Wielefaktów dotyczących Gorma nie zostało ostatecznie ustalonych. Dokładne daty jego życia i panowania nie są znane: dane podawane przez źródła rozciągają się od „ok. 875–935” do „ok. 915–958”. Współcześni historycy kwestionują również twierdzenie, jakoby Gorm był pierwszym królemDanii wychodząc albo z założenia, że Gorm był w zasadzie królemJutlandii lub „jutlandzkim królem Danii”, bądź twierdząc, że linię królów Danii rozpocząć należy raczej od Hardeknuta (Kanuta I), ojca Gorma. Przypisywane Gormowi zjednoczenie Danii i wypędzenie drobnych władców nie znajdują potwierdzenia w źródłach.
Niewiele wiadomo o panowaniu Gorma. KronikarzSaxo Gramatyk w swoichGesta Danorum przedstawia go jako wściekłegopoganina, który przeciwstawiał się chrześcijaństwu krain ościennych. Inne źródła przestawiają go jednak jako pragmatyka, który, choć nadal czciłOdyna iThora, przynajmniej nie sprzeciwiał się mnichom misjonarzom chrześcijaństwa (wprowadzonego do Danii dopiero przez jegosyna i następcę). Także zawarte w kronikachAdama z Bremy wiadomości na temat rządów Gorma są w oczywisty sposób nieprawdziwe. Wiadomo jednak, że walczył ze Szwedami i atakowałSaksonię.
Zapewne ze względu na możliwy fakt urodzenia się w Anglii król bywa nazywany równieżGormem Angielskim. Natomiast pierwszy przydomek Gorma – „Stary” – odnosi się raczej do faktu, że panował on dawno temu, a nie do jego wieku. Najprawdopodobniej zmarł on bowiem najpóźniej w wieku 50 lat – jeśli to jego kości odkryto pod grobemHaralda Sinozębego wJelling. Tamże, na tzw.mniejszym kamieniu z Jellingalfabetem runicznym zapisane jest jego imię (w zdaniu, w którym po raz pierwszy w zachowanej historii pojawia się nazwa „Dania”).