 Gary Wright (2011) | |||
| Imię i nazwisko | Gary Malcolm Wright | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1943 | ||
| Data i miejsce śmierci | 4 września 2023 | ||
| Gatunki | hard rock, rock progresywny | ||
| Zawód | muzyk, wokalista, kompozytor | ||
| Aktywność | 1950–2017 | ||
| Wydawnictwo | |||
| Powiązania | |||
 | |||
| |||
Gary Malcolm Wright (ur.26 kwietnia1943 wCresskill, zm.4 września2023 wPalos Verdes Estates[1]) – amerykański muzyk rockowy, kompozytor, autor tekstów.
Urodził się i wychował w Cresskill w stanieNew Jersey[2]. Jako dziecięcy aktor zadebiutował w telewizji w wieku siedmiu lat w serialuCaptain Video and His Video Rangers, nakręconym w Nowym Jorku. Występował w reklamach telewizyjnych i radiowych, zanim zaproponowano mu rolę w broadwayowskiej produkcji musicaluFanny w 1954 roku. Wright wcielił się w rolę Cesario, syna Fanny, którego grałaFlorence Henderson. Przy produkcji spędził dwa lata, podczas których wystąpił z Hendersonem w programieThe Ed Sullivan Show.
Po ukończeniu nauki gry na fortepianie i organach Wright prowadził różne lokalne zespoły rockowe, uczęszczając do Tenafly High School wTenafly w stanie New Jersey[3]. W 1959 roku dokonał swojego pierwszego komercyjnego nagrania z Billym Markle w nowojorskich studiachNBC Radio. Singiel„Working After School”, przypisany Gary’emu i Billy’emu, został wydany przez20th Century Fox Records w 1960 roku.
Postrzegając muzykę jako „zbyt niestabilną” ścieżkę kariery, jak to później ujął, Wright studiował, aby zostać lekarzem wCollege of William & Mary w Wirginii i naUniwersytecie Nowojorskim, a następnie przez rok studiował w Downstate Medical College[3], cały czas kontynuując występy z lokalnymi zespołami. Po specjalizacji z psychologii w Nowym Jorku w 1966 roku wyjechał doNiemiec, aby dokończyć studia naUniwersytecie w Berlinie[2].
Gary Wright był amerykańskim muzykiem i kompozytorem najbardziej znanym ze swoich hitów z 1976 roku„Dream Weaver” i„Love Is Alive”. Przełomowy album Wrighta,The Dream Weaver (1975), ukazał się po siedmiu latach spędzonych wLondynie, na przemian jako członek brytyjskiego zespołu bluesrockowegoSpooky Tooth i artysta solowy. Podczas pobytu wAnglii grał na klawiszach na albumie byłegoBeatlesaGeorge’a HarrisonaAll Things Must Pass (1970), rozpoczynając w ten sposób przyjaźń, która zainspirowała indyjskie motywy religijne i duchowość nieodłącznie związane z późniejszym pisaniem piosenek Wrighta. Jego twórczość począwszy od końca lat 80. obejmowała muzykę światową i gatunekNew Age, chociaż żadne z jego albumów wydanych po 1976 roku nie osiągnęło takiego poziomu popularności jakThe Dream Weaver.
Wright występował również jakoaktor dziecięcy, występował naBroadwayu w przebojowym musicaluFanny, zanim zaczął studiowaćmedycynę, a następniepsychologię wNowym Jorku iBerlinie. Po spotkaniu zChrisem Blackwellem zIsland Records we Wright przeniósł się do Londynu, gdzie pomógł w zdobyciu popularnościSpooky Tooth. Był także głównym autorem tekstów zespołu przy nagraniach – między innymi przy dobrze przyjętych albumachSpooky Two (1969) iYou Broke My Heart So I Busted Your Jaw (1973). Jego solowy albumFootprint (1971), nagrany przy udziale Harrisona, zbiegł się z utworzeniem krótkotrwałego zespołu Wrighta Wonderwheel, w skład którego wchodził gitarzystaMick Jones, później znany ze współpracy zForeignerem. Ponadto na początku lat 70. Wright grał na znaczących nagraniachB.B. Kinga,Jerry’ego Lee Lewisa,Ringo Starra,Harry’ego Nilssona iRonnie Spector, a jego muzyczna współpraca z Harrisonem trwała aż do śmierci tego ostatniego w 2001 roku.
Na początku lat 80. Wright zajął się tworzeniem ścieżek dźwiękowych do filmów, włączając w to ponowne nagranie swojej najpopularniejszej piosenki„Dream Weaver” na potrzeby komediiWayne's World z 1992 roku. Po ponownej trasie koncertowej Spooky Tooth w 2004 roku Wright często występował na żywo, jako członek Starr’s All-Starr Band, z własnym zespołem, albo podczas kolejnych zjazdów Spooky Tooth. Wszystkie najnowsze solowe albumy Wrighta, w tymWaiting to Catch the Light (2008) iConnected (2010), zostały wydane przez jego wytwórnię Larklio. W 2014 roku Jeremy P. Tarcher opublikował autobiografię WrightaDream Weaver: Music, Meditation, and My Friendship with George Harrison.
Zmarł w swoim domu wPalos Verdes Estates 4 września 2023 roku w wieku 80 lat. Około sześć lub siedem lat przed śmiercią zdiagnozowano u niegootępienie z ciałami Lewy’ego ichorobę Parkinsona[1].
