 |
| Data i miejsce urodzenia | 5 lipca1966 Oliena |
|---|
| Wzrost | 166 cm |
|---|
| Kariera seniorska[a] |
|---|
|
| Kariera reprezentacyjna |
|---|
| Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | | 1991–1997 | Włochy | 35 | (10) |
|
| Kariera trenerska |
|---|
|
- ↑Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Dorobek medalowy |
|---|
|
|
Gianfranco Zola (ur.5 lipca1966 w miejscowościOliena naSardynii) –włoskipiłkarz grający na pozycjinapastnika, zawodnik m.in.angielskiego klubuChelsea. Od 2008 do 2010 roku prowadziłWest Ham United.
Swój pierwszy profesjonalny kontrakt Zola podpisał w 1984 roku zsardyńskim klubem Nuorese Calcio. Pięć lat później został zawodnikiem klubuSerie ASSC Napoli. W zwycięskim w lidze sezonie 1989/1990 Zola zdobył 2 bramki, grając u boku samegoDiego Maradony. W 1991 roku wywalczył z klubemSuperpuchar Włoch i zadebiutował wreprezentacji Włoch pod wodząArriga Sacchiego. W 1993 opuściłNeapol aby związać się z zespołemAC Parma. W 1995 zdobył z zespołemPuchar UEFA oraz wicemistrzostwoWłoch. W tym klubie budował swoją reputację jednego z najlepszychwłoskichnapastników.
W 1996 roku Zola przeszedł do klubuChelsea F.C. grającego wPremiership. W 1997 zdobył z drużynąPuchar Anglii i został wybrany graczem roku ligiangielskiej przez stowarzyszenie dziennikarzy sportowych. W 1998 roku pomógł klubowi w wygraniuPucharu Ligi Angielskiej,Pucharu Zdobywców Pucharów Europy orazSuperpucharu Europy. W 2000 roku ponownie zdobył z drużynąPuchar Anglii.
Jego gol po 21 sekundach od pojawienia się na boisku w finalePucharu Zdobywców Pucharów w 1998 przeciwkoVfB Stuttgart na stadionieRåsunda wSztokholmie był jednym z najwspanialszych momentów w jego karierze. Już w drugim kontakcie z piłką otrzymał długie podanie odDennisa Wise’a i pokonał bramkarzaStuttgartu zapewniając Chelsea wygraną 1:0 i zdobycie pierwszego od 28 lat i drugiego w historii europejskiego pucharu. Jego specjalnością były właśnie niezwykłe bramki. Jednym z najlepszych w historiiPremiership rzutów wolnych popisał się Zola w meczu zTottenhamem w styczniu 2003.
Latem 2003 roku, kiedy pojawiły się plotki o zakupie Chelsea przez zagranicznych inwestorów, Zola opuścił klub zeStamford Bridge i przeniósł się do klubuCagliari Calcio. Nowy właściciel klubuRoman Abramowicz próbował odzyskaćwłoską gwiazdę, jednak działacze zCagliari mu odmówili. Zola poprowadził klub zSardynii do awansu doSerie A. Potem przedłużył kontrakt o rok i w czerwcu 2005 rozegrał ostatni mecz w karierze, zJuventusem.
Wreprezentacji Włoch Gianfranco Zola rozegrał 35 meczów i zdobył 8 goli. Występował z drużyną naMistrzostwach Świata w 1994 oraz naEuro 1996. Jego ostatnim występem był mecz eliminacji doMistrzostw Świata przeciwkoAnglii w październiku 1997 roku.
W swojej karierze w Chelsea Zola zdobył ogółem 89 bramek, w tym 14 z rzutów wolnych. W 2003 roku został wybrany przez fanów The Blues najlepszym piłkarzem klubu w historii. W listopadzie 2004 otrzymałOrder Imperium Brytyjskiego podczas specjalnej ceremonii wRzymie.
W 2008 roku Gianfranco podpisał 3-letni kontrakt zWest Ham United jako trener[1]. 11 maja 2010 roku został zwolniony ze stanowiska[2].
7 lipca 2012 roku został treneremWatfordu podpisując dwuletnią umowę. W pierwszym sezonie doprawadził klub do trzeciego miejsca, co dało awans do play-offów. Watford awansował do finału rozegranego na Wembley, w którym uległCrystal Palace po dogrywce. 16 grudnia 2013 roku zrezygnował z pracy w klubie[3].
Od grudnia 2014 do 2015 był trenerem występującego w Serie A zespołu Cagliari.
11 lipca 2015 roku został ogłoszony na stanowisku nowego trenera katarskiego klubu Al-Arabi[4]. Został zwolniony w czerwcu 2016 roku, gdy prowadzony przez niego zespół zakończył rozgrywki ligowe na 8. miejscu[5].
W grudniu 2016 roku Zola podpisał kontrakt zBirmingham City[6] 17 kwietnia, po porażce zBurton Albion, ogłosił rezygnację ze stanowiska trenera, pozostawiając zespół trzy punkty nad strefą spadkową[7].
Gianfranco powrócił doChelsea, gdy 18 lipca 2018 roku przejął rolę asystenta nowego menedżeraThe BluesMaurizio Sarriego[8].