Miał paręciosów zarówno wżuchwie, jak i wszczęce, te ostatnie były znacznie dłuższe od żuchwowych.Zęby trzonowe miały koronę o guzkowej powierzchni[3], liczba jarzm (poprzecznych do dłuższej osi korony grzbietów złożonych z guzków[6]) na ostatnim zębie trzonowym (M3) wahała się między 3 a 5, co było typowe dla rodzaju[7]. Spojenie obu gałęzikości zębowej było mocno wydłużone[3]. Miał krótką trąbę[8]. Niektóre gatunki miały bardzo krótki ogon[9]. Cechąsynaptomorficzną rodzaju jest gruszkowaty lub prawie okrągły przekrój poprzeczny ciosów dolnych (żuchwy)[10], a nie spłaszczony[7]. Larramendi sugeruje, że trąbowce te miały futro, niektóre gatunki nawet długie i gęste, co umożliwiać im miało życie w klimacie chłodnym[9].
Do rodzaju zalicza się ponad 10 gatunków, przeważnie rozmiarów i wagisłonia indyjskiego, są jednak znacznie większe gatunki, np.G. steinheimense przekraczał 320 cm wysokości wkłębie i ważył 6,7 tony[9].
Kladogram wedle Shoshani, J. i Tassy, P. (2005)[11] wykonany na bazie charakterystykikości gnykowej różnych trąbowców.
↑MacFadden i in., 2015: Gomphothere proboscidean (Gomphotherium) from the late Neogene of Panama. Journal of Paleontology, 89(2), 2015, p. 360–365.
↑Shi-Qi Wang, Yu Li, Jaroon Duangkrayom, Xiang-Wen Yang, Wen He & Shan-Qin Chen (2017) A new species of Gomphotherium (Proboscidea, Mammalia) from China and the evolution of Gomphotherium in Eurasia, Journal of Vertebrate Paleontology, 37:3, e1318284, DOI:10.1080/02724634.2017.1318284.
↑Alina Krzemińska: Zmienność form morfologicznych w ujęciu ewolucyjnym na przykładzie trąbowców (Proboscidea). Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia II (2012).
↑abcdeLarramendi A. 2016. Shoulder height, body mass, and shape of proboscideans. Acta Palaeontologica Polonica, 61 (3): 537–574.
↑Shiqi Wang, 2014:Gomphotherium inopinatum, a basal Gomphotherium species from the Linxia Basin, China, and other Chinese members of the genus. Vertebrata PalAsiatica, Vol. 52, 2: 183-200.
