 Gotha WD.2 nr 118 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | |||
| Typ | |||
| Konstrukcja | |||
| Załoga | 2 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 1914 | ||
| Liczba egz. | 27 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | |||
| Moc | |||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 16,43m | ||
| Długość | 10,5 m | ||
| Wysokość | 4,1 m | ||
| Powierzchnia nośna | 58,5m² | ||
| Masa | |||
| Własna | 1050kg | ||
| Startowa | 1487 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 96km/h | ||
| Prędkość wznoszenia | 12 min na 1000 m | ||
| Pułap praktyczny | 3200 m | ||
| Zasięg | 670 km | ||
| Dane operacyjne | |||
| Użytkownicy | |||
| Cesarstwo Niemieckie,Imperium Osmańskie | |||
| |||
Gotha WD.2 –niemiecki dwumiejscowywodnosamolotpływakowy w układziedwupłatu z okresuI wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórniGothaer Waggonfabrik wGocie. Produkowanaseryjnie maszyna służyła do zadańrozpoznawczych zarówno wKaiserliche Marine, jak i w lotnictwieImperium Osmańskiego.
Wodnosamolot Gotha WD.2 (WD –niem.Wasser Doppeldecker, czyli wodnydwupłat) został zaprojektowany przez inżynierów Karla Rösnera i A. Klabue jako rozwinięcie ich wcześniejszej konstrukcji –WD.1[1]. WD.2 został zbudowany w wytwórniGothaer Waggonfabrik wGocie w 1914 roku[2]. Do napęduprototypu użyto silnikaRapp Rp III(inne języki) o mocy 112 kW (150 KM)[2]. Drugi egzemplarz WD.2 otrzymał napęd w postaci silnika rzędowegoBenz Bz.III o identycznej mocy[2]. Maszynyseryjne wyposażone zostały w docelowy układ napędowy, czyli silnik rzędowyMercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[2]. Łącznie wyprodukowano 27 egzemplarzy modelu WD.2[2].
Prototyp WD.2, o numerze konkursowym 19a, który wystartował w zawodach lotniczychOstseeflug Warnemünde 1914, po wybuchuI wojny światowej zostałskonfiskowany przezKaiserliche Marine, otrzymując numer marynarki 61[3]. Został on kilkakrotnie uszkodzony podczas przeprowadzonych przez marynarkęprób w locie, a po naprawieniu został przyjęty do służby 10 grudnia 1914 roku[2]. Drugi wyprodukowany egzemplarz WD.2 także wziął udział wOstseeflug Warnemünde 1914 z numerem konkursowym 19, a 5 sierpnia 1914 roku został przejęty przez Kaiserliche Marine, otrzymując numer marynarki 60[2]. W lipcu 1914 roku marynarka zamówiła następnych pięć wodnosamolotów WD.2 o numerach 236–240, które zostały dostarczone między grudniem 1914 roku a kwietniem 1915 roku[2]. Druga seria, także licząca pięć egzemplarzy, została zamówiona w marcu 1915 roku i dostarczona do grudnia tego roku, otrzymując numery marynarki 254–258[2]. Wodnosamoloty używane były głównie do lotów patrolowych i rozpoznawczych[4]. 3 lipca 1915 roku WD.2 numer 257 wraz z wodnosamolotemAlbatros wystartowały zZeebrugge i nieskutecznie zbombardowały stację sygnalizacyjnąLandguard Point(inne języki) w pobliżuHarwich[2].
Dwa kolejne zbudowane wodnosamoloty WD.2, o numerach marynarki 424 i 425, zostały wyposażone w improwizowanepodwozie kołowe wraz zpłozą ogonową, po czym zostały wysłane doImperium Osmańskiego, gdzie dotarły na początku 1916 roku[2]. Maszyny te były wyposażone w wieżyczkę zkarabinem maszynowym umieszczoną nad górnympłatem, zapewniającstrzelcowipole ostrzału wynoszące 360°[2][4]. W styczniu 1916 roku operujący zÇanakkale WD.2 nr 424pilotowany przez Wilhelma Schuberta z obserwatorem o nazwisku Werdier zestrzelił w pobliżu wyspyTenedos niezidentyfikowany model samolotuFarman[5].
6 stycznia 1916 rokuSiły Powietrzne Imperium Osmańskiego zamówiły w zakładach Gotha sześć egzemplarzy WD.2, które zostały dostarczone między majem a lipcem tego roku[2]. W lutym i marcu 1916 roku Kaiserliche Marine pozyskała kolejnych pięć maszyn tego typu, o nieznanych numerach[2]. Z powodu nie najlepszych właściwości morskich WD.2, marynarka wysłała większość samolotów tego typu w rejonDardaneli, gdzie panowały lepsze warunki pogodowe niż naMorzu Północnym[2]. M.in. w październiku 1915 roku do operującej w tym rejonie niemieckiej eskadry wodnosamolotów (niem.Wasserfliegerabteilung) dotarły trzy uzbrojone wodnosamoloty Gotha WD.2[6]. Ostatnie dwa WD.2 zostały zamówione przez Imperium Osmańskie 29 kwietnia 1916 roku i dostarczone w sierpniu tego roku[2]. Zostały one zmodyfikowane poprzez montaż konwencjonalnej obrotnicy dla karabinu maszynowegoobserwatora, dzielonych chłodnic umieszczonych na rozpórkach skrzydeł i dużego grawitacyjnegozbiornika paliwa zamontowanego w większej odległości od silnika[2][a].
Gotha WD.2 był dwumiejscowym, jednosilnikowym wodnosamolotempływakowym w układziedwupłatu[2]. Długość samolotu wynosiła 10,5metra, a jego wysokość 4,1 metra[2][4].Rozpiętość górnego płata wynosiła 16,43 metra, dolnego 15,57 metra, apowierzchnia nośna wynosiła 58,5 m²[2][7][b].Masa własna wynosiła 1050 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1487 kg[2][c].
Napęd samolotów seryjnych stanowiłchłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowyMercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[2].Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 96km/h[2][d]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 12 minut, a na osiągnięcie 2000 metrów potrzebowała 32 minut[2].Pułap praktyczny wynosił 3200 metrów, a zasięg 670 km[2][e].
