Ghaty Zachodnie (hindi Paścim Ghāṭ,ang. Western Ghats[1]) – krawędziowe, pokryte zieleniąpasmo górskie w Azji Południowej, w południowo-zachodnichIndiach o powierzchni całkowitej 160 000 km². W 2012 roku zostały wpisane nalistę światowego dziedzictwaUNESCO.
Ghaty rozciągają się na długości 1700–1800 km wzdłuż zachodniego brzeguPółwyspu Indyjskiego – stanowiąc tym samym głównydział wodnysubkontynentu. W przekroju poprzecznym są asymetryczne; od stronyDekanu ich stoki są łagodne, natomiast na zachodzie opadają stromą krawędzią w stronęMorza Arabskiego. Ich szczyty zatrzymują objuczone wodą chmurymonsunowe. Średnia wysokość 1800 mn.p.m. Najwyższym szczytem jestAnai Mudi (2695 m n.p.m.). W Ghatach Zachodnich swoje źródła mają największe rzeki przepływające przez Dekan w kierunku wschodnim:Godawari,Kryszna iKaweri.
Przeważającymi formacjami roślinnymi są tusawanny i suche zarośla krzaczaste.Ten bujny krajobraz pełen rzek, lasów podzwrotnikowych i łąk, stanowi wyjątkowy ekosystem, a naturalna roślinność zajmuje ~12 500 km². Zamieszkują go m.in.tygrysy,makaki wanderu,lamparty,gaury,tary,gorale isłonie indyjskie. W ekosystemie Ghatów Zachodnich występuje wieleendemitów. Aby uchronić tamtejszą faunę i florę utworzono wiele rezerwatów - m.in. rezerwat tygrysów[2].Niższe partie gór, szczególnie od strony zachodniej, są gęsto zaludnione i intensywnie użytkowane rolniczo - uprawia się m.in.pszenicę,bawełnę,kauczuk,kawę iherbatę.
Obszar fałdowany był wprekambrze, wydźwignięty został w czasieruchów alpejskich. Zachodnie Ghaty zbudowane są głównie zbazaltów,gnejsów ikwarcytów. W części południowej tworzą wysoki, zwarty próg, rozcięty dolinami krótkich rzek. Dodatkowo występuje kilka izolowanych masywów (m.in.Nilgiri,Anamalaj)[3]
- ↑Wspólnie z Argentyną, Francją, Niemcami, Belgią, Japonią i Szwajcarią
