Kamerun jest państwem położonym w zachodniej częściAfryki nadOceanem Atlantyckim. Dopierwszej wojny światowej byłkoloniąniemiecką. W 1960 roku uzyskałniepodległość.
Kamerun leży wAfryce Zachodniej (bywa zaliczany także doAfryki Środkowej), nadZatoką Bonny, pomiędzyNigerią aGwineą Równikową.
Położenie geograficzne: 6° N 12° E
Powierzchnia:łączna: 475 440 km²
ląd: 469 440 km²
wody: 6000 km²
Łączna długość granic Kamerunu wynosi 4591 km.
Kamerun graniczy z następującymi państwami (podano długość granicy):
Długość wybrzeża: 402 km
Zachodnia część Kamerunu jest objęta wąskąniziną nadbrzeżną. Z niej wyrasta masywwulkaniczny Kamerun, posiadający kilka kraterów. Najwyższy punkt masywu – wulkanKamerun – wznosi się na 4095 m n.p.m. Ostatnie erupcje miały miejsce w 1922 i 1959 roku. Kiedyś wulkan znajdował się na wyspie, ale w wynikusedymentacji morskiej połączyła się ona z lądem. Sam masyw wulkaniczny jest niewielki i znajduje się blisko wybrzeża.
Linia brzegowa kraju jest urozmaicona kilkomazatokami, których brzegi pokryte są piaszczystymiplażami. W kilku miejscach morski brzeg jest rozciętylejkowatymi ujściami rzek. Południowa część wybrzeża jest usłana stromymi urwiskami. Niektóreklify mają po kilkaset metrów wysokości.
Tereny nizinne znajdujące się w strefie nadbrzeżnej przechodzą wPłaskowyż Wschodni. Jego średnia wysokość waha się od 300 do 600 m n.p.m. Tylko w pobliżu stolicyJaunde obszar ten wznosi się na 1400 m n.p.m.Płaskowyż zbudowany jest ze skałprekambryjskich, głównie są topiaskowce, a miejscamiwapienie. Środkową część kraju zajmujeWyżyna Adamawa, której wysokość waha się od 1200 do 1500 m n.p.m. Jej najwyższym wzniesieniem jestDżabal Ndaba (2450 m n.p.m.). Adamawa zbudowana jest zgranitów i skał wylewnych, które są przykryte miejscami osadamikredy ipaleocenu. W kierunku północnym przechodzi ona wKotlinę Czadu, której średnia wysokość wynosi 350 m n.p.m. Kotlina Czadu zbudowana jest z piaskówczwartorzędowych. Śródkowo-zachodnią część kraju zajmująGóry Zachodnie, które są przedłużeniem Wyżyny Adamawa. Góry te składają się z rozciętych dolinami wulkanicznych masywów. Jednym z największych jest masywBambouto o wysokości 2740 m n.p.m.
Klimat w Kamerunie jest zróżnicowany. Wyróżnia się cztery strefy klimatyczne. W południowej i środkowej części kraju, do 6°N, występujeklimat równikowy wilgotny. Stałe temperatury w ciągu roku utrzymują się tam na poziomie 25-27 °C z minimalnymi amplitudami oraz wysokimi opadami. Roczny bilans opadów dla tejże części Kamerunu to ponad 1500 mm. Opady są równomiernie rozłożone w ciągu roku – brak jestpory suchej. Strefa nadbrzeżna do 200 km w głąb lądu podlega silnym wpływom oceanu. Sezon o zmniejszonych opadach w ciągu roku jest tam słabo zaznaczony. Opady w tej strefie są większe i wynoszą ponad 2500 mm do 3000 mm w ciągu roku. Na szerokości między 6° i 9°N leżą obszary oklimacie podrównikowym wilgotnym. Zaznacza się tam pora sucha, ale trwa ona około trzech miesięcy, maksymalnie sześć. W tej części kraju opady deszczu są wysokie i dochodzą do 1500 mm. Im dalej na północ, tym opady są niższe. Temperatury w tej strefie klimatu wahają się nieznacznie. Na obszarach położonych dalej na północ panuje klimat podrównikowy suchy. Pora sucha wydłuża się tam do nawet dziewięciu miesięcy, a opady nigdy nie przekraczają wartości 1000 mm. W czasie pory suchej temperatury są wysokie i przekraczają 30 °C. Ostatnią strefą klimatyczną jestklimat zwrotnikowy suchy, występujący w północnym "cyplu" Kamerunu, na północ od szerokości 10°N. W tej części opady są bardzo niskie i sięgają zaledwie 500 mm rocznie. Występują one głównie w krótkiej wczesnojesiennej porze deszczowej. Temperatury są charakterystyczne dla klimatu zwrotnikowego – sięgają 35-38 °C w najgorętszych miesiącach i 24-26 °C bezpośrednio po deszczach.
Sieć rzeczna kraju jest dobrze rozwinięta. 94% wszystkich rzek należy dozlewiska Oceanu Atlantyckiego. Pozostała część uchodzi do bezodpływowegojeziora Czad. Głównymi rzekami kraju sąSanaga (918 km) iNyong (860 km). W Kamerunie bierze swój początek największy dopływNigru – rzekaBenue. Większość rzek w kraju, z powodu wysokich spadków terenu, cechuje się wartkim biegiem i dużą ilością bystrzy. Miejscami występują także wodospady, najwięcej ich jest na Sanadze. Rzeki Kamerunu mają duży potencjałhydroenergetyczny, jednak jego wykorzystanie jest niewielkie. W kraju leży kilka niewielkich jezior, takich jak krateroweTison iBaleng.
Rzeki Kamerunu:
Kamerun jest na większości swoich terenów pokryty przezgleby ferralitowe czerwonożółtej barwy, na których rosną lasy równikowe. W środkowej części kraju występują sawannowegleby ferruginowe czerwone. Północna część Kamerunu jest pokryta czarnymifluwisolami i szarymiwertisolami.
Południowy Kamerun porastają wiecznie zielonelasy tropikalne, które przechodzą stopniowo wsawannę gwinejską. Wzdłuż rzek rosnąlasy galeriowe. Północna część kraju jest pokrytasawanną sudańską, a północne krańce sahelską. Ta ostatnia jest bardzo uboga, porośnięta krzewami i suchymitrawami o krótkim cyklu wegetacyjnym. Szata roślinna, a konkretnie jest gęstość zmniejsza się w miarę posuwania się na północ.
Świat zwierząt w Kamerunie jest bardzo bogaty ze względu na urozmaiconekrajobrazy. W lasach równikowych żyje wiele gatunków małp jak np.szympansy,mandryle ipawiany. Dużo jest teżhipopotamów ilampartów. W lasach występuje mnogość różnychowadów w tym wiele gatunków dużychpająków. Liczne są też węże. Na sawannach żyje wiele gatunków stadnych zwierząt jak: bawoły,antylopy, słonie, hieny, a rzadziej też ilwy. W rzekach występująkrokodyle. Światptaków także jest bogaty.
Ważniejsze zasoby naturalne Kamerunu to:
Użycie ziemi:
nawadniany teren: 210 km² (1993)
Naturalne zagrożenia: powodzie, aktywność wulkaniczna (z erupcjami trujących gazów)
Środowisko:
.svg)