Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Gesalek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gezalek
Ilustracja
Król Wizygotów
Okres

od507 lub508
do511

Poprzednik

Alaryk II

Następca

Amalaryk /Teodoryk Wielki

Dane biograficzne
Dynastia

Baltowie

Ojciec

Alaryk II

Multimedia w Wikimedia Commons

Gesalek[1], Gesalik[2], Gezalek[3] (ur. w końcuV wieku, zm. w512 lub514 r. nad rzekąDurance) –władca Wizygotów wHiszpanii w latach507 lub508511, syn królaWizygotówAlaryka II, brat przyrodniAmalaryka, z roduBaltów,arianin.

Król

[edytuj |edytuj kod]

Gesalek pochodził ze związkukróla WizygotówAlaryka II z konkubiną, był więc dzieckiem nieślubnym[4]. W chwili śmierci ojca wbitwie pod Vouillé w 507 r. był już osobą dorosłą[5]. Jego pochodzenie z konkubiny nie było zasadniczo przeszkodą w odziedziczeniu władzy po ojcu[6]. Królem został obrany (po raz pierwszy od ponad półwiecza w wynikuelekcji, a nieaklamacji) wNarbonne[7] przez część możnowładztwawizygockiego[8] po śmierci ojca, a zarazem poprzednika, w 507[9] lub 508 r.[5] Za stolicę Gesalek obrał sobie (wobec zajęcia przezFrankówTuluzy) położone blisko wybrzeżaMorza Śródziemnego Narbonne[10]. W następstwie przegranej w walce z najazdemBurgundów oraz złupienia stolicy konieczne stało się wycofanie Gesaleka naPółwysep Iberyjski[11]. Najpewniej zdecydował się on również zaniechać obronyCarcassonne, w którym znajdowała się wówczas większość tolozańskiego skarbu królewskiego oraz, prawdopodobnie, takżeAmalaryk[12]. Zapewne Gesalek liczył na zawarcie pokoju z Frankami i Burgundami, czym tłumaczy się jego brak działania[5]. Owa bezczynność spowodowała interwencjęostrogocką w roku 508[13], dzięki której królestwo Wizygotów zachowało swój byt[14], jednak ostatecznie straciło tereny na północ doPirenejów[15]. Sam władcaostrogockiTeodoryk Wielki początkowo popierał obiór Gesaleka[5], jednak zrażenie przez tego ostatniego części możnowładztwagockiego z powodu skazania na śmierć redaktoraBreviarium Alaricianum, możnegoGoiaryka[16], śmierć innego możnegoWeili, prawdopodobnie należącego do stronnictwa królewskiego[17], oraz uspokojenie w stosunkach ostrogocko-frankijskich i ostrogocko-burgundzkich spowodowały, że w 510 r. Ostrogoci rozpoczęli działania przeciwko Gesalekowi[15], przebywającemu wówczas wBarcelonie[18]. W 511 walczył on bez powodzenia z wodzem ostrogockimIbbą, wysłanym do państwa Wizygotów przez Teodoryka Wielkiego, który wspierał brata przyrodniego Gesaleka (a zarazem swojego wnuka) – Amalaryka[19]. Działania wojenne zakończyły się jeszcze w tymże roku obwołaniem Teodoryka Wielkiego władcą wizygockim i opuszczeniem kraju przez Gesaleka[20].

Pretendent

[edytuj |edytuj kod]

Teodoryk Wielki przejął wówczas władzę nadWizygotami, raczej jako niezależny władca, a nieregent[21], choć w ramach opieki nad młodymAmalarykiem[22]. Gesalek zaś udał się dowandalskiejAfryki, gdzie przebywał niecały rok[15] albo do roku 513[23], starając się uzyskać od władcy wandalskiego wspomożenie w dalszych swoich działaniach i wywołując wzrost napięcia w stosunkachostrogocko-wandalskich[24]. Być może spustoszenieSycylii przez Teodoryka Wielkiego było następstwem pobytu Gesaleka wKartaginie[15]. Życzliwy temu ostatniemuwładca WandalówTrasamund nie zdecydował się co prawda na otwarte wsparcie wojskowe pretendenta, ale Gesalek otrzymał fundusze niezbędne do dalszego działania[25]. Postępowanie władcy wandalskiego można rozpatrywać w kontekście działań mających osłabić Teodoryka Wielkiego z jednej strony, z drugiej zaś przyszłe zwycięstwo gorliwegoarianina, jakim był Gesalek, mogłoby wzmocnić (tak wewnętrznie, jak i zewnętrznie) siłę państwa Wandalów[26]. Gesalek przybył doAkwitanii, gdzie, będąc przez rok tolerowany przezFranków, dzięki funduszom uzyskanym od króla Wandalów (ludzi nie otrzymał), stworzył armię złożoną zGotów, na której czele zamierzał najechaćPółwysep Iberyjski[27]. Wojsko Gesaleka poniosło jednak klęskę podBarceloną w 511/512 r.[15] lub w 513 r.[10], przegrywając z wojskami Ibby[19]. Gesalekowi udało się ujść doGalii, ale, straciwszy frankijskie wsparcie, został, zapewne będąc w związku z powyższym w drodze do władcyBurgundówGundobada[28], pojmany nadrzeką Durance[29] przez Ostrogotów[30] albo prawdopodobnie przez Franków[10], albo też, być może, Burgundów[31] i w 512 r.[15] lub w 514[23] przez nich zgładzony[32].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Kasperski 2009 ↓, s. 13;Strzelczyk 1992 ↓,passim.
  2. Collins 2007 ↓,passim.
  3. Strzelczyk 1984 ↓,passim;Wolfram 2003 ↓,passim.
  4. Isidori, col. 1057, 37;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 509;Strzelczyk 1984 ↓, s. 143;Strzelczyk 1992 ↓, s. 161;Wolfram 2003 ↓, s. 281.
  5. abcdWolfram 2003 ↓, s. 281.
  6. Wolfram 2003 ↓, s. 514, przyp. 11.
  7. Wolfram 2003 ↓, s. 237, 281.
  8. Strzelczyk 1984 ↓, s. 204.
  9. Collins 2007 ↓, s. 36;The Prosopography, t. 2, s. 509.
  10. abcCollins 2007 ↓, s. 36.
  11. Isidori, col. 1057, 37;Collins 2007 ↓, s. 36;The Prosopography, t. 2, s. 509;Wolfram 2003 ↓, s. 281.
  12. Procopii, I (V), 12;Wolfram 2003 ↓, s. 281.
  13. Collins 2007 ↓, s. 39;Strzelczyk 1984 ↓, s. 143;Wolfram 2003 ↓, s. 281.
  14. Carpanetto i in. 2007 ↓, s. 256;Collins 2007 ↓, s. 39.
  15. abcdefWolfram 2003 ↓, s. 282.
  16. Chronica, a. 510;Wolfram 2003 ↓, s. 281-282.
  17. Chronica, a. 511;Wolfram 2003 ↓, s. 515, przyp. 19.
  18. Strzelczyk 1984 ↓, s. 143.
  19. abCollins 2007 ↓, s. 36, 39;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Strzelczyk 1992 ↓, s. 161.
  20. Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510.
  21. Collins 2007 ↓, s. 37.
  22. Carpanetto i in. 2007 ↓, s. 256.
  23. abKasperski 2009 ↓, s. 13;Wolfram 2003 ↓, s. 282.
  24. Cassiodori, V, 43;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Strzelczyk 1992 ↓, s. 161.
  25. Strzelczyk 1984 ↓, s. 142, 143;Strzelczyk 1992 ↓, s. 161.
  26. Strzelczyk 1992 ↓, s. 161.
  27. Cassiodori, V, 43;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Strzelczyk 1992 ↓, s. 161;Wolfram 2003 ↓, s. 282, 358.
  28. Strzelczyk 1992 ↓, s. 161;Wolfram 2003 ↓, s. 282, 356.
  29. Isidori, col. 1057, 38;Collins 2007 ↓, s. 36;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Wolfram 2003 ↓, s. 282.
  30. Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Wolfram 2003 ↓, s. 515, przyp. 22.
  31. Wolfram 2003 ↓, s. 515, przyp. 22.
  32. Isidori, col. 1057, 38;Collins 2007 ↓, s. 36;Kasperski 2009 ↓, s. 13;The Prosopography, t. 2, s. 510;Wolfram 2003 ↓, s. 282, 356.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Źródła

[edytuj |edytuj kod]
  • Cassiodori variarum libri duodecim, [w:]Cassiodori Senatoris Variae, ed.Th. Mommsen, Berlin 1894 (Monumenta Germaniae Historica. Auctores Antiquissimi, t. 12), s. 1-385.
  • Chronica Caesaraugustana, [w:]Chronica minora saec. IV. V. VI. VII, vol. II, ed.Th. Mommsen, Berlin 1884 (Monumenta Germaniae Historica. Auctores Antiquissimi, t. 11), s. 221-223.
  • Isidori Hispalensis Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum, [w:]Sancti Isidori, Hispalensis Episcopi, Opera Omnia, t. 7, ed.J.–P. Migne, Paris 1862 (Patrologia Latina, t. 83), s. 1057-1082.
  • Procopius, vol. II:Procopii Caesariensis De Bello Gothico, ed.W. Dindorf, Bonn 1833 (Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae, t. 41).

Opracowania

[edytuj |edytuj kod]
Władcy Wizygotów
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gesalek&oldid=74820817
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp