Fiodor I (ur.1557, zm.7 stycznia?/17 stycznia 1598) –carRosji w latach 1584–1598, synIwana IV (1530–1584) iAnastazji Romanowny Zacharyny. Ostatni przedstawicieldynastiiRurykowiczów na tronie carskim.
Fiodor Iwanowicz był trzecim synem cara Iwana Groźnego, drugim, który dorósł wieku dojrzałego. Następcą tronu był jego starszy o trzy lata brat –Iwan. Fiodor w odróżnieniu od energicznego brata i ojca był człowiekiem spokojnym, niezwykle pobożnym i niezbyt inteligentnym. Nie był przygotowywany do pełnienia władzy, stale też chorował. W roku 1581 został niespodziewanie następcą tronu po tym, jak jego ojciec w czasie kłótni z carewiczem Iwanem ranił go śmiertelnie. Trzy lata później, po śmierci ojca, został koronowany na cara Wszechrusi (31 maja?/10 czerwca 1584).
Fiodor, jeszcze za życia ojca (w roku 1580), poślubiłIrinę Fiodorowną Godunową (1557–1603), siostręBorysa Godunowa – doradcy cara Iwana IV. Po objęciu tronu przez Fiodora I to Godunow sprawował faktyczne rządy. Car nie zajmował się sprawami państwowymi, troszczył się jedynie o swójpałac kremlowski. Tymczasem książę Borys Godunow w wojnie zeSzwecją (1590–1595) odebrał kilka miast w rejonie jezioraŁadoga i skutecznie bronił kraju przed wypadamitatarskimi zKrymu. Największym sukcesem za panowania Fiodora I było jednak powołaniepatriarchatu w Moskwie. W roku 1588 przybył do Moskwypatriarcha KonstantynopolaJeremiasz II w celu poszukiwania pomocy i funduszy u najsilniejszego zprawosławnych władców. Godunow od razu rozpoczął starania, by w zamian za pomoc podniesionometropolię moskiewską do rangi patriarchatu. Zwołany pospiesznie sobór wybrałHioba na patriarchę „Moskwy i wszej Rusi”. Intronizacja odbyła się w obecności Jeremiasza II i cara Fiodora wsoborze Uspieńskim 26 stycznia 1589.
Jakkolwiek Godunow okazał się zręcznym politykiem, to jednak sytuacja Rosji była w tym czasie katastrofalna. Kraj był wyczerpany po przegranej wojnie zPolską (wojna polsko-rosyjska 1577-1582) i krwawej polityce cara Iwana (opricznina). Ostatnie dwudziestolecie XVI wieku było bardzo ciężkie dla gospodarki państwa rosyjskiego. Chłopi buntowali się z powodu zwiększenia uciskupańszczyźnianego i ograniczenia ich wolności przez poprzedniego cara. Godunow chciał ulżyć doli chłopów, nie mógł jednak wystąpić przeciwbojarom, na których opierało się carskiesamodzierżawie. Kryzys społeczny widoczny wyraźnie za panowania Fiodora I miał się po jego śmierci przerodzić w głęboki kryzys polityczny, zwanyWielką Smutą. Jedną z przyczyn załamania się państwa rosyjskiego po śmierci Fiodora była sprawa następstwa tronu.
Małżeństwo Fiodora i Iriny przez lata pozostawało bezdzietne. Jedynym następcą tronu i ostatnim Rurykowiczem był więc przyrodni brat Fiodora, urodzony w roku 1582,Dymitr – syn Iwana IV i jego ostatniej (siódmej) żony,Marii Nagoj. Zaraz po tym jak Borys Godunow przejął ster rządów, zesłał młodego carewicza doUglicza. Tam, w niezbyt jasnych okolicznościach, młody carewicz zginął 15 maja 1591 roku. Ówcześni dość powszechnie oskarżali o zamordowanie Dymitra samego Godunowa, który dążył do zagarnięcia tronu. Rok później, po niemal 12 latach małżeństwa Irina niespodziewanie urodziła córkę – Feodozję. Dziewczynka zmarła jednak w wieku dwóch lat (1594). Chorowity car nie doczekał się więcej potomków. Fiodor I był ostatnim z ciągu Rurykowiczów panujących w Moskwie od chwili powstaniaKsięstwa Moskiewskiego. Po jego śmierciSobór Ziemski obrał carem Borysa Godunowa (1598–1605). Za jego panowania jednak mieli pojawić się kolejnisamozwańcy podający się za cudownie ocalałego carewicza Dymitra. Ostatnim władcą moskiewskim z dynastii Rurykowiczów był jednakWasyl IV Szujski panujący w latach 1606-1610.
