 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1952 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | publicysta, dziennikarz, polityk | ||
| |||
Giuliano Ferrara (ur. 7 stycznia 1952 wRzymie[1]) – włoski publicysta, dziennikarz, prezenter telewizyjny i polityk, działacz komunistyczny, w latach 1994–1995 minister, założyciel i redaktor naczelny dziennika „Il Foglio”.
Jego ojciec,Maurizio Ferrara, był politykiemWłoskiej Partii Komunistycznej (PCI) i redaktorem naczelnym komunistycznego dziennika „L’Unità”. Giuliano Ferrara studiował filozofię naUniwersytecie Rzymskim – „La Sapienza”, po czym zajął się pracą dziennikarską m.in. w „Nuovasocietà”. Wstąpił również do partii komunistycznej, od 1973 był etatowym pracownikiem PCI odpowiedzialnym m.in. za sprawy związane z przedsiębiorstwemFiat[2].
W latach 80. zaczął prowadzić różne programy telewizyjne, w tymLinea rovente[2]. W 1989 dołączył do holdingu mediowegoFininvestSilvia Berlusconiego[3]. W tym czasie był związany zWłoską Partią Socjalistyczną, w latach 1989–1994 z jej ramienia sprawował mandat posła doParlamentu Europejskiego III kadencji[1]. Następnie współpracował zForza Italia. Wpierwszym rządzie Silvia Berlusconiego od maja 1994 do stycznia 1995 sprawował urząd ministra do spraw kontaktów z parlamentem[4].
Powrócił następnie do dziennikarstwa prasowego i telewizyjnego. W 1996 założył dziennik „Il Foglio”[2], pełnił w nim do 2015 funkcję redaktora naczelnego. Z pozycji komunistycznych zaczął stopniowo prezentować poglądy konserwatywne, m.in. sprzeciw wobeclaicyzmu orazaborcji. Głosił też potrzebę umacniania wartości judeo-chrześcijańskich w cywilizacji europejskiej. W 2003 ujawnił, że w latach 80. był płatnym rezydentemCIA[5].
| W dniu powstania |
|
|---|
.jpg)
