Wer, Źródła, nieencyklopedyczny, niemerytoryczny, niezrozumiały styl. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się wdyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tego artykułu.
Krzyż gnostycki
Gnostycyzm (zstgr.γνωστικόςgnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodziecesarstwa rzymskiego[1]odI w. p.n.e.[potrzebny przypis] doII w., gł. w Syrii i Egipcie,dualistyczne, łączącechrześcijaństwo z pogańskimi (grecko-egipskimi) wierzeniami religijnymi.
„Gnostycyzm” jest nazwą zbiorczą dla niektórych prądów filozoficznych o ukierunkowaniu mistycznym powstałych w I-IV wieku n.e. na terenieImperium Romanum[2]. Nie można zaklasyfikować ich jako chrześcijańskie pomimo odniesień do tradycji chrześcijańskiej. Nazwagnostycyzm została zaproponowana przez XX-wiecznych badaczy.
Człowiek jest niespójnym konglomeratem ciała,duszy oraz ducha (pneumy). Założeniem tego bytu było uświadamianie sposobu w zrozumieniu swojej natury mogąc poskromić emocje, wynikające z natury ciała oraz potrzeby ducha płynące w człowieku. Jego prawdziwąjaźnią ma być dusza, równie obca światu, jak Bóg. Prawa natury zniewalają człowieka, a jego ciało i dusza (w tym psychika) aktywnie mu się przeciwstawiają, ograniczają i upokarzają. Znaczeniem tego stanu miało być zrozumienie w chęci i czynie poznania sposobu, jako możliwości wzniesienia się poza ten stan natury ludzkiej, dając duchową mądrość i siłę mogącą tylko tymczasowo spoczywać w materii ciała ludzkiego. W ten sposób, człowiek mógł być przygotowany na ewentualną możliwość spotkania się ze stwórcą wszechrzeczy i wkroczyć w jego światłość.
Celem życia jest przebudzenie odrętwiałej pneumy i uwolnienie jej z więzów Losu i świata, aby wrócić do Boga. Świadomość ducha, której ograniczeniem jest rozum, posiada nieopisaną wręcz ukrytą w sobie mądrość, która swym pierwotnym darem, jest tylko swoistą iskrą w dziele stworzenia, która w okazałości jego Boskiej interwencji posiadając jedyną i prawdziwą emocje miłości pragnie się w tym akcie z Bogiem zjednoczyć. Potrzebne są do tego:wiedza,objawienie,iluminacja co do natury „ja”, Boga i świata[3].
Przed pojawieniem się oświecającego doświadczenia (uzyskania gnozy) które jest jedyną etyczną formą aktywności jaką jest prawdziwe objawienie, będzie wewnętrzne dotarcie do granic swojej świadomości by zrodzić w sobie moc światła w zrozumieniu swojego pochodzenia oraz istnienia.
Gnostycy uznawali za natchnione pisma późnochrześcijańskie (pozaEwangelią Jana), które większość chrześcijan zalicza doapokryfów, dokonując ich alegorycznej interpretacji, na podstawie których powstawały utwory o przekazie typowo gnostyckim, jak np.:
Trzy pierwszeewangelie łączą się bardziej ściśle z tradycjąsynoptyków, m.in. poprzez nawiązanie do wydarzeń z życiaChrystusa, co jest tłem dla treści gnostyckich.