Gonzalo Güell y Morales de los Ríos (ur.16 lutego1895 wHawanie, zm.16 września1985 wCoral Gables) –kubański polityk i dyplomata pochodzenia kastylijskiego,premier Kuby od 12 marca 1958 do 1 stycznia 1959.

Jego rodzicami byli Rosa Morales de los Ríos y Otero oraz Gonzalo Güell y Alfonso. Z wykształcenia był prawnikiem. Od 1920 służył w kubańskiej dyplomacji, początkowo m.in. jako akredytowany wWaszyngtonie,chargé d’affaires w brazylijskimRio de Janeiro iNorwegii, a od 1947ambasador wMeksyku. Od 1949 do 1953 był stałym przedstawicielem Kuby przy ONZ. W 1956 powołany na stanowisko ministra spraw zagranicznych. Dwa lata później przejął funkcję premiera. 1 stycznia 1959 był jedną z 40 osób, które razem z prezydentemFulgencio Batistą wyleciały z Hawany, uciekając przed zwyciężającymi siłamiFidela Castro (wcześniej zdobył w imieniu Batisty zezwolenie na lądowanie na terenieDominikany). Przebywał krótko wHiszpanii, po czym w 1961 przeniósł się na Florydę, gdzie pracował jako nauczyciel hiszpańskiego i bibliotekarz w szpitalu. Zmarł w wieku 90 lat.

W 1958 spotkał się z amerykańskim szefem dyplomacjiJohnem Fosterem Dullesem, co było ostatnim spotkaniem tak wysokich przedstawicieli Kuby i USA aż do roku 2015^[1].

Był trzykrotnie żonaty, dwoma z jego żon były Francisca Pubill oraz Juana Inigo. Nie doczekał się potomstwa.

• Kubańscy dyplomaci
• Kubańscy prawnicy
• Osoby pochodzenia hiszpańskiego
• Premierzy Kuby
• Urodzeni w 1895
• Zmarli w 1985
• Ludzie urodzeni w Hawanie