W 1603 roku, po utworzeniu przez Anglię i Szkocjęunii personalnej pod rządamiJakuba I, obydwa państwa zachowały swoje stare symbole. Trzy lata później, w 1606 roku, król stwierdził jednak, że niezbędne jest utworzenie wspólnej flagi i nakazał, że ma ona zawierać symbole obydwu dawnych królestw[5]. Pierwsza flaga Wielkiej Brytanii została przyjęta jeszcze tego samego roku. Z flagi Szkocji zapożyczono białykrzyż świętego Andrzeja, a z flagi Anglii – czerwonykrzyż świętego Jerzego. Obydwa symbole umieszczono na granatowym tle, a ponieważ w heraldyce niedozwolone jest umieszczenie barwy czerwonej na niebieskiej, krzyż angielski został otoczony białym konturem. W okresieRepubliki iProtektoratu na fladze umieszczono harfę, symbolizującą Irlandię, lecz porestauracji Stuartów powrócono do starego projektu[4].
W 1801 roku, wraz powstaniem unii Wielkiej Brytanii i Irlandii, do flagi dodano trzeci krzyż – reprezentujący Irlandię krzyż św. Patryka[4][5]. W części swobodnej jego ramiona były umieszczone ponad ramionami krzyża Szkocji, natomiast przy drzewcu – odwrotnie. Aby kolor czerwony nie stykał się z niebieskim, barwy te przedzielono wąskimi białymi obrzeżeniami. Oddzielono od siebie również dwa krzyże w tym samym kolorze[4].
Pomimo podziału Irlandii na dwie części w 1921 roku flaga nie została zmodyfikowana, a krzyż świętego Patryka pozostaje symbolemIrlandii Północnej, pozostającej w Zjednoczonym Królestwie[11].
PierwotnaFlaga Unii (1601–1801)
Flaga brytyjskiego protektoratu w Irlandii (1658–1660)
Wielka Brytania nie miała nigdy jednolitych przepisów lub ustaw o symbolach narodowych. StatusUnion Jack jako flagi narodowej i państwowej wynika ze zbioru kilkunastu orzeczeń prawnych przyjętych na początku XX wieku. Dopiero w 1933 rokuJohn Gilmour, minister spraw wewnętrznych, ogłosił jednoznacznie, że „Union Flag jest flagą narodową i może być wywieszana na lądzie przez każdego poddanegoJego Królewskiej Mości”[12].
W 2007 roku rząd Wielkiej Brytanii ogłosił jednak restrykcje dotyczące wywieszania flagi, z zastrzeżeniem jej wywieszania na terenieAnglii, na budynkach rządowych, tylko w dni świąteczne[13]. W 2012 roku wywieszanie ograniczono również wIrlandii Północnej. Ograniczenia te były spowodowane ciągłym konfliktem pomiędzy mieszkańcami, dotyczącym przynależności prowincji[14].
Ponieważ Walia została zaanektowana przez Anglię jeszcze w 1282, a w 1606 roku, kiedy projektowanoUnion Jack, była uważana za część Anglii, jest reprezentowana we fladze jedynie pośrednio, przez krzyż św. Jerzego[15][11]. Z tego powodu pojawiają się liczne próby zaprojektowaniaUnion Flag zawierającej walijskie symbole[16]. W 2007 roku Ian Lucas, członek parlamentu zaproponował ich dodanie, a minister kultury,Margaret Hodge, zapowiedziała nawet, że rozważy zmodyfikowanie flagi[11][15][16].
Propozycja flagi Wielkiej Brytanii zawierająca symbol smoka zapożyczony z biało-zielono-czerwonejflagi Walii
↑abUnion Flag: approved designs [online], College of Arms [dostęp 2021-10-05], Cytat: For the avoidance of doubt and the sake of convenience, Garter King of Arms, under the authority of the Earl Marshal, has approved two versions of the Union flag as being accurate representations suitable for use. These are of the proportions 5:3, commonly flown on land; and 2:1, commonly flown at sea..
↑abUK Flag Protocol | Free online guide | With illustrations [online], The Flag Institute [dostęp 2021-10-05], Cytat: The normal proportions for the national flags of the United Kingdom are 3:5 on land, but ensigns are customarily made in proportion 1:2.(ang.).