Urodził się w Rzymie, w zamożnej rodzinie; wychowywał się naLateranie, był skarbnikiem, a potem bibliotekarzem (w czasachSergiusza I)[3].
Wybór tego kapłana, Rzymianina, świadczył o zmianie nastrojów wRzymie. Imię nowego papieża nawiązywało do programu religijno-politycznego jego poprzednikaGrzegorza Wielkiego. Istotnie stosunki międzyRzymem aKonstantynopolem znów były napięte. Po burzliwych przewrotach cesarstwo wschodnie znalazło w osobieLeona III (717-741) monarchę który nie tylko przywrócił władzę, ale ufundował nową dynastię zwaną izauryjską lubsyryjską[3]. Z przyczyn do końca niewyjaśnionych Leon III podjął walkę z kultem obrazów, mając za sobą poparcie części hierarchii kościelnej. Wzbudziło to jednak gwałtowny opór ze strony mnichów i związanej duchowo z klasztorami ludności, więc walka z obrazami religijnymi (zwanaikonoklazmem) osłabiła w dużym stopniu autorytet cesarski[3]. Wykorzystał to Grzegorz II, który zaczął szukać sprzymierzeńców w państwieMerowingów, uAnglików oraz wśród nowo nawróconych na chrześcijaństwo plemion germańskich znajdujących się zaRenem.
Podobnie jakGrzegorz I, korzystał on z pomocybenedyktynów, którzy prowadzili aktywną działalność misyjną wGermanii.Apostoł wschodniejFrankonii, mnichWinfryd, zwany później Bonifacym, otrzymał od Grzegorza IIsakrębiskupią[2]. Olbrzymia korespondencja między Bonifacym a kurią papieską świadczy o dalekowzrocznych zamierzeniach biskupa rzymskiego.
W samejItalii Grzegorz II interweniował ze zmiennym szczęściem w sporach międzyLongobardami aRawenną. Przeciwstawił się również zarządzeniom obrazoburczym cesarza Leona III, lecz czuwał by nie dopuścić do ogólnej antycesarskiej rewolty, gdyż zdawał sobie sprawę, że jeszcze nie nadeszła chwila dogodna do całkowitego wyzwolenia się spod władzyKonstantynopola. Cesarz chciał nawet aresztować lub zamordować papieża, lecz zaniechał tego, ze względu na dużą popularność jak i poparcie Grzegorza[3].
Jest autorem listów skierowanych do cesarza wymierzonych przeciwherezji obrazoburstwa[4]. Jest określany jako "wybitny papież VIII wieku"[3].
