Większośćpopulacji żyje na największej wyspie, Grenadzie. Największymi jej miastami są, zaczynając od stolicy:Saint George’s,Grenville iGouyave. Większym siedliskiem ludzkim na pozostałych wyspach jestHillsborough na wyspie Carriacou.
Wyspy Grenady są pochodzeniawulkanicznego, w związku z tym charakteryzują się wysoką żyznościągleby. Wnętrze największej wyspy jestgórzyste, a najwyższym wzniesieniem jestGóra Świętej Katarzyny o wysokości 840 m n.p.m. Ze stoków góry wypływa szeregstrumieni zkaskadami.Klimat wyspy jesttropikalny: gorący i wilgotny wporze deszczowej oraz chłodny z wiejącymipasatami wporze suchej. Grenada, znajdując się na południowej granicy pasahuraganów, w ostatnich dziesięcioleciach ucierpiała tylko trzykrotnie: 23 września 1955 r. –huragan „Janet” (prędkość wiatru dochodziła do 185 km/h powodując poważne zniszczenia), 7 września 2004 r.huragan „Ivan” (poważne zniszczenia, 39 osób zginęło) oraz 14 lipca 2005 r.huragan „Emily” (poważne zniszczenia na Carriacou i w północnej części Grenady).
Pierwszymi mieszkańcami wyspy byliKaraibowie. W 1498 roku została odkryta dlaEuropy przezKrzysztofa Kolumba. Pierwsza próba osadnictwa europejskiego została podjęta przezAnglików w 1609 roku. Została ona udaremniona przez lokalnychIndian, którzy krwawe zwycięstwo nad białymi mieli uczcićludożerczą ucztą[4]. W 1650 roku przybyli osadnicyfrancuscy zMartyniki, którzy zawarli z Indianami porozumienie, wykupując przy tym prawa do wyspy. W 1762 roku wyspa została zajęta przezWielką Brytanię. W XIX wieku Brytyjczycy uprawiali tu trzcinę cukrową i do czasu zniesienianiewolnictwa sprowadzili zAfryki dużą liczbę niewolników. W 1877 roku wyspa uzyskała statuskolonii. W 1958 roku włączona w składFederacji Indii Zachodnich (do 1962)[5]. Od roku 1967państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią, a od 1974 roku niepodległe.
Pierwszym premierem niepodległej Grenady byłEric Gairy ze Zjednoczonej Partii Pracy Grenady (Grenada United Labour Party – GULP). Opozycyjna Narodowa Partia Grenady (Grenada National Party – GNP) zarzuciła mu wkrótce dążenie do rządów dyktatorskich i rozpoczęła ostrą walkę przeciwko ekipie rządzącej[4]. Oskarżany o nadużycia finansowe i łamanie prawa Gairy został ostatecznie obalony w 1979 roku przezlewicową partię Nowy Ruch JEWEL. Lewicowy premierMaurice Bishop realizował radykalne reformy i przeorientował politykę zagraniczną na współpracę zblokiem wschodnim. W 1983 roku miał miejsce wojskowy zamach stanu, w wyniku któregoradykalnie lewicowa część rządu obaliła Bishopa i zamordowała go. Śmierć premiera stała się dlaUSA pretekstem doinwazji na kraj. W 1985 roku wycofano ostatnie obce wojska[5].
Podstawą gospodarki Grenady jestrolnictwo. Pod uprawą znajduje się ok. 75% powierzchni kraju, jedynie najwyższe partie niewysokich gór, zajmujących centralną część wyspy, porastają lasy i zarośla. Głównymi roślinami uprawnymi sąbananowiec (3 tys. ha),kakaowiec (6 tys. ha) imuszkatołowiec (2,6 tys. ha). Niewielkie obszary zajmuje uprawatrzciny cukrowej oraz warzyw (m.in.jams ibataty). Wzdłuż brzegów wyspy istnieją plantacjepalmy kokosowej (1,2 tys. ha)[a]. W latach 1951–1955 Grenada była największym producentem i eksporteremgałki i kwiatu muszkatołowego na świecie – eksportowała rocznie 84 tys.centnarów angielskich tej przyprawy. Znaczące zmiany przyniósł huragan „Janet”, który zniszczył ok. 80% wszystkich drzew muszkatołowych[4].
W ciągu kilkusetletniej historii wyspy, niejednokrotnie stacjonowały na niej niewielkie oddziały francuskie, a następnie angielskie, pełniące przede wszystkim funkcje policyjne. Po uzyskaniu niepodległości w 1974 roku rząd utworzył własną kilkusetosobową policję, która w ograniczonym stopniu spełniała zadania wojska (zgodnie z konstytucją, odpowiedzialność za obronę Grenady ponosić miała w większości Wielka Brytania).
Po przewrocie w 1979 roku lewicowy rząd utworzył Ludową Armię Rewolucyjną (People’s Revolutionary Army = PRA). Armia liczyła około 1500 żołnierzy. Podczas inwazji w 1983 roku armia stawiła opór wojskomUSA i państwOrganizacji Wschodniokaraibskiej, jednak wobec ich ogromnej przewagi liczebnej i technicznej, wygasł on po kilku dniach i utracie 45 zabitych oraz 337 rannych (większe procentowo straty ponieśli Kubańczycy, którzy wsparli wojska rządowe). Nowy rząd rozwiązał PRA i ponownie oparł obronność na oddziałach o charakterze policyjnym. Są one szkolone i wyposażane przy dużym udziale organizacyjnym oraz finansowym USA.
W 2005 roku Królewskie Grenadyjskie Siły Policyjne (Royal Grenadian Police Force = RGPF) liczyły 755 ludzi (w tym 80-osobowy specjalny oddziałkomandosów), uzbrojonych przede wszystkim w lekką broń. RGPF podlega też Straż Przybrzeżna (Coast Guard) posiadająca ok. 50 funkcjonariuszy i 4 małe, ale nowoczesne okręty patrolowe.
Łatwo zauważalne są wpływy francuskie i to bardziej niż w innych państwachKaraibów. Francuskie nazwiska i nazwy miejsc są dla Grenady rzeczą typową. Język zawiera wpływy o podłożu francuskim. Mieszkańcy kraju używają również lokalnegodialektuPatois. Silne wpływy francuskie zaobserwować można w grenadyjskiej kuchni. Potrawy są sowicieprzyprawiane. Kuchnia przypomina tę znaną zNowego Orleanu. Zaobserwować można wpływy francuskie warchitekturze z początków XVIII wieku. Kultura wyspiarska zapożyczyła wiele z kulturyafrykańskiej – większość mieszkańców ma korzenie sięgające Czarnego Lądu. O wpływachindyjskich świadczą: gotowaniedhalu, jedzenie mięsakoziego ikurczaków przyprawianychcurry. Należy zwrócić uwagę na grenadyjskitaniec,muzykę i zwyczaje świąteczne.Soca,calypso czyreggae były tańczone w czasie wyspiarskichkarnawałów. Równieżzouk był i jest popularnym stylem w lokalnej muzyce. Dziedzictwo wyspiarzy pochodzenia afrykańskiego odgrywa olbrzymią rolę w kulturze kraju. Ważnym elementem miejscowej kultury jestgawędziarstwo (ang.storytelling) i opowiadanie ludowychlegend, w których odnaleźć można zarówno wpływy afrykańskie, jak i starofrancuskie. PostaćAnansi, bogatrickstera, znana jest np. wZachodniej Afryce i innych krajach Karaibów, gdzie mieszka ludność pochodzenia afrykańskiego. Z bohaterów legend typowo francuskich znani sąLa Diablesse (pol.diablica) czyLigaroo, tzn.wilkołak.
