 Fukumi Shimura w 2013 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | kimona, barwienie tkanin |
| Odznaczenia | |
| Medal Honoru z Purpurową Wstęgą Order Kultury | |
| Nagrody | |
Fukumi Shimura (jap. 志村 ふくみ Shimura Fukumi) (ur.30 września1924 r. wŌmihachiman) –japońska artystka zajmująca się tworzeniem i farbowaniem kimon. W 1990 została odznaczona tytułemŻywego Skarbu Narodowego, w 2014 roku przyznano jejNagrodę Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii, a w 2015 roku została odznaczonaOrderem Kultury.
Fukumi Shimura urodziła się 30 września 1924 roku wŌmihachiman, wprefekturze Shiga. W 1942 roku ukończyła szkołę zawodowąBunka Gakuin. Zaczęła tkać kimona w 1955 roku, podążając tym samym śladem swojej matki, Toyo Ono[1][2]. W tym samym roku uczestniczyła w ruchu artystycznym sztuki ludowej, instruowana przez jego twórcę, Muneyoshiego (Sōetsu) Yanagi[3]. Po spotkaniu w 1957 roku z Tatsuakim Kurodą, artystą wykorzystującym w swojej twórczościlakę, uczestniczyła w wydarzeniu artystycznym zorganizowanym przez Japońskie Stowarzyszenie Sztuki Rzemiosła (Nihon Kōgeikai, zajmuje się ochroną i rozwojem dziedzictwa kulturowego, tradycyjnych japońskich rzemiosł, wspiera rzemieślników[1].
Swoją pierwszą indywidualną wystawę otworzyła w 1964 roku w Shiseido Gallery wTokio. W 1985 roku, wspólnie z Kakō Moriguchi i Rikizō Munehiro zaprezentowała swoje prace na wystawie w Narodowym Muzeum Sztuki Współczesnej w Tokio[3].
W 1989 roku wspólnie z córką, Yōko Shimurą, otworzyła Tsuki Atelier, zaś w 2013 roku razem założyły szkołę Ars Shimura, nauczającą sztuki barwienia i tkania[3]. Artystka miała też swoje wystawy w Narodowym Muzeum Sztuki Współczesnej wKioto[4] i w Muzeum PrefekturyOkinawa[2].
W swojej twórczości Fukumi Shimura bazuje przede wszystkim na delikatnym i gęstym jedwabiutsumugi[7], z którego wykonane tkaniny barwione są naturalnymi barwnikami. Technika ta pochodzi z Chin, jednak w Japonii przybrała swoją własną postać. Tkaniny ukazują szacunek do przyrody i dialog z nią, jednak natura w nich ukazywana zawsze ma elegancką i estetyczną postać. Proces barwienia zawiera elementy przypadkowości, przez co konkretnego rezultatu nie da się powtórzyć drugi raz[1].
| Muzyka |
|
|---|---|
| Sztuka |
|
| Kino iTeatr |
|
| Filozofia iEtyka |
|