 | |||
| Państwo działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| profesor | |||
| Specjalność:biochemia,patologia | |||
| Alma Mater | |||
| Uczelnia | |||
| Nagrody | |||
| |||
George Hoyt Whipple (ur.28 sierpnia1878 wAshland, zm.1 lutego1976 wRochesterze) – amerykański lekarz,laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny (w 1934, razem zGeorge’em Richardsem Minotem iWilliamem Parrym Murphym) za odkrycie pozytywnych skutków leczeniaanemii złośliwej wyciągami z wątroby.
Jako pierwszy opisał, w 1907, układową infekcję bakteryjną przebiegającą z zajęciem jelita cienkiego nazwaną ku jego pamięcichorobą Whipple’a.
Był synem lekarzy Ashleya Coopera Whipple i Frances Anny Hoid (a także wnukiem lekarzy). Ojca stracił w wieku dwóch lat. Kształcił się w Phillips Academy, a następnie naUniwersytecie Yale, który ukończył z tytułem licencjata w 1900 roku. Uczęszczał do szkoły medycznejUniwersytetu Johnsa Hopkinsa, gdzie w 1905 uzyskał stopień doktora medycyny i potem pracował w departamencie patologii.
W czasie budowyKanału Panamskiego wyjechał do Panamy, jako patolog, i pracował w Ancon Hospital (później przemianowanym na Gorgas Hospital) w 1907 i 1908. Wrócił doBaltimore i pokonywał kolejne szczeble kariery na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa (1910–1914).
W 1914 został mianowany profesorem medycyny badawczej i dyrektorem Hooper Foundation for Medical Research naUniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco. Był dziekanem UCSF Medical Center w 1920 i 1921.
Na prośbę rektoraUniwersytetu w Rochesterze Whipple zgodził się w 1921 zmienić pracodawcę i otrzymał stanowisko dziekana powstającego właśnie wydziału medycznego. Był dziekanem do 1954 i pozostał wRochesterze przez resztę swego życia. Został pochowany na Mount Hope Cemetery w tym mieście.
Badał procesy tworzenia i przemianyhemoglobiny w organizmie. Jest autorem prac dotyczących wątroby, przemiany żelaza w ustroju i zawartości ciał białkowych wsurowicy krwi.
