Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Giorgio Chiellini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giorgio Chiellini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1984
Piza

Wzrost

186 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2000–2002AS Livorno Calcio8(0)
2002–2004AS Roma0(0)
2002–2004AS Livorno Calcio (wyp.)47(4)
2004–2022Juventus425(27)
2004–2005ACF Fiorentina (wyp.)37(3)
2022–2023Los Angeles FC31(1)
W sumie:548(35)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2000–2001 Włochy U-1622(2)
2001 Włochy U-171(0)
2002 Włochy U-186(1)
2001–2003 Włochy U-1918(1)
2003–2007 Włochy U-2126(6)
2004–2022 Włochy117(8)
W sumie:190(18)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsceEuropa 2020piłka nożna
II miejscePolska/Ukraina 2012piłka nożna
Liga Narodów UEFA
brązWłochy 2020/2021
Puchar Konfederacji
brązBrazylia 2013
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Giorgio Chiellini (ur.14 sierpnia1984 wPizie) –włoskipiłkarz, który występował na pozycjiobrońcy. W latach 2004–2022reprezentant Włoch. Większość swojej kariery spędził we włoskimJuventusie.

Złoty medalistaMistrzostw Europy w 2020 roku. Srebrny medalistaMistrzostw Europy 2012. UczestnikMistrzostw Świata2010,2014 orazMistrzostw Europy2008 i2016 .

Kariera klubowa

[edytuj |edytuj kod]

Chiellini zaczął karierę wLivorno, gdzie grał dwa lata wSerie C1 iSerie B. Latem 2004 roku,Juventus zapłacił za niego ponad 6 milionów euro[1]. Sezon2004/2005 spędził wFiorentinie na wypożyczeniu. Od sezonu2005/2006 coraz częściej grywał w podstawowym składzie "Starej Damy". W 2018 roku po odejściuGianluigiego Buffona został kapitanem drużyny[1]. Wystąpił w 560 meczach w barwach klubu z Turynu, zdobył w nich 36 bramek i miał 25 asyst we wszystkich rozgrywkach[1].

12 grudnia 2023 zakończył piłkarską karierę[2].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj |edytuj kod]

Chiellini debiutował wreprezentacji Włoch 17 listopada 2004 w wygranym 1:0 towarzyskim meczu przeciwkoFinlandii. WygrałME U-19 w 2003 oraz zdobył brązowy medal naIgrzyskach Olimpijskich w Atenach. Chiellini strzelił swojego pierwszego gola dla reprezentacji Włoch 21 listopada 2007 podczas wygranego 3:1 meczu przeciwkoWyspom Owczym.

NaMistrzostwach Europy 2008 zastąpił kontuzjowanegoFabia Cannavaro. Na turnieju tym był jednym z najlepszych włoskich zawodników. Razem z klubowym kolegąOlofem Mellbergiem stworzył duet środkowych obrońców w najlepszej jedenastce turnieju wybranej przez Castrol Index.

NaMistrzostwach Europy 2012 wraz z reprezentacją Włoch zajął drugie miejsce.

W czasieMistrzostw Świata w 2014 w meczu grupowym zUrugwajem został ugryziony w bark przezLuisa Suareza[3].

13 listopada 2017 po tym, jak reprezentacja Włoch nie zdołała zakwalifikować się naMŚ 2018, zakończył karierę w reprezentacji[4]. Jednak po jakimś czasie ogłosił powrót do kadry i został kapitanem drużyny narodowej.

NaMistrzostwach Europy 2020 (rozegranych w 2021 r.) wraz z reprezentacją Włoch zajął pierwsze miejsce.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Giorgio Chiellini studiował ekonomię nauniwersytecie w Turynie, na którą dostał się ukończywszy szkołę średnią z wyróżnieniem. Ukończył studia w lipcu 2010[5].

Sukcesy

[edytuj |edytuj kod]

A.S. Livorno Calcio

[edytuj |edytuj kod]
  • Mistrzostwo Serie C/Serie C1/Lega Pro: 2001/2002

Juventus F.C.

[edytuj |edytuj kod]
  • MistrzostwoSerie A (9x): 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020
  • MistrzostwoSerie B: 2006/2007
  • Puchar Włoch (4x): 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018
  • Superpuchar Włoch: 2012, 2013, 2015, 2018

Los Angeles FC

[edytuj |edytuj kod]
  • MLS Cup: 2021/2022
  • Supporters' Shield: 2021/2022

Reprezentacja Włoch

[edytuj |edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcTelewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P.,Giorgio Chiellini. Ostatni taki żołnierz "Starej Damy" [online], sport.tvp.pl, 19 maja 2022 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  2. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P.,Legendarny obrońca postanowił zakończyć karierę [online], sport.tvp.pl, 12 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-12] (pol.).
  3. Mundial 2014. Luis Suarez ugryzł nie po raz pierwszy. [dostęp 2017-02-25].
  4. Giorgio Chiellini potwierdził zakończenie gry w reprezentacji – Sport. sport.onet.pl. [dostęp 2017-11-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2017-11-15)].
  5. Timothy Ormezzano: Ecco il dottor Chiellini "Non siamo ignoranti". repubblica.it, 2010-07-27. [dostęp 2013-10-24]. (wł.).
  6. Giorgio Chiellini - Tytuły i sukcesy [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  7. IFFHS MEN’S UEFA TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Włoch
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giorgio_Chiellini&oldid=77177685
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp