 | |||
 | |||
| król Korei | |||
| Okres | od 1863 | ||
|---|---|---|---|
| Poprzednik | |||
| Cesarz Korei | |||
| Okres | od 1897 | ||
| Następca | |||
| Dane biograficzne | |||
| Data i miejsce urodzenia | 8 września1852 | ||
| Data i miejsce śmierci | 21 stycznia1919 | ||
| Ojciec | Taewongun | ||
| Matka | Min Yŏ Hŭng | ||
| Małżeństwo | Min Myŏng Sŏng | ||
| Dzieci | |||
| Odznaczenia | |||
.png)  .png)           | |||
| |||
Gojong lubKojong (han. 고종, ur.8 września1852 wSeulu, zm.21 stycznia1919 tamże) – ostatni król i pierwszycesarz Korei z dynastiiJoseon.
Na tron wstąpił jako dziecko. Rzeczywistą władzę jakoregent sprawował początkowo jego ojciecDaewongun(inne języki). W 1882 Daewongun został porwany i wywieziony do Chin, a władza przeszła w ręce żony Gojonga królowejMin(inne języki). W 1895 roku została ona zamordowana przez Japończyków[1].
W 1897 roku Gojong ogłosił się cesarzem, zmieniając nazwę państwa zJoseon na Daehan Jeguk czyliCesarstwo Koreańskie[1].
W czasiewojny rosyjsko-japońskiej, Gojong został zmuszony do podpisana traktatu zezwalającego Japonii na korzystanie z Korei jako bazy wojskowej. Po wojnie Japonia ustanowiła w Korei protektorat[1].
W 1907 roku został zmuszony do abdykacji na rzecz synaSunjonga, kiedy wyszło na jaw, że wysłał emisariuszy nakonwencję haską[1].
Gojong zmarł w 1919 roku, po jego śmierci rozeszły się plotki, że został on otruty przez Japończyków, co było impulsem do protestów i powstania ruchu niepodległościowegoRuch 1 Marca[1].
