Dwukrotnymistrz Ameryki Południowej (1991, 1993), dwukrotny król strzelców tych zawodów (1991, 1995), zwycięzcaPucharu Konfederacji i król strzelców tego turnieju (1992), trzykrotny uczestnikmistrzostw świata, w których rozegrał 12 meczów i zdobył 10 goli[1], gracz roku w Argentynie (1998)[2], członekFIFA 100[3]. Od marca 1998 roku do czerwca 2016 roku był najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Argentyny.
Mistrz Argentyny (1990), mistrz Włoch (2001), zdobywca pucharu Włoch (1996) i Superpucharu Włoch (1996, 2001). Król strzelcówSerie A (1995), w 1999 wybranynajlepszym zagranicznym zawodnikiem tych rozgrywek[4]. Król strzelców ligi katarskiej (2004). W drugiej połowie lat 90. XX wieku i w 2000 roku pięciokrotnie klasyfikowany w pierwszej dziesiątce konkursu naPiłkarza Roku FIFA, w tym w 1999 na trzecim miejscu[5].
W latach 1991–2000 występował we włoskiejFiorentinie, do której trafił za 2,3 miliony dolarów[6]. Przez dziewięć lat rozegrał w jej barwach w rozgrywkach ligowych 269 meczów i strzelił 168 goli, stając się klubową legendą. W sezonie1994/1995 z dorobkiem 26 bramek został królem strzelcówSerie A[7]. Rok później wywalczyłpuchar Włoch – w finałowym dwumeczu zAtalantą BC zdobył dwa gole[8]. W tym samym roku sięgnął też poSuperpuchar Włoch – w wygranym (2:1) spotkaniu o to trofeum zMilanem, strzelił dwa gole[9].
W 2000 roku przeszedł doRomy. W sezonie2000/2001, w którym strzelił 20 goli, został mistrzem kraju[10]. W 2001 wywalczył Superpuchar – w wygranym (3:0) meczu o to trofeum zFiorentiną zagrał przez pełne 90 minut[9]. W styczniu 2003 został wypożyczony doInteru Mediolan[11]. Występował w nim przez pół roku, zaś w czerwcu 2003 podpisał dwuletni kontrakt zAl-Arabi SC[12]. W sezonie 2003/2004 strzelił 25 goli, dzięki którym został królem strzelcówligi katarskiej[13]. Karierę piłkarską zakończył w 2005 roku[14].
Wreprezentacji Argentyny zadebiutował 27 czerwca 1991 w zremisowanym 1:1 meczu zBrazylią[15]. W tym samym roku wziął udział wCopa América w Chile, w którym strzelił swoje pierwsze gole w barwach narodowych – 8 lipca zdobył dwie bramki w wygranym 3:0 meczu zWenezuelą. Turniej, w którym Argentyna zajęła pierwsze miejsce, zakończył z dorobkiem sześciu goli na swoim koncie i tytułem króla strzelców[16].
W 1992 roku uczestniczył wPucharze Konfederacji w Arabii Saudyjskiej, który Argentyna wygrała, a on zdobył dwa gole w półfinałowym meczu zWybrzeżem Kości Słoniowej, dzięki którym został królem strzelców[17]. Rok później brał udział wCopa América w Ekwadorze. W turnieju tym wystąpił w sześciu spotkaniach i strzelił trzy bramki – zdobył m.in. dwa gole w finałowym pojedynku zMeksykiem, zapewniając swojej reprezentacji zwycięstwo (2:1)[18].
W 1995 roku brał udział wCopa América w Urugwaju, w którym rozegrał cztery mecze i strzelił cztery gole (m.in. zdobył bramkę w przegranym po serii rzutów karnych spotkaniu ćwierćfinałowym z Brazylią), dzięki którym po raz drugi został królem strzelców mistrzostw Ameryki Południowej[20]. 14 maja 1998 roku w towarzyskim pojedynku zBośnią i Hercegowiną rozegranym wCórdobie zdobył swojego drugiegohat-tricka w kadrze narodowej, zapewniając reprezentacji zwycięstwo (5:0)[15].
10 marca 1998 roku w meczu towarzyskim zBułgarią, Batistuta zdobył 35 bramkę w kadrze narodowej, stając się tym samym najlepszym strzelcem w historii reprezentacji[21] (poprzednim rekordzistą był Diego Maradona.) W tym samym roku uczestniczył wmistrzostwach świata, z którychAlbicelestes odpadli w ćwierćfinale, po spotkaniu z Holandią (2-1). Batistuta na francuskim turnieju zagrał w pięciu meczach i strzelił pięć goli – zdobył jedną bramkę w spotkaniu zJaponią, trzy w pojedynku zJamajką i jedną w meczu 1/8 finału zAnglią. W klasyfikacji najlepszych strzelców zajął drugie miejscewyprzedził go jedynie Chorwat –Davor Šuker[22].
W 2002 roku brał udział wmistrzostwach świata w Korei i Japonii, w których zagrał w trzech meczach grupowych i strzelił gola w spotkaniu zNigerią, zapewniając Argentynie zwycięstwo (1:0)[23]. Rozegrany 12 czerwca 2002 mecz grupowy zeSzwecją, był jego ostatnim spotkaniem w reprezentacji Argentyny.
Łącznie w barwach narodowych rozegrał 78 meczów i strzelił 56 goli[15].