Fluoksetyna stosowana jest w lecznictwie najczęściej w postaci chlorowodorku. Wprowadzona do lecznictwa w 1986 roku (Belgia). Jednak bardziej znana na świecie dopiero od 1988 roku. Jest oryginalnym lekiem amerykańskiej firmy farmaceutycznejEli Lilly and Company, która wprowadziła go na rynek pod nazwą handlowąProzac.
Mechanizm działania farmakologicznego fluoksetyny (i innych leków z grupy SSRI) polega na hamowaniu zwrotnego wychwytuserotoniny przez blokowanietransportera serotoniny (SERT).
Fluoksetyna jestmetabolizowana głównie wwątrobie do aktywnejnorfluoksetyny oraz wielu innych, niezidentyfikowanych metabolitów. Norfluoksetyna powstaje w procesiedemetylacji, czyli usunięciagrupy metylowej−CH 3 z cząsteczki fluoksetyny. Proces ten zachodzi z udziałem izoenzymucytochromu P450CYP2D6. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, żeS-norfluoksetyna jest silnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, a jej aktywność jest zasadniczo porównywalna doR iS-fluoksetyny.R-Norfluoksetyna natomiast ma o wiele słabsze właściwości inhibujące. Eliminacja odbywa się głównie przez nerki w postaci nieaktywnych metabolitów.
U niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak: agresywne zachowania, ogólne osłabienie,gorączka, suchość w ustach, zaburzenia ze stronyukładu pokarmowego,podenerwowanie,bezsenność (z tego powodu nie powinna być stosowana wieczorem), bóle głowy, niepokój, nadmierne pocenie się, drżenie rąk, zmniejszeniełaknienia i spadek masy ciała,alergie,wysypka, obniżenielibido, zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie jak przy dużej wadzie wzroku). U pacjentów predysponowanych istnieje ryzyko wystąpienia zaburzeń typumania/hipomania[6] oraz nasilenie epizodów zaburzenia dwubiegunowego z szybką zmianą faz (ang.rapid cycling)[7]. Stwierdzono także przypadki wystąpienia mimowolnegoorgazmu u kobiet oraz częstegoziewania niezwiązanego z sennością[8]. Ze strony układu nerwowego mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie ogólnego zmęczenia, przemijające zaburzenia ruchowe (skurcze mięśni, niepanowanie nad skurczami i rozkurczami mięśni dużych partii ciała, niezborność ruchów, drżenie, drgawki kloniczne mięśni, niepanowanie nad ruchem gałek ocznych), napady drgawkowe, niepokój psychoruchowy,omamy, dezorientacja, lęk i nerwowość, napady paniki. Działania niepożądane na ogół słabną lub mijają w miarę kontynuacji podawania fluoksetyny. Może także zaburzać zdolność do prowadzenia pojazdów oraz obsługi urządzeń mechanicznych.
Ze względu na rozgłos w mediach mówiący o właściwościach wyjątkowo poprawiających nastrój fluoksetyna została przez niektórych okrzyknięta „pigułką szczęścia”[9][10].
Metaanaliza 35 badań klinicznych czterech leków antydepresyjnych (fluoksetyna,paroksetyna,nefazodon,wenlafaksyna) została opublikowana w lutym 2008. Te antydepresanty należące do trzech różnych grup farmakologicznych zostały poddane analizie łącznie i nie uwzględniono ich osobnego działania. Wykazano, że skuteczność antydepresantów względem placebo wzrasta wraz ze stopniem ciężkości depresji i ich skuteczność spełnia warunkiistotności statystycznej, ale nie kryteria istotności klinicznej wedługNational Institute for Health and Clinical Excellence[11] (wynik jest istotny statystycznie, ale nieistotny klinicznie, gdy obserwowana różnica jest niewielka względem wpływu na zdrowie pacjenta).Niektóre artykuły w prasie („Mit prozaku”[12], „Prozak nie pomaga większości pacjentów chorującym na depresję”[13][14]) przedstawiały wyniki badań o skuteczności fluoksetyny jako odkrycie jej nieskutecznego działania. W następnym artykule autorzy metaanalizy stwierdzili, że „niestety w pierwszych doniesieniach w mediach często przedstawiano wyniki jako dowód, że «leki przeciwdepresyjne nie działają», co było niewłaściwą interpretacją naszych bardziej złożonych ustaleń”[15].
↑N.N.NaritaN.N. i inni,Interactions of selective serotonin reuptake inhibitors with subtypes of sigma receptors in rat brain, „European Journal of Pharmacology”, 307 (1), 1996, s. 117–119,DOI: 10.1016/0014-2999(96)00254-3,PMID: 8831113.
↑KenjiK.HashimotoKenjiK.,Sigma-1 receptors and selective serotonin reuptake inhibitors: clinical implications of their relationship, „Central Nervous System Agents in Medicinal Chemistry”, 9 (3), 2009, s. 197–204,DOI: 10.2174/1871524910909030197,PMID: 20021354.
↑David J.D.J.BondDavid J.D.J. i inni,Antidepressant-associated mood elevations in bipolar II disorder compared with bipolar I disorder and major depressive disorder: a systematic review and meta-analysis, „The Journal of Clinical Psychiatry”, 69 (10), 2008, s. 1589–1601,DOI: 10.4088/jcp.v69n1009,PMID: 19192442.
↑KemingK.GaoKemingK. i inni,Treatment-emergent mania/hypomania during antidepressant monotherapy in patients with rapid cycling bipolar disorder, „Bipolar Disorders”, 10 (8), 2008, s. 907–915,DOI: 10.1111/j.1399-5618.2008.00637.x,PMID: 19594506.
↑J.G.J.G.ModellJ.G.J.G.,Repeated observations of yawning, clitoral engorgement, and orgasm associated with fluoxetine administration, „Journal of Clinical Psychopharmacology”, 9 (1), 1989, s. 63–65,PMID: 2785122(ang.).
↑WojciechW.TochmanWojciechW.,Depresja jest chorobą, [w:] Gazeta.pl [online], wywiad z prof. dr. hab. Stanisławem Pużyńskim, 28 lutego 2001 [zarchiwizowane zadresu 2009-02-25].
↑IrvingI.KirschIrvingI. i inni,Initial severity and antidepressant benefits: a meta-analysis of data submitted to the Food and Drug Administration, „PLoS medicine”, 5 (2), 2008, e45,DOI: 10.1371/journal.pmed.0050045,PMID: 18303940,PMCID: PMC2253608.