 Fred Zinnemann (lata 40.) | |||
| Prawdziwe imię i nazwisko | Alfred Zinnemann | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1907 | ||
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 1997 | ||
| Zawód | |||
| Współmałżonek | Renee Bartlett | ||
| Lata aktywności | 1932–1982 | ||
| |||
Alfred Zinnemann (ur.29 kwietnia1907 wRzeszowie, zm.14 marca1997 wLondynie) –amerykańskireżyser filmowy iproducent. Zdobywca czterechOscarów.
Urodził się wRzeszowie (w Archiwum Państwowym zachował się akt urodzenia z 29 kwietnia 1907 z Urzędu Metrykalnego Izraelickiego w Rzeszowie, z odręczną notką urzędową sporządzoną w 1928 o poprawieniu wpisanego imienia ojca z Oskar Szyja na Oskar[1][2]), chociaż w wielu publikacjach pojawia się jako miejsce jego urodzeniaWiedeń[3]. Był synem lekarza Oskara Zinnemanna urodzonego w 1879 w Rzeszowie (jego rodzicami byli Gerson zZaczernia i Henne) oraz Anny Feiwel urodzonej w 1883 wTarnowie, córki Marjem z Körberów i Józefa Feiwela[2]. W czasieI wojny światowej rodzina wyjechała z Rzeszowa do Wiednia[4].
Studiował prawo w Wiedniu[3][5]. W 1929 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W 1937 rozpoczął pracę w wytwórniMetro-Goldwyn-Mayer jako reżyserfilmów krótkometrażowych. Z pozostającymi w Europie rodzicami wymieniał regularnie listy (były pisane w języku polskim). Po Anschlussie Austrii rodzice Zinnemanna wrócili do Polski, oboje zginęli wHolocauście[4].
W 1939 Oscara zdobył wyreżyserowany przez niego filmThat Mothers Might Live (1938), a w 1952 – filmBenjy (1951). Znany był również z filmów:W samo południe (1952), nagrodzonego OscaremStąd do wieczności (1953),Oto jest głowa zdrajcy (1966) iDzień szakala (1973).
Zasiadł w jury konkursu głównego na14. MFF w Cannes (1961).
11 grudnia 2023 prezydent RzeszowaKonrad Fijołek i Tim Zinnemann, syn Freda Zinnemanna, odsłonili tablicę pamiątkową ku jego czci na fasadzie kamienicy przy ul. Rynek 3 w Rzeszowie[6].
