 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | ООО Ижмаш — Беспилотные системы |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga | 0 |
| Historia | |
| Lata produkcji | 2007 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 0,82 m |
| Długość | 0,42 m |
| Masa | |
| Użyteczna | 0,35 kg |
| Startowa | 2,4 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 120 km/h |
| Prędkość przelotowa | 80 km/h |
| Prędkość minimalna | 60 km/h |
| Pułap | 3000 m |
| Zasięg | 10 km |
| Długotrwałość lotu | 75 min |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Rosja | |
Grusza (ros. «Груша») –rosyjskidron przeznaczony do prowadzenia bliskiegorozpoznania i korygowania ogniaartylerii.
Dron został skonstruowany przez zakład Iżmasz (ros. ООО «Ижмаш — Беспилотные системы»). Początkowo został opracowany na potrzeby sił specjalnychGRU iwojsk powietrznodesantowych, m.in. przewidywano używanie go do wykrywania obozów bojowników wCzeczenii. Następnie wykorzystaniem drona zainteresowała sięmarynarka rosyjska. Stworzony system składał się z dwóch stanowisk kontroli oraz ośmiu dronów i był sprzedawany przez producenta za kwotę 2,5 milionarubli. Nawigacja pomiędzy punktami odbywa się z wykorzystaniem systemuGPS iGLONASS[1].
W 2007 r. został przyjęty na wyposażenie jednostekarmii rosyjskiej. W pierwszej kolejności otrzymały go jednostki piechoty morskiej oraz formacjeFloty Bałtyckiej. Kolejne trafiły na wyposażenie jednostek artyleriiCentralnego Okręgu Wojskowego orazWschodniego Okręgu Wojskowego. W 2009 roku dron został użyty do współpracy z artylerią podczas ćwiczeń na poligonieKapustin Jar. W tym samym roku został zaprezentowany na ćwiczeniach „Ładoga-2009”, kolejne ćwiczenia wojskowe, które odbyły się z jego użyciem to „Wostok-2010”. Również w 2010 r. wykorzystano go podczas rosyjsko-mongolskich ćwiczeń „Darkhan”. W 2011 roku dron został wykorzystany podczas ćwiczeń „Center-2011”.
W 2015 r. dron przeszedł modernizację, został wyposażony w kamerę termowizyjną[2]. Dron Grusza jest sukcesywnie wycofywany z wyposażenia jednostek armii rosyjskiej, jego następcą jest nowocześniejszyGranat-1[3].
Główne zastosowanie drona to prowadzenie bliskiego rozpoznania i obserwacji w promieniu do 10 kilometrów. Operuje na pułapie od 300 do 500 metrów i w trybie rzeczywistym przekazuje do stanowiska kontroli lotu współrzędne celów oraz koryguje ogień artylerii[4]. Dla uproszczenia obsługi dron wykonuje lot według wcześniej wskazanych punktów, zmiana trasy jest możliwa poprzez ich modyfikację. To rozwiązanie ułatwiało kwestie związane ze szkoleniem operatorów drona. Dron jest wyposażony w kamerę orozdzielczości 720 × 576 px oraz kamerę o rozdzielczości 10 megapikseli z czterokrotnymzoomem optycznym. Przygotowanie drona do lotu zajmuje dwuosobowej obsłudze 5 minut. Start następuje z ręki operatora lub z wykorzystaniem katapulty, lądowanie z wykorzystaniemspadochronu[5]. Większość elementów składowych drona jest pochodzenia zagranicznego, w Rosji wyprodukowany jest jedynie silnik ipłatowiec[6]. Dron przechowywany jest w pojemniku transportowym, którego masa wynosi 11,5 kg[7].
.svg)
