Górnictwo (kopalnictwo) – dziedzinaprzemysłu obejmująca ogół działalności zmierzającej do wydobyciakopaliny i jej przygotowania w procesiewzbogacania (obniżania zawartości zanieczyszczeń) do zastosowania w różnych dziedzinach przemysłu (wydobywaniesurowców mineralnych lub organicznych, np.torfu, wkopalniach) bądź bezpośredniego wykorzystania w życiu codziennym.
organizacją procesów górniczych i zarządzaniem górniczymi podmiotami gospodarczymi.
Wiele technologii i metod opracowanych w górnictwie znalazło zastosowanie w innych dziedzinach przemysłu, np.: wykonywanie tuneli, przejść i magazynów podziemnych, głębokich wykopów itp.
Rozwój górnictwa w Polsce przebiega od średniowiecza. W tamtym czasie podstawową jego gałęzią było górnictwo soli. Za panowania królaKazimierza Wielkiego dochody z eksploatacji złóż solnych stanowiły 1/3 wpływów do budżetu państwa[1]. Od przełomu XIX i XX w. węgiel kamienny stanowił siłę napędową gospodarki naGórnym Śląsku. W systemie gospodarczymPRL górnictwo węgla kamiennego zajęło szczególną rolę, awęgiel kamienny był najważniejszym surowcem przemysłowym, eksportowanym przez cały okres PRL[2]. W związku z tym w okresiesześciolatki, unowocześniano stare kopalnie, ale również wybudowano od podstaw pierwszą nowąKopalnię Węgla Kamiennego 1 Maja wWodzisławiu Śląskim, która dała początekRybnickiemu Okręgowi Węglowemu[2].
WPolsce górnictwo jest najlepiej rozwinięte naŚląsku. Jest jedną z branż przemysłu charakteryzujących się wysokimiprzywilejami emerytalnymi[3] oraz pensjami o 89% wyższymi niż średnia w pozostałych gałęziach gospodarki (dla porównania wNiemczech o 10%)[4]. Równocześnie największe firmy w branży, jakKompania Węglowa (obecnie: Polska Grupa Górnicza), borykają się ze spadającą rentownością wydobycia i zadłużeniem. W latach 2003-2013 sektor węglowy otrzymał łącznie ok. 10 mld zł pomocy publicznej w różnej postaci, przy czym suma odprowadzeń do budżetu państwa wyniosła ok. 100 miliardów złotych[5].
↑Ewa Horyń: Słownictwo z zakresu górnictwa solnego XV-XVIII wieku na tle polszczyzny ogólnej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2018, s. 15.ISBN 978-83-8084-103-1.
↑abA. Frużyński,Rybnicki Okręg Węglowy w okresie Polski Ludowej,[w:] "Studia z dziejów ziemi rybnicko-wodzisławskiej w latach 1945-1989", pod red. A. Dziuroka i B. Klocha, IPN Katowice - Muzeum Rybnik 2011, s. 363-385.