| Dzielnica Grodna | |||
 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Miasto | |||
| W granicach Grodna | 24 kwietnia 2008 | ||
Położenie na mapie Grodna  | |||
Położenie na mapie Białorusi  | |||
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |||
 53°44′11″N 23°49′12″E/53,736389 23,820000 | |||
| |||
Grandzicze (biał. Грандзічы,Hrandziczy) – częśćGrodna naBiałorusi, dawna wieś.
W latach 1921–1939 wieś Grandzicze należała dogminy Hoża w ówczesnymwojewództwie białostockim.
WedługPowszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwały 423 osoby, 408 było wyznaniarzymskokatolickiego, a 15 prawosławnego. Jednocześnie 408 mieszkańców zadeklarowałopolską przynależność narodową, 8 białoruską, a 1 inną. Było tu 84 budynki mieszkalne. W pobliskim folwarku o tej samej nazwie mieszkało w dwóch budynkach 18 osób. 13 było wyznania rzymskokatolickiego, a 5 prawosławnego. Pięciu mieszkańców podało inną narodowość niż polska[1].
Wieś należała doparafii św. Franciszka Ksawerego w Grodnie. Prawosławni również mieli swoją parafię w Grodnie.
Folwark i wieś podlegały pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie, najbliższy urząd pocztowy mieścił się w także w Grodnie[2].
Po 1939 wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Po uzyskaniu niepodległości przez Białoruś miejscowość położona byłaobwodzie grodzieńskim, wrejonie grodzieńskim, wsielsowiecie Putryszki. 24 kwietnia 2008 została włączona w granice Grodna[3].
Od 1998 znajduje tu się rzymskokatolickaparafia św. Rocha.
Na cmentarzu znajduje się miejsce pochówku nieznanych żołnierzyWojska Polskiego, poległych we wrześniu 1939 roku[4][5][6].
24 kwietnia 2008 roku wieś Grandzicze została przyłączona do Grodna[7].
| Części miasta | |
|---|---|
| Inne (historyczne) |
| Wsie | |
|---|---|
| Folwarki |
|
| Zaścianek | |
| osada | |
| osada młyńska |
