 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1973 | ||
|---|---|---|---|
| Minister kultury i komunikacji Francji | |||
| Okres | od 26 sierpnia 2014 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| |||
Fleur Pellerin (ur.29 sierpnia1973 wSeulu[1]) –francuska polityk, przedsiębiorca i inwestor pochodzeniakoreańskiego, od 2014 do 2016 minister kultury i komunikacji.
Urodziła się wKorei Południowej jako Kim Jong-suk (j. kor. 김종숙)[1]. Została porzucona jako niemowlę, trafiła do sierocińca w Seulu, a następnie została adoptowana przez francuską rodzinę, gdy miała 6 miesięcy[2].
Spędziła dzieciństwo i młodość wYvelines. Skończyła szkołę handlowąESSEC w wieku 21 lat. Kontynuowała naukę wInstytucie Nauk Politycznych w Paryżu[3], a w wieku 24 lat zdała konkurs doENA[4] (promocja Averroès, 1998–2000). Podjęła pracę w Cour des comptes, francuskim trybunale obrachunkowym[2]. W 2006 została członkiniąPartii Socjalistycznej[3].
W trakcie kampanii prezydenckiej w 2012 w sztabieFrançois Hollande'a była odpowiedzialna za tematykę dotyczącą społeczeństwa i gospodarki cyfrowej. W maju 2012 otrzymała nominację na ministra delegowanego (odpowiednika wiceministra) ds. małych i średnich przedsiębiorstw, innowacji i gospodarki cyfrowej wrządzie, na czele którego stanąłJean-Marc Ayrault[3]; funkcję tę pełniła do końca urzędowania gabinetu w 2014. 9 kwietnia tegoż roku dołączyła do nowego gabinetuManuela Vallsa jako sekretarz stanu ds. handlu zagranicznego i promocji turystyki[5]. Po dokonanej rekonstrukcji z 26 sierpnia 2014 została powołana na urząd ministra kultury i komunikacji, zastępującAurélie Filippetti[6]. Odwołano ją z tego urzędu 11 lutego 2016[7].
W 2016 założyła fundusz inwestycyjny Korelya Capital, mający wspomagać inwestycje koreańskie we Francji w obszarze nowych technologii, a także wspierać francuskie startupy na rynkach azjatyckich. W tym samym roku odeszła zTrybunału Obrachunkowego, w którym była zatrudniona (rezygnując tym samym ze statusu urzędnika służby cywilnej), co uzasadniła względami etycznymi[8].
Jej mężem został prawnik Laurent Olléon[9], z którym ma córkę.
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
.JPG)
