Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Galina Woskobojewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galina Woskobojewa
Ilustracja
Państwo

 Kazachstan

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1984
Moskwa

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Tomasz Iwański

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

42(7 maja 2012)

Australian Open

3R (2009, 2012)

Roland Garros

2R (2008, 2009, 2013)

Wimbledon

2R (2012)

US Open

2R (2010, 2012, 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

26(20 sierpnia 2012)

Australian Open

QF (2007)

Roland Garros

QF (2008, 2013)

Wimbledon

2R (2006, 2009, 2011, 2013)

US Open

3R (2006, 2011, 2013)

Multimedia w Wikimedia Commons

Galina Woskobojewa, ros.Галина Олеговна Воскобоева (ur.18 grudnia1984 wMoskwie) –kazachskatenisistka pochodzenia rosyjskiego. Obywatelstwo zmieniła w 2008 roku.

Kariera tenisowa

[edytuj |edytuj kod]

W 2001 roku Galina zdobyła pierwszy turniejowy tytuł ITF w grze podwójnej razem zJulianą Fedak, a miało to miejsce wBukareszcie. Po uzyskaniu statusu profesjonalnego wystąpiła w pierwszych zawodowych kwalifikacjach do imprez w Moskwie,Bogocie iCasablance. Razem zWierą Duszewiną zdobyła tytuł debla ITF wSofii.

Również w 2003 triumfowała w turniejach ITF, w Cagnes-sur-Mer u boku Duszewiny, a wHull w parze z Bułykiną. Po pokonaniuAnabel Mediny zdobyła trofeum ITF w grze pojedynczej w Mont de Marsan.

Zawodowy debiut w turnieju głównym odnotowała w 2004 roku w Hobarcie, ulegając Hiszpance Garrigues. Osiągnęła pierwszy deblowy półfinał wVancouver, kilkarotnie dochodziła do drugiej rundy zawodowych turniejów. Rok 2005 to najlepszy w jej dotychczasowej karierze zawodniczej, trwającej wówczas trzy lata. Oprócz drugich rund w turniejach gry pojedynczej doszła do półfinału debla wAuckland (zEvie Dominiković) oraz do pierwszego zawodowego finału zAnastasiją Rodionową wTaszkencie. Osiągnęła najwyższe pozycje rankingowe, w tym pierwszą setkę klasyfikacji deblowej.

W wielkoszlemowym debiucie naAustralian Open 2006 weszła do drugiej rundy, wygrywając zEmmanuelle Gagliardi. Wycofała się z kilku turniejów z powodu kontuzji, by powrócić wWarszawie i przegrać już pierwsze spotkanie. Podobnie zakończył się debiut na kortach Rolanda Garrosa. W czerwcu wygrała singlowy turniej ITF, drugi w karierze. W pierwszej rundzie wNew Haven urwała seta pierwszej rakiecie świata,Amélie Mauresmo, mimo to przegrała. Na zakończenie sezonu w październiku została finalistką turnieju w Moskwie, razem zIvetą Benešovą. Zdobyła też kolejny deblowy tytuł ITF.

Trenowana przezAlinę Żydkową, preferuje nawierzchnię twardą. Zachęcona do gry w tenisa przez mamę, Jelenę, która jest trenerką pływania, rozpoczęła uprawiać tę dyscyplinę w wieku sześciu lat. Na początku 2005 roku przerwała naukę w jednym zmoskiewskich uniwersytetów.

Na początku 2010 doznała ciężkiej kontuzji, przez którą nie zagrała już do końca sezonu. Powróciła dopiero w styczniu 2011 roku, podczas turnieju ITF wPlantation. Po przejściu kwalifikacji, Woskobojewa była w stanie wygrać jeszcze jeden mecz w turnieju głównym, przeciwkoLaurze Siegemund – numerze 2 z rozstawienia. Jej drugim turniejem w roku była kolejna impreza z cyklu ITF, tym razem w Lutz. Ponownie przeszła kwalifikacje, tracąc w nich zaledwie 5 gemów, po czym wygrała jeszcze jeden mecz w turnieju głównym – pokonałaAustriaczkęMelanie Klaffner 6:0, 6:1. W drugiej rundzie uległaJennifer Elie.

Na początku lutego 2011 wystartowała w kwalifikacjach do turnieju wPattayi dzięki dzikiej kardzie. Klasyfikowana wówczas na 560. miejscu w rankinguKazaszka pokonała w kwalifikacjachSanię Mirzę orazLindsay Lee-Waters. W turnieju głównym najpierw pokonałaRominę Oprandi 4:6, 6:3, 7:5, a następnie zwyciężyła w meczu drugiej rundy 1:6, 7:5, 6:4 nadMariją Kirilenko.

8 sierpnia 2011 zaliczyła swoją największą wygraną dotychczas w karierze, wToronto, w turniejuRogers Cup: po zakwalifikowaniu się do turnieju głównego w I rundzie pokonała półfinalistkęFrench Open 2011 i dziewiątą rakietę świata (w rankingu WTA)Marion Bartoli wynikiem 6:3, 6:3. W II rundzie pokonała rakietę numer 25Flavię Pennettę wynikiem 2:6, 6:3, 6:2. W III rundzie pokonała rozstawioną z nr 5. finalistkęWimbledonu 2011 w singlu,Mariję Szarapową wynikiem 6:3, 7:5, co stanowi jej nowy najlepszy wynik w karierze. W ćwierćfinale zmierzyła się z rozstawioną z nr 4.Wiktoryją Azaranka, przegrywając wynikiem 1:6, 2:6. We wrześniu, w Seulu, osiągnęła pierwszy w karierze finał imprezy głównego cyklu rozgrywkowego, w którym musiała uznać wyższośćMarii José Martínez Sánchez i przegrała 6:7(0), 6:7(2).

W lutym 2013 zwyciężyła razem zKristiną Mladenovic w rozgrywkach deblowych wMemphis. Pokonały tam w finale paręSofia ArvidssonJohanna Larsson wynikiem 7:6(5), 6:3.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj |edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAAQ32R1RA3R1RA3R1R2RAA1RAAAA0 / 86 – 8
French OpenAAAAQ31RQ32R2RQ1A1R2RAA1RAAAAA0 / 63 – 6
WimbledonAAAAQ1Q3Q11R1RAQ32R1RAAAAAANHA0 / 41 – 4
US OpenAAAQ2Q21RA1R1RA1R2R2RAAAAAAAA0 / 62 – 6
Ranking na koniec roku46440215713711810313694102528588269259371401126813140 / 2412 – 24

Występy w grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAA1R1RQF3R3R2RA2R2R2RAA2RA1RAA0 / 1112 – 11
French OpenAAAA2R1R1RQF1R1R2R2RQFAA2RAA1RAA0 / 1110 – 11
WimbledonAAAA1R2R1R1R2RA2R3R2RAAAAQ12RNH1R0 / 107 – 10
US OpenAAA2R1R3R2R2R1RA3R2R3RAAAA1R1RA1R0 / 1210 – 12
Ranking na koniec roku48527116112982484039511453145331051721477343716700 / 4439 – 44

Występy w grze mieszanej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAA2R1RAA1RAAAAAAAAA0 / 31 – 3
French OpenAAAAAAAAAAASF1RAA2RAA1RNHA0 / 44 – 4
WimbledonAAAAAAAA2RAA2R1RAAAAA2RNH1R0 / 53 – 5
US OpenAAAAAAAAAAA2RAAAAAAANH2R0 / 22 – 2
0 / 1410 – 14

Finały turniejów WTA

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series(2012–2020)

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.25 września 2011SeulTwardaHiszpaniaMaría José Martínez Sánchez6:7(0), 6:7(2)

Gra podwójna 19 (6–13)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.9 października 2005TaszkentTwardaRosjaAnastasija RodionowaWłochyMaria Elena Camerin
FrancjaÉmilie Loit
3:6, 0:6
Finalistka2.15 października 2006MoskwaTwarda (hala)CzechyIveta BenešováCzechyKvěta Peschke
WłochyFrancesca Schiavone
4:6, 7:6(4), 1:6
Finalistka3.6 stycznia 2007Gold CoastTwardaCzechyIveta BenešováRosjaDinara Safina
SłoweniaKatarina Srebotnik
3:6, 4:6
Zwyciężczyni1.6 marca 2011Kuala LumpurTwardaRosjaDinara SafinaTajlandiaNoppawan Lertcheewakarn
AustraliaJessica Moore
7:5, 2:6, 10–5
Zwyciężczyni2.30 kwietnia 2011MemphisCeglanaRosjaAlisa KlejbanowaGrecjaEleni Daniilidu
HolandiaMichaëlla Krajicek
6:4, 6:2
Zwyciężczyni3.21 maja 2011BrukselaCeglanaCzechyAndrea HlaváčkováPolskaKlaudia Jans
PolskaAlicja Rosolska
3:6, 6:0, 10–5
Finalistka4.23 lipca 2011BakuTwardaRumuniaMonica NiculescuUkrainaMarija Korytcewa
BiałoruśTacciana Puczak
3:6, 6:2, 8–10
Finalistka5.25 września 2011SeulTwardaRosjaWiera DuszewinaPołudniowa AfrykaNatalie Grandin
CzechyVladimíra Uhlířová
6:7(5), 4:6
Finalistka6.22 października 2011MoskwaTwarda (hala)AustraliaAnastasija RodionowaStany ZjednoczoneVania King
KazachstanJarosława Szwiedowa
6:7(3), 3:6
Finalistka7.5 maja 2012EstorilCeglanaKazachstanJarosława SzwiedowaChińskie TajpejChuang Chia-jung
ChinyZhang Shuai
6:4, 1:6, 9–11
Zwyciężczyni4.23 lutego 2013MemphisTwarda (hala)FrancjaKristina MladenovicSzwecjaSofia Arvidsson
SzwecjaJohanna Larsson
7:6(5), 6:3
Finalistka8.21 września 2013KantonTwardaStany ZjednoczoneVania KingChińskie TajpejHsieh Su-wei
ChinyPeng Shuai
3:6, 6:4, 10–12
Finalistka9.4 stycznia 2014BrisbaneTwardaFrancjaKristina MladenovicRosjaAłła Kudriawcewa
AustraliaAnastasija Rodionowa
3:6, 1:6
Zwyciężczyni5.1 marca 2014AcapulcoTwardaFrancjaKristina MladenovicCzechyPetra Cetkovská
CzechyIveta Melzer
6:3, 2:6, 10–5
Finalistka10.26 lutego 2017BudapesztTwarda (hala)AustraliaArina RodionowaChińskie TajpejHsieh Su-wei
GruzjaOksana Kalasznikowa
3:6, 6:4, 4–10
Finalistka11.29 lipca 2018MoskwaCeglanaRosjaAleksandra PanowaRosjaAnastasija Potapowa
RosjaWiera Zwonariowa
0:6, 3:6
Zwyciężczyni6.11 listopada 2018LimogesTwarda (hala)RosjaWieronika KudiermietowaSzwajcariaTimea Bacsinszky
RosjaWiera Zwonariowa
7:5, 6:4
Finalistka12.14 kwietnia 2019LuganoCeglanaRosjaWieronika KudiermietowaRumuniaSorana Cîrstea
RumuniaAndreea Mitu
6:1, 2:6, 8–10
Finalistka13.28 lipca 2019JurmałaCeglanaŁotwaJeļena OstapenkoKanadaSharon Fichman
SerbiaNina Stojanović
6:2, 6:7(1), 6–10

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Galina_Woskobojewa&oldid=78133372
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp