wojska. Okupacja wyspy trwała do 21 lipca 1944 roku, kiedy to została odbita przez Amerykanów, którzy wznieśli tu wielką bazę lotniczo-morską wykorzystywaną m.in. później podczaswojny wietnamskiej. W roku 1950 dowództwoUS Navy przekazało zarząd nad Guamem Departamentowi Spraw Wewnętrznych, wyspie nadano wówczas nowąkonstytucję, powołano pochodzący z wyborów lokalny parlament, zaś mieszkańcom nadano obywatelstwo amerykańskie. Od tamtego czasu Guamczycy posiadają autonomię wewnętrzną, która w 1970 roku została rozszerzona.
Podstawą gospodarki Guamu są obsługa amerykańskich baz wojskowych orazturystyka. Ludność zajmuje się także połowem ryb. Dobrze rozwinięte jest rolnictwo, uprawia się tam:kukurydzę,maniok,bataty,taro,kawę,kakao itrzcinę cukrową. Problemem jest działalność gangów z Chin, Rosji, Japonii i Korei Południowej, które zajmują się praniem brudnych pieniędzy, handlem narkotykami, hazardem, prostytucją oraz przemytem ludzi[potrzebny przypis].
Port Apra (ang.Apra Harbor) – jeden z największych portów międzyHawajami iFilipinami. Może obsługiwać największe okręty amerykańskiej floty, w szczególności lotniskowce.
Lotnisko Andersen (ang.Andersen Air Force Base) – duże lotnisko przystosowane do bazowania ciężkich bombowcówB-52.
Populacja wyspy w lipcu 2008 wynosiła ok. 175,9 tys. osób. Zamieszkują tu następujące grupy etniczne:MikronezyjczycyCzamorro (ludność rdzenna) 37,1%,Filipińczycy 26,3%,biali 6,5%, inni 30,1%. Dominującą religią jestkatolicyzm (85%).
Języki, którymi posługują się mieszkańcy wyspy, to:angielski 38,3%,czamorro 22,2%,filipiński 22,2%, inne 17,8%.
Pomimo dominacji katolicyzmu zachowały się jeszcze tradycyjne wierzenia itabu. Podczas świąt często zakładane są tradycyjne maski luduChamorro. Atrakcją kulinarną wyspy jest potrawka z latających lisów, endemicznego gatunkunietoperzy (Pteropus mariannus).
Robert F. Rogers: Destiny’s Landfall: A History of Guam. Honolulu: University of Hawaii Press, 1995.ISBN 978-0-8248-1678-0. Brak numerów stron w książce
Słownik geograficzny Hutchinsona. Joanna Dąbrowska (tłumaczenie) Tadeusz Słabczyński (redakcja i konsultacja). Warszawa: Wydawnictwo EM, 1997.ISBN 83-86396-37-7. Brak numerów stron w książce
_(small_islands_magnified).svg)
