| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1841 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 czerwca 1908 | ||
| Minister wojny | |||
| Okres | od 1878 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Minister kolonii | |||
| Okres | od 1885 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Gubernator generalny Kanady | |||
| Okres | od 1888 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| |||

Frederick Arthur Stanley, 16. hrabia Derby, równieżLord Stanley of PrestonKG,GCB,GCVO (wym. [ˈfɹɛdɹɪkˈɑːθəˈstænli][1]; ur.15 stycznia1841 wLondynie, zm.14 czerwca1908 wHolwood w hrabstwieKent) –brytyjski polityk, w latach 1878–1880 brytyjski minister wojny, a w latach 1888–1893gubernator generalny Kanady. Dziś pamiętany przede wszystkim jako fundatorPucharu Stanleya, najważniejszego trofeum wpółnocnoamerykańskimhokeju na lodzie.
Był młodszym synemEdwarda Stanleya, 14. hrabiego Derby, trzykrotnego premiera Wielkiej Brytanii, i Emmy Bootle-Wilbraham, córki1. barona Skelmersdale. UkończyłEton College iKrólewską Akademię Wojskową w Sandhurst, ale pozycja jego rodziny na salonach władzy sprawiła, że szybko porzucił wojsko dla polityki.
W 1865 został wybrany doIzby Gmin z ramieniaPartii Konserwatywnej. Reprezentował kolejno okręgiPreston (1865–1868),North Lancashire (1868–1885) iBlackpool (1885–1886). W 1874 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. W latach 1877–1878 był finansowym sekretarzem skarbu. W 1878 stanął na czele resortu wojny w gabinecielorda Beaconsfielda. Odszedł z rządu w 1880. Pięć lat później, już za rządówlorda Salisbury’ego, powrócił tam, by pokierować ministerstwem kolonii (zastąpił na tym stanowisku własnego brata, ówczesnego15. hrabiego Derby).
W 1886 otrzymał własną (niezależną od faktu, że był pierwszy w kolejce do tytułu brata) godność szlachecką barona Stanley of Preston. W tym samym roku został przewodniczącym Zarządu Handlu, będącego ówczesnym odpowiednikiem dzisiejszego ministerstwa gospodarki. W 1888 uzyskał nominację na gubernatora generalnego Kanady. Pełniąc to formalnie najwyższe stanowisko w kraju unikał nadmiernego angażowania się w bieżącą politykę i starał się nadać swojemu urzędowi wymiar apolitycznego ojca narodu. Dużo podróżował po całej Kanadzie, zaś w 1892 ufundował puchar swojego imienia, który miał być wręczany zwycięzcom kanadyjskich amatorskich rozgrywek hokejowych. Trzydzieści cztery lata później, już po śmierci lorda Stanleya, trofeum zostało zaadaptowane na swoje potrzeby przez amerykańsko-kanadyjskąNHL, obecnie najważniejszą ligę hokejową świata.
Na trzy miesiące przed upływem swojej gubernatorskiej kadencji Stanley odziedziczył wreszcie rodowy tytuł i stał się 16. hrabią Derby. Po powrocie do Anglii objął urząd Lorda BurmistrzaLiverpoolu, był także pierwszym kanclerzem tamtejszego uniwersytetu. Pod koniec życia skupił się na działalności dobroczynnej.
Nagranie lorda Stanleya z 1888 jest prawdopodobnie najstarszym zachowanym do dziś zapisem dźwiękowym głosu polityka.
31 maja 1864 r. poślubił lady Constance Villiers (1840 – 17 kwietnia 1922), córkęGeorge’a Villiersa, 4. hrabiego Clarendon, i lady Katherine Grimston, córkę1. hrabiego Verulam. Frederick i Constance mieli razem ośmiu synów i dwie córki:
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |