 | |||
| Imię i nazwisko | Fernando Casado Arambillet | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Zawód | aktor | ||
| Współmałżonek | Mabel Karr | ||
| Lata aktywności | 1935–1994 | ||
| |||
Fernando Rey, właśc.Fernando Casado Arambillet (ur.20 września1917 wA Coruña, zm.9 marca1994 wMadrycie) – hiszpański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny.
Największą sławę i uznanie przyniosły mu kreacje w filmachLuisa Buñuela:Viridiana (1961),Tristana (1970),Dyskretny urok burżuazji (1972),Mroczny przedmiot pożądania (1977), a także rola narkotykowego bossa w legendarnym amerykańskim filmieFrancuski łącznik (1971) w reżyseriiWilliama Friedkina[1].
Urodził się w A Coruña w Hiszpanii jako syn Sary Aambillet Rey i Fernando Casado Veigi. Studiowałarchitekturę, alewojna domowa w Hiszpanii przerwała jego studia, co doprowadziło go do sukcesu. Rey i jego ojciec walczyli po stronie lojalistów i pod koniec wojny zostali zubożeni[2].
Karierę filmową rozpoczął jako statysta w musicaluFazendo Fitas (1935), czasem nawet zdobywając uznanie wNuestra Natacha (1936),Los cuatro robinsones (1939),Leyenda rota (1940),El rey que rabió (1940),La Dolores (1940),La gitanilla (1940),¡A mí no me mire usted! (1941) jako Viajero iEscuadrilla (1941). To właśnie wtedy wybrał swój pseudonim sceniczny – Fernando Rey. Zachował swoje imię, ale przyjął drugie nazwisko matki, Rey, krótkie nazwisko o jasnym znaczeniu („Rey” to po hiszpańsku „król”). Znał biegle kilka języków. Jego pierwszą rolą mówioną był książę Alby w dramacieEugenia de Montijo (1944). Cztery lata później zagrał rolęFilipa I Pięknego, króla Hiszpanii, w hicie hiszpańskiego kinaSzaleństwo miłości (Locura de amor, 1948)[3]. Był angażowany zarówno do filmów europejskich, jak i amerykańskich.
Zasiadał w jury konkursu głównego na28. MFF w Cannes (1975). W latach 1992–1994 był przewodniczącymHiszpańskiej Akademii Sztuki Filmowej.
W 1960 zawarł związek małżeński z argentyńską aktorką Mabel Campolongo Jaime, lepiej znaną jako Mabel Karr. Byli małżeństwem przez 34 lata do jego śmierci. Mieli syna Fernando Casado Campolongo (ur. 1961)[4][5] i córkę Mabel[6].
Zmarł 9 marca 1994 w Madrycie naraka pęcherza moczowego w wieku 76 lat[7][8].
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
|---|---|---|---|
| 1970 | Nagroda Sant Jordi | Najlepszy występ w filmie hiszpańskim | Tristana (1970) |
| 1972 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián | Najlepszy aktor | La duda (1972) |
| 1977 | 30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes | Złota Palma[9] | Elizo, życie moje (1977) |
| 1986 | Nagroda Sant Jordi | Najlepszy aktor hiszpański | Gwiezdny rycerz (1985) Padre nuestro (1985) |
| 1988 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián | Najlepszy aktor | Zimowy dziennik (1988) El aire de un crimen (1988) |
| 1989 | Goya | Najlepszy aktor | Zimowy dziennik (1988) |
| 1993 | Nagroda Hiszpańskiego Związku Aktorów i Aktorek | Najlepszy aktor telewizyjny | El Quijote de Miguel de Cervantes (1991–1992) |
| 1986-1989 |
|
|---|---|
| 1990-1999 |
|
| 2000-2009 |
|
| 2010-2019 |
|
| 2020-2029 |
|
