| Kardynał prezbiter Prymas Polski i Litwy | |||
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1468 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 1503 | ||
| Miejsce pochówku | bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie | ||
| Arcybiskup gnieźnieński | |||
| Okres sprawowania | 1493–1503 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Nominacja biskupia | 1488 | ||
| Sakra biskupia | 1493 | ||
| Kreacja kardynalska | 20 września 1493 | ||
| Kościół tytularny | Sanctae Luciae in Septem Soliis (lub) viis | ||
| |||
| Data konsekracji | 22 grudnia 1493 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||


Fryderyk Jagiellończyk (ur.27 kwietnia1468 wKrakowie, zm.14 marca1503 tamże) –królewicz polski i książę litewski, kardynał,arcybiskup gnieźnieński iprymas Polski,biskup krakowski.
Był szóstym synem i dziewiątym dzieckiemKazimierza Jagiellończyka, króla Polski i wielkiego księcia litewskiego, i jego żonyElżbiety Rakuszanki.
Imię otrzymał pocesarzuFryderyku III. Ojcem chrzestnym Fryderyka Jagiellończyka był Protazy, biskup ołomuniecki.
13 kwietnia 1488, po śmierci biskupaJana Rzeszowskiego, został wybrany przez kapitułę krakowskąbiskupem krakowskim. Przyjął wówczas cztery niższe święcenia duchowne; 2 maja 1488 wybór został potwierdzony przez papieża. Ojciec dążył do zapewnienia mu takżebiskupstwa warmińskiego, jednakkapituła warmińska ubiegła króla, wybierając w 1489Łukasza Watzenrodego.
Działał na rzecz objęcia tronu polskiego przez brata,Jana Olbrachta w 1492.
Po śmierciZbigniewa Oleśnickiego został mianowany 2 października 1493arcybiskupem gnieźnieńskim (jednocześnie prymasem Polski); od tej chwili łączył w jednym ręku dwa tradycyjnie najważniejsze biskupstwa w Polsce. Jego pozycję w Kościele polskim wzmocniła jeszcze nominacjakardynalska; papieżAleksander VI kreował go 20 września 1493 kardynałem prezbiterem kościoła tytularnegoSanctae Luciae in septem soliis (lub)viis[1]. Po nominacji na gnieźnieńską stolicę arcybiskupią przyjąłsakrę biskupią.
Był świadkiem wydaniaprzywileju piotrkowskiego w 1496 roku[2]. 6 maja 1499 roku podpisał w Krakowieakt odnawiający unię polsko-litewską[3]. Podpisał dekret elekcyjnyAleksandra Jagiellończyka na króla Polski 3 października 1501 roku[4]. Był sygnatariuszemunii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[5].
Kierował się w swoich działaniach dobrem dynastiiJagiellonów, ale dbał również o sprawy kościelne. Rozwijał w obu swoich diecezjach kult świętych, troszczył się o życie liturgiczne oraz należyty poziom życia duchowieństwa; przeprowadzał synody diecezjalne i prowincjonalne.
Przyczyną jego przedwczesnej śmierci byłsyfilis[6][7].
| Władysław II Jagiełło ur. ok. 1351 zm. 1 VI 1434 | Zofia Holszańska ur. ok. 1405 zm. 21 IX 1461 | Albrecht II Habsburg ur. 16 VIII 1397 zm. 27 X 1439 | Elżbieta Luksemburska1) ur. 1409 zm. 1442 | ||||||||||
| Kazimierz IV Jagiellończyk ur. 30 XI 1427 zm. 7 VI 1492 | Elżbieta Rakuszanka ur. 1436 zm. 30 VIII 1505 | ||||||||||||
| Fryderyk Jagiellończyk ur. 27 IV 1468 zm. 14 III 1503 | |||||||||
kursywą oznaczono kardynałów mianowanych przez antypapieża Feliksa V
w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej