Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Grzegorz Oświeciciel

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jest najnowszawersja przejrzana, która zostałaoznaczona27 gru 2023.Od tego czasu wykonano1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Święty
Grzegorz Oświeciciel
Գրիգոր Լուսավորիչ
apostoł Armenii
biskup
męczennik
Ilustracja
Grzegorz Oświeciciel na mozaice z kościołaTeotokos Pammakaristos wStambule,Turcja
Data i miejsce urodzenia

ok. 239–257
Armenia

Data śmierci

ok. 326–331

Czczony przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławna,
Apostolski Kościół Ormiański

Wspomnienie

30 września(kat.),
30 września/13 października(praw.)

Patron

Kościoła ormiańskiego

Szczególne miejsca kultu

Armenia

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Konsekrator

Leoncjusz z Cezarei Kapadockiej

Konsekrowani biskupi
Arystalses?
Wertanes327
Chrzest króla ArmeniiTyrydatesa III

Grzegorz Oświeciciel (Lusaworicz) (orm. Գրիգոր Լուսավորիչ,Grigor Lusaworicz,ros. Священномученик Григорий, просветитель Армении; ur.239257[1], zm.326331[1]) – założyciel i patronKościoła ormiańskiego,męczennik chrześcijański,apostołArmenii[2],świętyKościoła katolickiego iprawosławnego.

Życie

[edytuj |edytuj kod]

Życiorys Grzegorza Oświeciciela, powstały w V wieku, przepełniony jest legendami[2]. Na temat jego pochodzenia funkcjonują w literaturze źródłowej dwie rozbieżne wersje.

Tradycja ormiańska

Według ormiańskiej wersjiAgathangelosa, Grzegorz urodził się ok. 257 jako synpartyjskiego dostojnikaAnaka(inne języki), brataormiańskiego królaChosroesa I. W trakcie walk o władzę nad Armenią, Anak zamordował Choroesa wraz z całą rodziną oprócz syna, młodego księciaTirydatesa i córki Chosrowiducht. W wyniku tego Anak sam wraz z rodziną też został zamordowany, z wyjątkiem dwóch synów, z których dwuletni Grzegorz w porę został wysłany doCezarei Kapadockiej, natomiast drugiego wywieziono doPersji.

Tradycja syryjska

Według syryjskiej wersji Grzegorz był Grekiem zKapadocji. Według obu przekazów Grzegorz wychował się, odebrał wykształcenie i ożenił się w Cezarei Kapadockiej[3].

W Cezarei Grzegorz zostałochrzczony i wychowany jakochrześcijanin. Później wstąpił na służbę do królaTirydatesa, ukrywszy przed nim swoje pochodzenie, pragnąc odkupić winy swojego ojca. Gdy okazało się, że Grzegorz jest chrześcijaninem, odmawiając złożenia ofiary pogańskim bogom, został wtrącony do lochu (Chor Wirap). Później król odkrył prawdziwą tożsamość Grzegorza i trzymał go w lochu przez 15 lat, poddając okrutnym torturom. W międzyczasie Tirydates dostał obłędu wkrótce po tym, gdy zamordował świętą dziewicęRypsymę, która nie chciała mu ulec. Siostra króla nakazała wówczas wypuścić św. Grzegorza, który przywrócił królowi zmysły. Po cudownym ozdrowieniu Tirydates wraz z całym dworem przyjął chrzest i w 301 uczynił chrześcijaństwo religią państwową. W 302 Grzegorz został patriarchą Armenii. Pod koniec swego życia wycofał się z działalności publicznej i zostałpustelnikiem.

Grzegorzowi Oświecicielowi przypisuje się autorstwo listów i homilii co nie znajduje potwierdzenia w badaniach historyków[2].

Jegowspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 30 września[2].

Kościół prawosławny wspomina męczennika 30 września/13 października[a].

Wikonografii święty przedstawiany jest wbiskupich szatach. Ma jasnokasztanową, przyprószoną siwizną brodę. Zazwyczaj w lewej ręce trzymaEwangelię, prawąbłogosławi.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. wgkalendarza gregoriańskiego; zob.podwójne datowanie.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abSaint Gregory the Illuminator - World History Encyclopedia [online], ancient.eu [dostęp 2021-04-11] (ang.).
  2. abcdHenryk Fros SJ,Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 525–526.ISBN 83-7097-374-4.
  3. K. Stopka: Armenia christiana. Unionistyczna polityka Konstantynopola i Rzymu a tożsamość chrześcijaństwa ormiańskiego (IV-XV w.). Kraków: PAU, 2002.ISBN 83-88857-34-7.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Katolikos Wielkiego Domu Cylicyjskiego
Pierwsza eraSis, 267–301
EraSivas, 1058–1062, era Tavbloor, 1062–1066
Era Dzamendav (Zamidia), 1066–1116
Era Dzovk, 1116–1149, era Qal'at ar-Rum, 1149–1293
Druga eraSis, 1293–1930
Era Antelias, Liban od1930
Katolikos Wszystkich Ormian
Era Apostolska
  • Juda Tadeusz Apostoł (43–66)
  • Bartłomiej Apostoł (60–68)
  • Św. Zachariasz (68–72)
  • Św. Zementus (72–76)
  • Św. Atrnerseh (77–92)
  • Św. Mushe (93–123)
  • Św. Shahen (124–150)
  • Św. Shavarsh (151–171)
  • Św. Leontius (172–190)
EraSophene
Pierwsza era
Eczmiadzyn
Arcasydzi
Dynastia Syryjska
  • Daniel I (347)
Asziszattowie
  • Pharen I (348–352)
Arcasydzi
Albaniosidzi
  • Izaak I (373–377)
  • Zawen (377–381)
  • Aspuraces I (381–386)
Arcasydzi
Dynastia Syryjska
  • Brkisho (428–432)
  • Samuel (432–437)
Bezdynastyczny
  • Św. Howsep I (437–452)
EraDwin
  • Melitus (452–456)
  • Mojżesz I (456–461)
  • Św. Kyud (461–478)
  • Św. Jan I (478–490)
  • Papken I (490–516)
  • Samuel I (516–526)
  • Mushe I (526–534)
  • Sahak II (534–539)
  • Krzysztof I (539–545)
  • Ghevond (545–548)
  • Nerses II (548–557)
  • Jan II (557–574)
  • Mojżesz II (574–604)
  • wakat 604–607, Verthanes Qerthol jako administrator
  • Abraham I (607–615)
  • Gomidas (615–628)
  • Krzysztof II (628–630)
  • Ezra (630–641)
  • Nerses III (641–661)
  • Anastasius (661–667)
  • Israel (667–677)
  • Sahak III (677–703)
  • Eliasz (703–717)
  • Św. Jan III Filozof (717–728)
  • Dawid I (728–741)
  • Dertad I (741–764)
  • Dertad II (764–767)
  • Sion (767–775)
  • Izajasz (775–788)
  • Stefan I (788–790)
  • Joab (790–791)
  • Solomon (791–792)
  • Jerzy I (792–795)
  • Józef I (795–806)
  • Dawid II (806–833)
  • Jan IV (833–855)
  • Zachariasz I (855–876)
  • Jerzy II (877–897)
  • Św. Mashdotz (897–898)
EraAghtamar
  • Jan V Historyk (898–929)
  • Stefan II (929–930)
  • Teodor I (930–941)
  • Yeghishe (941–946)
EraArghina
  • Ananiasz (949–968)
  • Vahan (968–969)
  • Stefan III (969–972)
  • Khachig I (973–992)
EraAni
Druga era
Eczmiadzyn
  • Giragos (1441–1443)
  • Jerzy X (1443–1465)
  • Aristaces II (1465–1469) koadiutor
  • Sarkis II (1469–1474)
  • Jan VII (1474–1484)
  • Sarkis III (1484–1515)
  • Zachariasz II (1515–1520)
  • Sarkis IV (1520–1536)
  • Grzegorz XI (1536–1545)
  • Stefan V (1545–1567)
  • Michał (1567–1576)
  • Grzegorz XII (1576–1590)
  • Dawid IV (1590–1629)
  • Mojżesz III (1629–1632)
  • Filip (1633–1655)
  • Jakub IV (1655–1680)
  • Eliazar (1681–1691)
  • Nahabed (1691–1705)
  • Aleksander I (1706–1714)
  • Asdvadzadur (1715–1725)
  • Garabed II (1725–1729)
  • Abraham II (1730–1734)
  • Abraham III (1734–1737)
  • Lazar (1737–1751)
  • Minas (1751–1753)
  • Aleksander II (1753–1755)
  • Sahak V (niewyświęcony, 1755)
  • wakat (1755–1759)
  • Jakub V (1759–1763)
  • Symeon (1763–1780)
  • Łukasz (1780–1799)
  • Józef II(niewyświęcony, 1800)
  • Dawid V (1801–1807)
  • Daniel II (1802–1808, rywal)
  • Yeprem (1809–1830)
  • Jan VIII (1831–1842)
  • Nerses V (1843–1857)
  • Madteos I (1858–1865)
  • Jerzy IV (1866–1882)
  • wakat (1882–1885)
  • Magar (1885–1891)
  • Mkrticz Chrimian (1892–1907)
  • Madteos II (1908–1910)
  • Jerzy V (1911–1930)
  • wakat (1930–1932)
  • Choren (1932–1938)
  • wakat (1938–1945)
  • Jerzy VI (1945–1954)
  • Wasken I (1955–1994)
  • Karekin I (1995–1999)
  • Karekin II (od 1999)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Oświeciciel&oldid=72332947
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp