| 1945–1949 | |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Data powstania | 8 maja 1945 | ||
| Data likwidacji | 23 maja 1949 | ||
| Waluta | Reichsmark iRentenmark(1945–1948) | ||
Francuska strefa okupacyjna | |||
| brak współrzędnych | |||
| |||

Francuska strefa okupacyjna w Niemczech (niem.Französische Besatzungszone,fr.Zone d’occupation française en Allemagne) – południowo-zachodni obszar Niemiec okupowany przezRepublikę Francuską po zakończeniuII wojny światowej.
Podczaskonferencji jałtańskiej podjęto decyzję podziału Niemiec na trzy strefy okupacyjne:radziecką,amerykańską ibrytyjską. Swój sprzeciw wobec takich działań wyraziłRząd Tymczasowy Republiki Francuskiej uznając, że Francja, jeden z pierwszychaliantów walczący od 1939, powinna posiadać swoją strefę okupacyjną utworzoną z części terenów obiecanych Wielkiej Brytanii i Stanom Zjednoczonym[1].
Przewodniczący Rządu Tymczasowego gen. bryg.Charles de Gaulle wysłał na uroczystośćpodpisania przez Rzeszę kapitulacji gen. armiiJeana de Lattre de Tassigny, dowódcę1 Armii Francuskiej „Ren i Dunaj”, który zagroził samobójstwem jeśli nie zostanie dopuszczony do podpisania kapitulacji. FeldmarszałekWilhelm Keitel zadrwił z gen. de Lattre de Tassigny sugerując, iż powinien on podpisać akt kapitulacji po obu stronach, ponieważ do roku 1942, gdy został aresztowany i zdegradowany przez petainistów, służył wArmii Rozejmowej[2].
Brytyjczycy oddali FrancuzomSaarę,Palatynat oraz tereny na zachód odRenu, zaś AmerykanieBadenię,Wirtembergię,Lindau i cztery okręgiHesji na prawym brzegu Renu[1]. Niedługo później Francja otrzymała także berlińskie dzielniceReinickendorf iWedding.
Siedzibą władz okupacyjnych zostało uzdrowiskoBaden-Baden, którego nie dotknęły zniszczenia wojenne[3].
3 czerwca 1948 francuska strefa okupacyjna połączyła się ze strefami brytyjską i amerykańską wTrizonię. 23 maja 1949 na jej terenie powstałaRepublika Federalna Niemiec.
Wśród ziem przekazanych przez Brytyjczyków znalazła się równieżSaara, która jednak nie weszła w skład francuskiej strefy okupacyjnej. Został tam utworzonyprotektorat, na którego terytorium podjęto próbę degermanizacji. Na skutekreferendum z 23 października 1955 będącego wynikiemporozumień w Paryżu, w którym 67,7% wybrało stronę niemiecką, 1 stycznia 1957 Saara wróciła do Niemiec.
Gubernator strefy okupacyjnej:
Gubernator Nadrenii i Palatynatu:
Gubernator Wirtembergii:
Gubernator Badenii:
W garnizonach Tuttlingen, Lindau, Stuttgart, Karsruhe, Rottweil, Horb i Baden-Baden obok żołnierzy francuskich służyli żołnierze19 i 29 Zgrupowań Piechoty Polskiej 1 Armii Francuskiej „Ren i Dunaj”, które tworzyli Polacy walczący uprzednio weFrancuskich Siłach Wewnętrznych. Swój szlak bojowy przeszli od Renu do Jeziora Bodeńskiego. Oba zgrupowania wróciły do Polski wraz z wyposażeniem w listopadzie 1945 roku[4][5].