| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1919 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 11 września 1996 | ||
| Wiceprezes Rady Ministrów | |||
| Okres | od 23 grudnia 1970 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Minister hutnictwa | |||
| Okres | od 27 marca 1976 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Następca | |||
| Minister przemysłu ciężkiego | |||
| Okres | od 21 listopada 1967 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
         Odebrane:   | |||
| |||
Franciszek Kaim (ur.10 lutego1919 wWoli Drwińskiej, zm.11 września1996) – polskiinżyniermetalurg ipolityk. Poseł naSejmPRLVI iVII kadencji,wiceprezes Rady Ministrów (1970–1979),minister przemysłu ciężkiego (1967–1970) iminister hutnictwa (1976–1980).
Syn Wojciecha. W 1948 ukończył studia wAkademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie pracował wHucie Bobrek, skąd został przeniesiony doHuty Małapanew, gdzie stopniowo awansował, dochodząc do stanowiska dyrektora naczelnego w 1951. W tym samym roku wstąpił doPolskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1953 został podsekretarzem stanu wMinisterstwie Hutnictwa, a w 1957 wMinisterstwie Przemysłu Ciężkiego. Od 21 listopada 1967 do 23 grudnia 1970 był ministrem tegoż resortu wczwartym ikolejnym rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 23 grudnia 1970 do 8 lutego 1979 byłwicepremierem w rządzie dotychczasowym orazPiotra Jaroszewicza ikolejnym pod jego przewodnictwem. Od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem hutnictwa w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha orazEdwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. W latach 1968–1971 był zastępcą członka, a od 1971 do 1981 członkiemKomitetu Centralnego PZPR. Od 1972 do 1980 był posłem naSejm PRL VI i VII kadencji. Delegat na IV, V, VI, VII, VIII Zjazd PZPR.
W 1979 otrzymał tytułdoktora honoris causa krakowskiej AGH[1].
Uchwałą VIII Plenum KC PZPR z 9 lutego 1981 usunięty z Komitetu Centralnego, a w kwietniu tego samego roku usunięty z partii. W lipcu 1981 został pozbawiony przezRadę Państwa PRL dwóch najwyższych odznaczeń państwowych. Po wprowadzeniustanu wojennego 13 grudnia 1981 jako osoba związana politycznie z ekipąEdwarda Gierka został na pewien czasinternowany. W marcu 1982 został skazany przez Sąd Rejonowy dla m st. Warszawy na rok pozbawienia wolności i 300 tys. złotych grzywny za przekroczenie uprawnień i wykorzystanie stanowiska służbowego (wicepremiera i ministra hutnictwa) polegające na wręczeniu swojej sekretarce 4 talonów samochodowych, które ta następnie sprzedała. Został również ukarany karą 10 tys. złotych grzywy za wręczenie tej samej osobie 120 dolarów. Orzeczono również wobec niego zakaz zajmowania stanowisk w administracji państwowej na okres 3 lat[2].
Jego żoną była Anna Maria z domu Kościelniak (1923–2015). Franciszek Kaim został pochowany naCmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 16)[3].
