Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Gabriel Batistuta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabriel Batistuta
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gabriel Omar Batistuta Zilli

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1969
Reconquista

Obywatelstwo

argentyńskie

Wzrost

185 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1988–1989Newell’s Old Boys24(7)
1989–1990River Plate21(4)
1990–1991Boca Juniors34(13)
1991–2000ACF Fiorentina269(168)
2000–2003AS Roma63(30)
2003Inter Mediolan (wyp.)12(2)
2003–2005Al-Arabi21(25)
W sumie:444(249)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1991–2002 Argentyna78(56)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złotoChile 1991
złotoEkwador 1993
Puchar Konfederacji
złotoArabia Saudyjska 1992
srebroArabia Saudyjska 1995
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gabriel Omar Batistuta (ur. 1 lutego 1969 wReconquista) –argentyńskipiłkarz, występował na pozycjinapastnika.

Dwukrotnymistrz Ameryki Południowej (1991, 1993), dwukrotny król strzelców tych zawodów (1991, 1995), zwycięzcaPucharu Konfederacji i król strzelców tego turnieju (1992), trzykrotny uczestnikmistrzostw świata, w których rozegrał 12 meczów i zdobył 10 goli[1], gracz roku w Argentynie (1998)[2], członekFIFA 100[3]. Od marca 1998 roku do czerwca 2016 roku był najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Argentyny.

Mistrz Argentyny (1990), mistrz Włoch (2001), zdobywca pucharu Włoch (1996) i Superpucharu Włoch (1996, 2001). Król strzelcówSerie A (1995), w 1999 wybranynajlepszym zagranicznym zawodnikiem tych rozgrywek[4]. Król strzelców ligi katarskiej (2004). W drugiej połowie lat 90. XX wieku i w 2000 roku pięciokrotnie klasyfikowany w pierwszej dziesiątce konkursu naPiłkarza Roku FIFA, w tym w 1999 na trzecim miejscu[5].

Posiada również obywatelstwo włoskie.

Kariera klubowa

[edytuj |edytuj kod]

Początkowo zawodnik klubów argentyńskich. Grał wNewell’s Old Boys,River Plate iBoca Juniors. Z tym drugim klubem w 1990 roku został mistrzem kraju.

W latach 1991–2000 występował we włoskiejFiorentinie, do której trafił za 2,3 miliony dolarów[6]. Przez dziewięć lat rozegrał w jej barwach w rozgrywkach ligowych 269 meczów i strzelił 168 goli, stając się klubową legendą. W sezonie1994/1995 z dorobkiem 26 bramek został królem strzelcówSerie A[7]. Rok później wywalczyłpuchar Włoch – w finałowym dwumeczu zAtalantą BC zdobył dwa gole[8]. W tym samym roku sięgnął też poSuperpuchar Włoch – w wygranym (2:1) spotkaniu o to trofeum zMilanem, strzelił dwa gole[9].

W 2000 roku przeszedł doRomy. W sezonie2000/2001, w którym strzelił 20 goli, został mistrzem kraju[10]. W 2001 wywalczył Superpuchar – w wygranym (3:0) meczu o to trofeum zFiorentiną zagrał przez pełne 90 minut[9]. W styczniu 2003 został wypożyczony doInteru Mediolan[11]. Występował w nim przez pół roku, zaś w czerwcu 2003 podpisał dwuletni kontrakt zAl-Arabi SC[12]. W sezonie 2003/2004 strzelił 25 goli, dzięki którym został królem strzelcówligi katarskiej[13]. Karierę piłkarską zakończył w 2005 roku[14].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj |edytuj kod]

Wreprezentacji Argentyny zadebiutował 27 czerwca 1991 w zremisowanym 1:1 meczu zBrazylią[15]. W tym samym roku wziął udział wCopa América w Chile, w którym strzelił swoje pierwsze gole w barwach narodowych – 8 lipca zdobył dwie bramki w wygranym 3:0 meczu zWenezuelą. Turniej, w którym Argentyna zajęła pierwsze miejsce, zakończył z dorobkiem sześciu goli na swoim koncie i tytułem króla strzelców[16].

W 1992 roku uczestniczył wPucharze Konfederacji w Arabii Saudyjskiej, który Argentyna wygrała, a on zdobył dwa gole w półfinałowym meczu zWybrzeżem Kości Słoniowej, dzięki którym został królem strzelców[17]. Rok później brał udział wCopa América w Ekwadorze. W turnieju tym wystąpił w sześciu spotkaniach i strzelił trzy bramki – zdobył m.in. dwa gole w finałowym pojedynku zMeksykiem, zapewniając swojej reprezentacji zwycięstwo (2:1)[18].

W 1994 roku wystąpił wmistrzostwach świata w Stanach Zjednoczonych. W turnieju tym zagrał w czterech meczach i zdobył cztery bramki – strzelił trzy gole w grupowym spotkaniu zGrecją oraz jednego w przegranym (2:3) pojedynku 1/8 finału zRumunią[1]. Rok później po raz drugi uczestniczył wPucharze Konfederacji w Arabii Saudyjskiej, w którym Argentyńczycy zajęli drugie miejsce, a on zdobył dwie bramki w grupowym meczu zJaponią[19].

W 1995 roku brał udział wCopa América w Urugwaju, w którym rozegrał cztery mecze i strzelił cztery gole (m.in. zdobył bramkę w przegranym po serii rzutów karnych spotkaniu ćwierćfinałowym z Brazylią), dzięki którym po raz drugi został królem strzelców mistrzostw Ameryki Południowej[20]. 14 maja 1998 roku w towarzyskim pojedynku zBośnią i Hercegowiną rozegranym wCórdobie zdobył swojego drugiegohat-tricka w kadrze narodowej, zapewniając reprezentacji zwycięstwo (5:0)[15].

10 marca 1998 roku w meczu towarzyskim zBułgarią, Batistuta zdobył 35 bramkę w kadrze narodowej, stając się tym samym najlepszym strzelcem w historii reprezentacji[21] (poprzednim rekordzistą był Diego Maradona.) W tym samym roku uczestniczył wmistrzostwach świata, z którychAlbicelestes odpadli w ćwierćfinale, po spotkaniu z Holandią (2-1). Batistuta na francuskim turnieju zagrał w pięciu meczach i strzelił pięć goli – zdobył jedną bramkę w spotkaniu zJaponią, trzy w pojedynku zJamajką i jedną w meczu 1/8 finału zAnglią. W klasyfikacji najlepszych strzelców zajął drugie miejscewyprzedził go jedynie Chorwat –Davor Šuker[22].

W 2002 roku brał udział wmistrzostwach świata w Korei i Japonii, w których zagrał w trzech meczach grupowych i strzelił gola w spotkaniu zNigerią, zapewniając Argentynie zwycięstwo (1:0)[23]. Rozegrany 12 czerwca 2002 mecz grupowy zeSzwecją, był jego ostatnim spotkaniem w reprezentacji Argentyny.

Łącznie w barwach narodowych rozegrał 78 meczów i strzelił 56 goli[15].

Statystyki

[edytuj |edytuj kod]

Klubowe

[edytuj |edytuj kod]
KlubSezonLigaLigowePucharMiędzynarodoweInneRazem
MeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGole
Newell’s1988–89Primera División24741288
River Plate1989–90Primera División2142010244
Boca Juniors1990–91Primera División3413126104719
Fiorentina1991–92Serie A2713313014
1992–93Serie A3216333519
1993–94Serie B261633223121
1994–95Serie A3226523728
1995–96Serie A3119883927
1996–97Serie A32131074124119
1997–98Serie A3121533624
1998–99Serie A282194414126
1999–00Serie A3023201164329
Łącznie2691683924221134333207
Roma2000–01Serie A282000413221
2001–02Serie A2360011010356
2002–03Serie A1242161206
Łącznie633021212108733
Inter Mediolan (wyp.)2002–03Serie A122122
Al-Arabi2003–04Qatar Stars League1825212026
2004–05Qatar Stars League301141
Łącznie2125322427
Razem4442494427612064555300

Reprezentacyjne

[edytuj |edytuj kod]
Argentyna
RokMeczeGole
199176
199256
1993156
1994106
1995107
199653
199720
19981212
199922
200054
200111
200231
Razem7754

Sukcesy

[edytuj |edytuj kod]

Klubowe

[edytuj |edytuj kod]

River Plate

Boca Juniors

  • Clausura: 1991

Fiorentina

Roma

Reprezentacyjne

[edytuj |edytuj kod]

Argentina

Indywidualne

[edytuj |edytuj kod]
  • Argentyński piłkarz roku: 1998
  • Brązowa Piłka FIFA: 1999
  • FIFA 100

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abGabriel BATISTUTA. fifa.com. [dostęp 2012-02-11]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-02-06)]. (ang.).
  2. Argentina – Player of the Year. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  3. Pele’s list of the greatest. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  4. Albo D’Oro. assocalciatori.it. [dostęp 2012-02-11]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-05-15)]. (wł.).
  5. World Player of the Year – Top 10. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  6. Gabriel Batistuta Factbox. gabrielbatistuta.net. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  7. Italy Championship 1994/95. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (wł.).
  8. Coppa Italia 1995/96. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  9. abItaly Super Cup Finals. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  10. Italy 2000/01. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  11. Batistuta joins Inter. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-01-11]. (ang.).
  12. Batistuta heads for Qatar. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  13. Qatar 2003/04. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  14. Batistuta confirms his retirement. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  15. abcGabriel Omar Batistuta – Goals in International Matches. rsssf.com. [dostęp 2012-01-11]. (ang.).
  16. Copa América 1991. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  17. Intercontinental Cup for Nations 1992. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  18. Copa América 1993. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  19. Intercontinental Cup for Nations 1995. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  20. Copa América 1995. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  21. Argentyna vs. Bułgaria 2 - 0, [w:] bazaSoccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2017-11-23] .
  22. World Cup 1998. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  23. World Cup 2002 – Match Details. rsssf.com. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Składy reprezentacji Argentyny
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
UEFA
CONMEBOL
CAF
CONCACAF
AFC
1930–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gabriel_Batistuta&oldid=74346407
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp