Sugerowane pola (wstaw w kodzie):| liga2 = | trener2 = | asystent trenera2 = | forma prawna = | liczba członków = | płeć = | obiekt sportowy2 = | dyrektor sportowy =
19 lipca 1908 grupa robotników portu i stoczni w Rotterdamie założyła wpubieDe Vereeniging (należącym doJacka de Keijzera – stąd jego inna nazwaDe Keijser)klub sportowy Wilhelmina o czerwono-biało-niebieskich barwach (zawodnicy występowali w czerwonych koszulkach z niebieskimi rękawami, białych spodenkach i getrach) zGerardusem Dirkiem van Leerdamem jako prezesem. W 1909 przemianowano go na Hillesluise Football Club, pozostawiając wcześniejsze barwy, a także wstąpiono w szeregiRotterdamskiego Związku Piłki Nożnej (RVB). Następnie ponownie zmieniono nazwę na RVV Celeritas o barwach żółto-biało-czarnych (żółte koszulki z podłużnymi czarnymi pasami, białymi spodenkami i getrami). W 1912 klub został przyjęty w poczet członkówKrólewskiego Holenderskiego Związku Piłki Nożnej (KNVB), przemianowując się 5 maja 1912 na SC Feijenoord (od nazwy części miasta, w której miał swą siedzibę). Nazwę tę wybrano spośród trzech propozycji – dwie pozostałe to:Mars iHet Zuiden (pol. „południe” – dzielnica Feijenoord, zlokalizowana jest bowiem na południe od rzeki). Przyjął on również nowe barwy czerwono-biało-czarne, obowiązujące do dziś (podstawowy strój stanowią biało-czerwona koszulka, czarne spodenki i getry). W 1917 drużyna uzyskała awans do I ligi, przenosząc się jednocześnie nastadionKromme Zandweg, a w 1924 odniosła swój pierwszy wielki sukces, wywalczając premierowe mistrzostwo Holandii. W ciągu następnej półtorej dekady wyczyn ten powtórzyła jeszcze czterokrotnie (w sezonach 1928, 1936, 1938 i 1940). W 1930 zespół po zwycięskim 1:0 finale w derbowym pojedynku zExcelsiorem zdobył po raz pierwszy krajowy puchar, zaś pięć lat później ogrywając w decydującym spotkaniu 5:2 klub zHelmond (protoplastę dzisiejszegoHelmond Sport). Odlat 20. XX wieku Feijenoord zaczął stawać się najpopularniejszą drużyną w Rotterdamie, przejmując to miano od najstarszej w tym mieścieSparty, która pod koniec wcześniejszej dekady znacznie obniżyła loty. Z uwagi na rosnącą popularność klubu wśród lokalnej społeczności i coraz liczniejszą grupę zadeklarowanych sympatyków w 1933 władze z prezesemLeenem van Zandvlietem na czele podjęły decyzję o budowie nowego obiektu piłkarskiego na potrzeby „De club van het volk”. Prace rozpoczęto 16 września 1935, a 27 marca 1937 na obiekcie rozegrano pierwszy mecz, w którym gospodarze towarzysko podejmowaliGerminal Beerschot.
PodczasII wojny światowej stadion ten okupowali Niemcy, więc Feijenoord musiał przenieść się na obiekt SpartyHet Kasteel. Na kolejne sukcesy przyszło jednak poczekać dwie dekady – do wczesnychlat 60, które zapoczątkowały ponadto „złotą erę” w historii klubu. 2 kwietnia 1956 „De Kameraden” rozgromili 11:4De Volewijckers Amsterdam, a 9 goli do nich uzyskałHenk Schouten. W tym samym roku zainaugurowała swe zmagania liga zawodowa, a pierwszy mecz w jej ramach Feijenoord rozegrał2 września 1956. 5 września 1961 drużyna zadebiutowała w europejskich pucharach, wygrywając naGamla Ullevi zIFK Göteborg 0:3 w pierwszym spotkaniu 1/16 finałuPucharu Europy Mistrzów Krajowych sezonu 1961/1962 (premierową bramkę w tych zmaganiach uzyskałFrans Bouwmeester w 31 minucie). W rewanżu 13 września 1961 „De club aan de Maas” rozgromił Szwedów 8:2, jednak w kolejnej rundzie musiał uznać wyższośćTottenham Hotspur F.C. (1:3 i 1:1).
W 1962 Feyenoord obronił tytuł mistrza Holandii oraz dotarł do finałuPucharu Intertoto (porażka zAjaxem Amsterdam 2:4). 12 grudnia 1962 r. Feyenoord wygrywa decydujący mecz przeciwko węgierskiemuVasas SC w drugiej rundziePucharze Europy Mistrzów Klubowych sezonu1962-63. Pierwsze dwa mecze (wBudapeszcie iRotterdamie) zakończyły wynikami po 1:0 dla gospodarzy, więc rozegrano trzeci mecz na neutralnym stadionie wBelgii, wAntwerpii. 30 tys. fanów „De club van Zuid” było świadkami meczu, w którym znów padła jedna bramka – dla Feyenoordu, strzelona przezRinusa Bennaarsa, który został po meczu okrzyknięty mianem „Bohatera z Deurne” (od dzielnicy Antwerpii, gdzie rozegrano mecz). Mecz ten zapoczątkował przyjaźń pomiędzy fanami Feyenoordu iRoyal Antwerp FC.
W ćwierćfinale przeciwnikiem była francuska drużynaStade de Reims. Pierwszy mecz zakończył się zwycięstwem drużyny holenderskiej 1:0, a w rewanżu padł remis 1:1. 8 maja 1963 r. Feyenoord zmierzył się w półfinale tych rozgrywek zBenficą Lizbona. W pierwszym meczu padł bezbramkowy remis. W rozegranym w stolicy Portugalii meczu drużyna z Holandii uległa Portugalczykom 1:3. Jak się jednak później okazało był to początek jednego z najlepszych okresów w historii klubu. W 1965 r. „De club aan de Maas” zdobył po raz pierwszy podwójne trofeum: mistrzostwo oraz Puchar Holandii. Sukces ten został powtórzony w roku 1969. Tytuł mistrzowski z 1965 r. dał klubowi z Rotterdamu miejsce w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych 1965/1966. Już w 1/16 finału Feyenoord trafił na wielokrotnych zdobywców tego trofeum –Real Madryt. W trakcie pierwszego meczu kontuzjowanyHans Kraay musiał opuścić murawę już w 31 minucie i nie wrócił już w pierwszej połowie, a nikt go nie zmienił. Kraay wrócił na boisko w drugiej połowie i strzelił bramkę dającą Holendrom zwycięstwo 2:1. Jeszcze w ciągu tego samego meczu ulubieniec holenderskich fanówCoen Moulijn został ostro zaatakowany przez hiszpańskiego obrońcę. Po faulu Moulijn zaczął gonić obrońcę przez całe boisko. Dołączyło do niego paru kolegów z drużyny oraz kilku fanów, którzy wbiegli na boisko. Sędzia był zmuszony przerwać mecz, który zakończył się tym samym zwycięstwem Feyenoordu. Dwa tygodnie później w rewanżu Real rozbił drużynę z Rotterdamu aż 5:0. Drużyna z Madrytu została tryumfatorem tych rozgrywek.
Jako mistrz Holandii z 1969 r. Feyenoord wziął udział wPucharze Europy Mistrzów Klubowych w sezonie 1969/1970. Po zdemolowaniu w dwumeczuReykjavíkur 16:2 następnym przeciwnikiem był słynnyA.C. Milan. Drużyna z Rotterdamu przegrała mecz wyjazdowy 0:1, ale u siebie zdołała wygrać 2:0 co pozwoliło Feyenoordowi awansować do ćwierćfinałów i zmierzyć się z drużynąASK Vorwärts Berlin.
Podobnie jak w dwumeczu z AC Milan „De club van Zuid” przegrał pierwszy mecz 0:1 i wygrał rewanż 2:0. W półfinale Holendrzy zmierzyli się zLegią Warszawa. Pierwszy mecz zakończył się bezbramkowym remisem. W rewanżu, dzięki bramkomvan Hanegema iHasila drużyna z De Kuip wygrała 2:0 zapewniając sobie po raz pierwszy w historii udział w finale rozgrywek europejskich. W finale tym przeciwnikiem byłCeltic Glasgow. Mecz rozegrano weWłoszech, na stadionieSan Siro wMediolanie. Mecz zakończył się zwycięstwem Feyenoordu 2:1; bramki zdobyliRinus Israël iOve Kindvall dla Feyenoordu orazTommy Gemmell dla Celticu. W ten sposób to Feyenoord został pierwszą holenderską drużyną, która wygrała rozgrywki europejskie.
Pomimo tego, że Feyenoord nie zdobył mistrzostwa Holandii w 1970 r. wziął udział w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych 1970/1971 jako obrońca trofeum. Drużyna z Rotterdamu została niespodziewanie wyeliminowana już w pierwszej rundzie przez rumuński klubUT Arad. Mimo to Feyenoord zmierzył się wPucharze Interkontynentalnym z argentyńskim zespołemEstudiantes La Plata. Pierwszy mecz wBuenos Aires zakończył się remisem 2:2. W Holandii Feyenoord wygrał 1:0 (bramkę strzeliłJoop van Daele) i został pierwszym holenderskim zespołem, który wywalczył to trofeum. W 1971 r. Feyenoord wywalczył swoje dziesiąte mistrzostwo Holandii.
W 1973 r. klub oficjalnie zmienił nazwę z „Feijenoord” na „Feyenoord”, ponieważ ludzie spoza Holandii mieli problemy z wymówieniem części „ij” w nazwie Feijenoord. Już pod nową nazwą klub wziął udział wPucharze UEFA w sezonie 1973/1974. Dotarł do finału, pokonując w dwumeczuVfB Stuttgart w półfinale. W finale zmierzył się zTottenhamem Hotspur. W pierwszym meczu padł remis 2:2. Feyenoord zdołał wygrać u siebie 2:0 i trofeum trafiło do Rotterdamu. Feyenoord został pierwszym holenderskim zespołem, który wygrał to trofeum. W latach 70. „De club aan de Maas” wywalczył jeszcze jeden tytuł – mistrzostwo Holandii w 1974 r. W 1978 r. utworzono oficjalnie drużynę amatorską – Sportclub Feyenoord.
W 1980 r. Feyenoord wywalczył piąty w swojej kolekcji Puchar Holandii po zwycięstwie nadAjaxem 3:1. Sezon 1983/1984 przyniósł Feyenoordowi trzeci dublet w historii. W tym czasie członkami drużyny byli między innymiJohan Cruijff,Ruud Gullit iPeter Houtman. W tym sezonie Feyenoord doznał dotkliwej porażki z Ajaxem przegrywając wAmsterdamie 2:8. Jednakże drużyna zDe Kuip zdołała się zrewanżować wygrywając u siebie 4:1 oraz pokonując Ajax w Pucharze Holandii.
Następne sezony nie były już tak dobre i klub nie potrafił zając w lidze miejsca wyższego niż trzecie. W sezonie 1989/1990 klub walczył o pozostanie w Eredivisie, ostatecznie obronił się przed spadkiem. Feyenoord borykał się też z problemami finansowymi po bankructwie głównego sponsora – HCS.
Po tym jakWim Jansen zastąpił na stanowisku trenerskim duetGunder Bengtsson/Pim Verbeek po porażce zPSV Eindhoven 0:6, sytuacja klubu zaczęła się poprawiać. PSV było najsilniejszym holenderskim klubem tego okresu zostało wyeliminowane przez Feyenoord z Pucharu Holandii. Drużyna z Rotterdamu dotarła do finału, gdzie pokonałaBVV Den Bosch 1:0 i zdobyła kolejne trofeum. Jako zdobywcy Pucharu zagrali z PSV w meczu o Superpuchar Holandii w 1991 r. (rozegrany po raz pierwszy od 1949 r.). PSV uległo Rotteramowi 0:1. Klub ponownie zdobył Puchar Holandii w 1992 r. pokonując w finaleRodę Kerkrade 3:0. W tym samym roku Feyenoord dotarł do półfinałówPucharu Zdobywców Pucharów odpadając w półfinale zAS Monaco, przegrywając ilością bramek wyjazdowych, po dwóch meczach zakończonych remisami.
W sezonie 1992/1993 Feyenoord zapewnił sobie kolejne mistrzostwo Holandii, następnie dwa Puchary Holandii w 1994 r. (po zwycięstwie nadNEC Nijmegen 2:1) i 1995 r. (zFC Volendam 2:1). W Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1994/1995 Feyenoord dotarł do ćwierćfinału, gdzie musiał uznać wyższośćRealu Saragossa. W kolejnej edycji PZP Feyenoord odpadł w półfinale po porażce zRapidem Wiedeń.
W sezonie 1997/1998 Feyenoord zadebiutował wLidze Mistrzów zajmując trzecie miejsce w grupie zaManchesterem United iJuventusem. 25 kwietnia 1999 r. Feyenoord zapewnił sobie 14. tytuł mistrza Holandii. Tytuł ten świętowało na ulicach Rotterdamu blisko 250 tysięcy fanów. Przed rozpoczęciem sezonu 1999/2000 Feyenoord pokonał w Amsterdamie Ajax 3:2 wygrywając swój drugi Superpuchar Holandii.
Kolejny raz w Lidze Mistrzów Feyenoord wystąpił w sezonie 2001/2002 zajmując trzecie miejsce w grupie zaBayernem Monachium iSpartak Moskwa, a przedSpartą Praga. To oznaczało, że drużyna z De Kuip weźmie udział Pucharze UEFA zamiast w kolejnej rundzie Ligi Mistrzów. Smutek wśród kibiców nie trwał długo ponieważ w Pucharze UEFA Feyenoord spisywał się świetnie pokonując między innymi w półfinaleInter Mediolan i docierając do finału tej edycji. W finale rozgrywanym na De Kuip przeciwnikiem byłaBorussia Dortmund. Po dwóch bramkachvan Hooijdonka i jednejTomassona Feyenoord wygrał to spotkanie 3:2. Bramki dla Borussii zdobyliAmoroso iKoller.
Po zdobyciu Pucharu UEFA w 2002 r. rozpoczął się słabszy okres w historii klubu. W sezonie 2002/2003 klub zdołał jeszcze zająć trzecie miejsce w lidze i dotrzeć do finału Pucharu Holandii, gdzie uległFC Utrecht 1:4. Sezon 2005/2006 był rozczarowaniem dla kibiców klubu. Feyenoord co prawda zajął trzecie miejsce w lidze, ale przegrał play-off o prawo występu w Lidze Mistrzów z Ajaxem. Sezon 2006/2007 był jeszcze gorszy. Dwóch podstawowych graczy opuściło klub:Salomon Kalou (doChelsea F.C.) iDirk Kuijt (doLiverpoolu). W tym samym czasie jasne stało się, że klub nie jest w najlepszej sytuacji finansowej, mimo zapewnień prezesaVan den Herika, który twierdził, że wszystko jest w porządku. Oliwy do ognia dolało sprowadzenieCharisteasa z Ajaxu jako zastępstwa dla Kuyta. Po protestach Prezes Van den Herik zrezygnował, a w klubie rozpoczęły się reformy. To nie był jednak koniec kłopotów. Feyenoord został wykluczony z rozgrywek europejskich z powodu chuligańskich wybryków kibiców podczas meczu zAS Nancy. Sezon zakończył się 7. miejscem w lidze co oznaczało, że Feyenoord nie zagra w europejskich pucharach po raz pierwszy od 16 lat.
W sezonie 2008/2009 klub oficjalnie świętował swoje stulecie. Odbył się z tej okazji turniej jubileuszowy, w którym oprócz Feyenoordu wzięły udział drużynyBorussii Dortmund,Tottenhamu Hotspur iCelticu Glasgow. W czerwcu 2009 nowym trenerem drużyny zostałMario Been. 24 października 2010 klub poniósł największą ligową porażkę w historii, przegrywając z PSV Eindhoven 0:10.
Feyenoord był prowadzony przez trenerów z wielu państw. Początkowo byli to głównie Anglicy, jak np. pierwszy trener w historii Feyenoordu –Bill Julian. Pierwszym holenderskim menedżerem Feyenoordu byłEngel Geneugelijk (choć tylko tymczasowo). Pierwszym trenerem, który odnosił większe sukcesy był Richard Kohn. Prowadził on zespół w latach 1935–1939 i 1951–1955 zdobywając mistrzostwo Holandii w sezonach 1935/1936 i 1937/1938. W latach 1975–1976 Feyenoord prowadził polski szkoleniowiec –Antoni Brzeżańczyk. Najsłabszym okresem w historii klubu były lata 1989–1991, kiedy to klub prowadzili dwaj trenerzy: HolenderPim Verbeek i SzwedGunder Bengtsson. Bengtsson był jak dotąd ostatnim zagranicznym menedżerem Feyenoordu. Międzynarodowe sukcesy z zespołem osiągali:Ernst Happel,Wiel Coerver iBert van Marwijk.
