 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Narodowość | |||
| Dziedzina sztuki | |||
| Epoka | realizm | ||
| |||
Fritz von Uhde, właśc.Friedrich Hermann Karl von Uhde (ur.22 maja1848 wWolkenburgu, zm.25 lutego1911 wMonachium) –niemiecki malarz realista, znany z twórczości rodzajowej wykorzystującej naturalistycznie przetworzone motywybiblijne.
Był synem urzędnika państwowego Bernharda von Uhde, sprawującego w ówczesnejSaksonii ważne funkcje administracyjne. Urodzony w rodzinie o skłonnościach artystycznych, wcześnie wykazywał zdolności plastyczne. W 1866 rozpoczął studia artystyczne w akademii sztuk pięknych wDreźnie (Kunstakademie Dresden), by wkrótce przerwać je, wstępując na zawodowego oficera do armiicesarskiej, gdzie odbywał służbę w saksońskiej jednostce kawalerii, uczestnicząc też wówczas wwojnie francusko-pruskiej.
W 1877 powrócił do poprzednich zainteresowań i nieprzyjęty do akademickich pracownivon Piloty’ego ivon Dieza, podjął w Monachium samodzielne studia nad XVII-wiecznym malarstwem holenderskim. Zaproszony w 1879 do Paryża przez znanego malarza węgierskiego,M. Munkácsy’ego, kształcił się przejściowo w jego pracowni. W 1882 udał się do Holandii (Zandvoort), gdzie doskonalił się w malarstwie plenerowym. Na stałe osiadł w Monachium, od 1877 utrzymując tam długotrwały kontakt zMaxem Liebermannem. W miejscowym środowisku artystycznym uważany był wówczas za jednego z głównych przedstawicieli nurtu realizmu i naturalizmu. W 1892 stał się współzałożycielem tamtejszego stowarzyszenia artystycznego, znanego jakoSecesja Monachijska, do którego należeli m.in.Lovis Corinth iMax Slevogt.
We wczesnym okresie zajmował się malarstwem batalistycznym, już w 1873 zwracając uwagę na wystawie wLipsku przedstawieniembitwy pod Sedanem. Głównie jednak uprawiał malarstwo rodzajowe, tworząc nastrojowe kompozycje religijne o akcentach społecznych (np.Przyjdź, Jezu, bądź naszym gościem, 1885), liczne sceny z dziećmi (Dwie dziewczynki w ogrodzie, 1892) oraz z życia własnej rodziny, a także portrety (Senator Gustav Hertz z żoną, 1906) i pejzaże. Nastrój w swych obrazach wytwarzał poprzez stosowanie odpowiedniego natężenia światła, co zbliżało go doimpresjonizmu. Dzięki specyficznemu łączeniu wydarzeń zNowego Testamentu ze współczesnością w wyobrażeniach naturalistycznych, uważany jest za prekursora nowożytnego malarstwa sakralnego.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
